ND Ilirija 1911
Pełna nazwa | Nogometno društvo Ilirija 1911 |
---|---|
Przydomek | Zeleno-beli (Zielono-Biali) |
Barwy |
|
Data założenia | |
Debiut w najwyższej lidze | |
Data rozwiązania | |
Data reaktywacji | |
Liga | |
Państwo | |
Adres | Vodnikova 155 |
Stadion | Športni park Ilirija, |
Prezes | Marjan Dermastija |
Trener | Zoran Zeljković |
ND Ilirija 1911 – słoweński klub piłkarski, mający siedzibę w stolicy kraju, mieście Lublana.
Historia
Chronologia nazw:
- 1911: SK Ilirija
- 1913: SK Ilirija – po fuzji z SK Hermes
- 1936: klub rozwiązano – po fuzji z ASK Primorje i utworzeniu SK Ljubljana
- 1950: NK Ilirija
Klub piłkarski SK Ilirija został założony w Lublanie 9 czerwca 1911 roku[1] w pubie Roža na Židovska cesta. 30 lipca 1911 roku zespół rozegrał pierwszy mecz, który zakończył się przegraną 0:18 przeciwko SK Hermes, lokalnemu klubowi studenckiemu, który został założony w 1910 roku. Niedługo po pierwszym meczu klub połączył się z Hermes w 1913 roku. W ciągu pierwszych kilku lat Ilirija nie występowała w Słowenii a grała głównie mecze przeciwko chorwackim klubom w Zagrzebiu, takim jak HAŠK, Građanski i Concordia. Ważnym punktem zwrotnym był mecz towarzyski z czeską drużyną Slavia Praga w Lublanie 5 sierpnia 1913 roku, w którym Ilirija przegrała 0:10. Jednak piłkarze klubu byli pod wrażeniem pokazu profesjonalnej piłki nożnej Slavii tak, że po meczu przekonali zawodnika Slavii Jirkovskiego do pozostania w Lublanie i pracy na stanowisku pierwszego trenera Ilirii. Na początku I wojny światowej Ilirija i Slovan (założony w 1913 i nadal aktywny) były jedynymi dwoma klubami piłkarskimi w Słowenii, a podczas wojny wszystkie rozgrywki piłkarskie zostały zawieszone. W 1919 roku Ilirija rozpoczęła ponownie rozgrywki, a wkrótce potem do rozgrywek przystąpił Slovan. Piłka nożna szybko zyskała na popularności, a kilka innych słoweńskich klubów pojawiło się w tym samym czasie, jak Olimp w Celje, I. SSK Maribor w Mariborze i ASK Primorje w Lublanie. ASK Primorje stała się największym rywalem Ilirii w następnym dziesięcioleciu.
Ilirija stała się wtedy pierwszą regionalną mistrzynią Słowenii (która była w tym czasie częścią Królestwa Jugosławii), wygrywając inauguracyjne mistrzostwa Słowenii w 1920 roku i zdobywając w sumie 12 tytułów Mistrzów Słowenii w latach 1920-1935. W połowie lat 30. XX w. zarówno Ilirija, jak i Primorje napotkały trudności finansowe, które doprowadziły do ich połączenia i utworzenia klubu SK Ljubljana w 1936 roku.
Począwszy od 1923 roku zostały organizowane mistrzostwa Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, następnie od 1929 mistrzostwa Królestwa Jugosławii. Zwycięzca Mistrzostw Związku Piłkarskiego Lublany otrzymywał prawo startować w ogólnokrajowych mistrzostwach Jugosławii. W pierwszej edycji Ilirija przegrała 1:2 w ćwierćfinale z Građanski, w 1924 znów przegrała w ćwierćfinale (1:4) z SAŠK. W 1925 i 1926 ponownie klub nie potrafił przebić się dalej niż ćwierćfinał. W 1927 zmienił się format rozgrywek, i klub po wygraniu barażów z Građanskim zakwalifikował się do ligi finałowej, gdzie zajął ostatnie 6.miejsce. W 1928 i 1929 zwycięzca ASK Primorje reprezentował związek okręgowy Lublana ogólnokrajowych rozgrywkach. Po dwóch latach, w 1930 klub znów przystąpił do mistrzostw Jugosławii, jednak przegrał w eliminacjach. Potem do 1936 roku klub zmagał się tylko w mistrzostwach związku okręgowego Lublana.
Po II wojnie światowej, dzięki pomocy przedwojennych byłych piłkarzy, klub został reaktywowany jako NK Ilirija w 1950 roku. Klub grał na obrzeżach Lublany w Zgornji Šiška, gdzie w 1963 roku zbudował własny nowoczesny stadion. Zespół rywalizował przeważnie w Słoweńskiej Lidze - amatorskiej lidze trzeciego poziomu w SFR Jugosławia. Ich największym sukcesem było stanie się wicemistrzami w sezonie 1971/72. W następnym sezonie był trzecim. W 1986 roku klub został zdegradowany do lokalnej ligi regionalnej, gdzie grał do czasu rozwiązania Jugosławii.
Po uzyskaniu niepodległości Słowenii klub występował przez dwa sezony w nowo organizowanej słoweńskiej drugiej lidze. W sezonie 1992/93 zespół zajął 15.miejsce i spadł do trzeciej ligi. Od tego czasu klub rywalizował w niższych ligach. W sezonie 2012/13 zwyciężył w grupie Lublana 5. ligi, w 2013/14 był drugim w grupie Lublana czwartej ligi, w 2014/15 ponownie był drugim w grupie center 3. SNL. W 2015/16 zwyciężył w grupie center, ale przegrał baraże. Dopiero w sezonie 2016/17 roku po zajęciu drugiego miejsca bez barażów klub powrócił do drugiej ligi.
Barwy klubowe i strój
Zielony | Biały |
Klub ma barwy zielono-białe. Przez całą historię piłkarze swoje domowe spotkania zazwyczaj grają w zielonych koszulkach, zielonych spodenkach oraz zielonych getrach. Wcześniej kolory klubowe były czerwono-białe z czerwoną gwiazdą.
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich (stan na 31-05-2018).
Trofea krajowe
- Słowenia
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 0 | ||||
6.miejsce | 1 | 1927 | |||
Puchar | zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 |
- 3. SNL (III poziom):
- mistrz (1): 2015/16 (grupa center)
- wicemistrz (2): 2014/15 (grupa center), 2016/17 (grupa center)
- 4. SNL (IV poziom):
- mistrz (1): 1995/96 (grupa Lublana)
- 5. SNL (V poziom):
- mistrz (2): 2003/04 (grupa Lublana), 2012/13 (grupa Lublana)
- Jugosławia
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 0 | ||||
6.miejsce | 1 | 1927 | |||
Puchar | zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 |
- Slovenska republiška nogometna liga:
- mistrz (12): 1920, 1920/21, 1921/22, 1922/23, 1923/24, 1924/25, 1925/26, 1926/27, 1929/30, 1931/32, 1933/34, 1934/35
Poszczególne sezony
Rozgrywki krajowe
| ||||||||||||||||
Poziom | Rozgrywki | Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | Pkt | Lata | Awanse | Spadki | Naj. | |||
I | Državno prvenstvo | 6 | 1923–1930 | 0 | 0 | ćwierćfinał |
Struktura klubu
Stadion
Pierwszym obiektem klubu, użytkowanym przed I wojną światową było boisko w parku Tivoli, po I wojnie światowej do 1933 roku zespół grał na boisku ob Celovški cesti, później aż do fuzji z ASK Primorje w 1936 roku nie posiadał własnego stadionu. Po II wojnie światowej i reaktywacji drużyny klub wybudował swój nowy obiekt, Športni park Ilirija, otwarty w 1963 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Oficjalna strona (słoweń.)
- ND Ilirija Ljubljana, [w:] baza Soccerway (drużyny) [online] [dostęp 2021-01-02] .
- Profil. weltfussballarchiv.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-20)]. klubu w bazie Weltfussballarchiv (ang.)
- Profil klubu w bazie Foot.dk (duń.)
- Profil klubu w bazie Footballdatabase (ang.)
- Profil klubu w bazie Thefinalball (ang.)
- Profil klubu w bazie Worldfootball (ang.)
- ND Ilirija 1911, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2020-11-27] .
- Wyniki meczów klubu w Jugosławii w bazie RSSSF (ang.)
- Wyniki meczów klubu w Słowenii w bazie RSSSF (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Football kit template socks
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]