NHL (1966/1967)
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów | 6 | ||
Runda zasadnicza | |||
Termin | |||
Liczba kolejek | 70 | ||
Liczba meczów | 210 | ||
Liczba bramek | 1252 | ||
Najskuteczniejszy zawodnik | |||
Runda finałowa | |||
Liczba meczów | 16 | ||
Bramki | 87 | ||
Zwycięzca | |||
2. miejsce | |||
MVP | Dave Keon (Toronto Maple Leafs) | ||
Najskuteczniejszy zawodnik | Jim Pappin (Toronto Maple Leafs) |
Sezon NHL 1966/1967 był 50. sezonem gry ligi NHL. Pierwszy mecz odbył się 19 października 1966 roku, kiedy to naprzeciwko siebie zmierzyły się Detroit Red Wings z Boston Bruins oraz New York Rangers z Chicago Black Hawks. 18 stycznia 1967 roku w Montrealu w hali Forum de Montréal rozegrany został NHL All-Star Game. Sezon zasadniczy zakończył się 2 kwietnia 1967 roku. Cztery dni później rozegrany został pierwszy mecz playoff. Sezon zakończył się 2 maja 1967 roku, kiedy to w finałowym spotkaniu drużyna Toronto Maple Leafs pokonała Montreal Canadiens.
Był to ostatni sezon w erze oryginalnej szóstki (po 25 latach), był to również ostatni sezon, osiemnasty sezon w którym każda z drużyn zagrała po 70 spotkań.
Przed sezonem odbył się czwarty draft ligi NHL. Jako pierwszy został wybrany Kanadyjczyk grający na pozycji obrońcy - Barry Gibbs, który został wybrany przez Boston Bruins.
Sezon zasadniczy
Drużyna Chicago Black Hawks po raz pierwszy zwyciężyła w sezonie zasadniczym, kończąc go z wynikiem zdobytych 94 punktów. Najskuteczniejszym zawodnikiem został Stan Mikita dla którego był to najlepszy sezon, podczas którego zdobył 97 punktów (35 bramek, 62 asysty) w 70 meczach. Tylko dwa lata później wyrównał punktowo ten wynik, jednak zdobył wtedy o pięć mniej bramek. Zwycięzca poprzedniej edycji Pucharu Stanleya - Montreal Canadiens awansował do finału rozgrywek. Boston Bruins w tym sezonie po raz ostatni nie zagrał w fazie play-off, kończąc serię 29 lat bez rozgrywek posezonowych przez tę drużynę.
Tabela
M | Z | R | P | G+ | G- | +/- | Pkt | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Chicago Black Hawks | 70 | 41 | 12 | 17 | 264 | 170 | +94 | 94 |
Montreal Canadiens | 70 | 32 | 13 | 25 | 202 | 188 | +14 | 77 |
Toronto Maple Leafs | 70 | 32 | 11 | 27 | 204 | 211 | -8 | 75 |
New York Rangers | 70 | 30 | 12 | 28 | 188 | 189 | -1 | 72 |
Detroit Red Wings | 70 | 27 | 4 | 39 | 212 | 241 | -29 | 58 |
Boston Bruins | 70 | 17 | 10 | 43 | 182 | 253 | -71 | 44 |
Najlepsi strzelcy
Zawodnik | Drużyna | Mecze | Bramki | Asysty | Punkty | Min |
---|---|---|---|---|---|---|
Stan Mikita | Chicago Black Hawks | 70 | 35 | 62 | 97 | 12 |
Bobby Hull | Chicago Black Hawks | 66 | 52 | 28 | 80 | 52 |
Norm Ullman | Detroit Red Wings | 68 | 26 | 44 | 70 | 26 |
Ken Wharram | Chicago Black Hawks | 70 | 31 | 34 | 65 | 21 |
Gordie Howe | Detroit Red Wings | 69 | 25 | 40 | 65 | 53 |
Bobby Rousseau | Montreal Canadiens | 68 | 19 | 44 | 63 | 58 |
Phil Esposito | Chicago Black Hawks | 69 | 21 | 40 | 61 | 40 |
Phil Goyette | New York Rangers | 70 | 12 | 49 | 61 | 6 |
Doug Mohns | Chicago Black Hawks | 61 | 25 | 35 | 60 | 58 |
Henri Richard | Montreal Canadiens | 65 | 21 | 34 | 55 | 28 |
Playoff
Rozstawienie
Po zakończeniu sezonu zasadniczego 4 zespoły zapewniło sobie start w fazie playoff. Drużyna Chicago Black Hawks zwycięzca rozgrywek zasadniczych uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 70 spotkaniach 94 punkty. Była to najwyżej rozstawiona drużyna, dzięki czemu w nagrodę zostaje zawsze gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Kolejne miejsce rozstawione zależały od miejsca w tabeli fazy grupowej. Wszystkie cztery rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 3 i 4 oraz ewentualnie 6 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: pierwszy, drugi oraz ewentualnie piąty.
Drzewko playoff
Półfinały | Finał | ||||||
Chicago Black Hawks | 2 | ||||||
Toronto Maple Leafs | 4 | ||||||
Toronto Maple Leafs | 4 | ||||||
Montreal Canadiens | 2 | ||||||
Montreal Canadiens | 4 | ||||||
New York Rangers | 0 |
Finał Pucharu Stanleya
Finał Pucharu Stanleya odbył się od 20 kwietnia do 2 maja 1967. Zmierzyły się w nim druga oraz trzecia drużyna sezonu zasadniczego - Montreal Canadiens z Toronto Maple Leafs. Dla drużyny Toronto był to dwudziesty pierwszy występ w finale rozgrywek, zaś dla drużyny z Montrealu dwudziesty trzeci.
Zwycięzcą został zespół Toronto Maple Leafs pokonało drużynę Montreal Canadiens w sześciu meczach z bilansem bramek 17:16 na korzyść drużyny Leafs. Decydującą bramkę o zdobyciu Pucharu Stanleya zdobył w trzeciej tercji, szóstego meczu George Armstrong.
20 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 6:2 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
22 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 0:3 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
25 kwietnia 1967 | Toronto Maple Leafs | 3:2 pd. | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
27 kwietnia 1967 | Toronto Maple Leafs | 2:6 | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
29 kwietnia 1967 | Montreal Canadiens | 1:4 | Toronto Maple Leafs | Forum de Montréal, Montreal |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
2 maja 1967 | Toronto Maple Leafs | 3:1 | Montreal Canadiens | Arena Gardens, Toronto |
Szczegóły | ||||
---|---|---|---|---|
R. Ellis 36:25 (??) J. Pappin 39:24 (??) G. Armstrong 59:13 (??) | (0:0, 2:1, 1:0) | 45:28 (??) D. Duff |
Nagrody
Nagroda | Zawodnik | Drużyna |
---|---|---|
Art Ross Memorial Trophy | Stan Mikita | Chicago Black Hawks |
Calder Memorial Trophy | Bobby Orr | Boston Bruins |
Conn Smythe Trophy | Dave Keon | Toronto Maple Leafs |
Hart Memorial Trophy | Stan Mikita | Chicago Black Hawks |
Lady Byng Memorial Trophy | Stan Mikita | Chicago Black Hawks |
James Norris Memorial Trophy | Harry Howell | New York Rangers |
Vezina Trophy | Glenn Hall Denis DeJordie | Chicago Blackhawks |
Prince of Wales Trophy | Chicago Black Hawks | |
Puchar Stanleya | Toronto Maple Leafs |
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.