NN-2
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Producent | Centrum Wyszkolania Oficerów Lotnictwa | |
| Konstruktor | Adam Nowotny, Jarosław Naleszkiewicz | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | mieszana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1931 | |
| Wycofanie ze służby | 1935 | |
| Liczba egzemplarzy | 2 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 12 m | |
| Wydłużenie | 8[1] | |
| Długość | 6,93 m | |
| Wysokość | 2,5 m | |
| Powierzchnia nośna | 18 m² | |
| Profil skrzydła | Bobek 6 (G-655)[1] | |
| Masa | ||
| Własna | 115 kg | |
| Użyteczna | 78 kg | |
| Startowa | 190 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość minimalna | 40 km/h | |
| Prędkość ekonomiczna | 42 km/h | |
| Prędkość optymalna | 47 km/h | |
| Prędkość min. opadania | 0,9 m/s (przy 53 km/h) | |
| Doskonałość maks. | 13 (przy 47 km/h) | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
NN-2 – polski szybowiec przejściowy z okresu międzywojennego. Pierwszy polski szybowiec o kadłubie kratownicowym z rur stalowych[2].
Historia
W 1931 roku w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa (CWOL) w Dęblinie inż. Adam Nowotny i inż. Jarosław Naleszkiewicz opracowali projekt kolejnego szybowca. W założeniu miał być to szybowiec do uprawiania lotów żaglowych przez pilotów posiadających kat. B oraz dla treningu pilotów z kat. C. Zakładano, że będzie zdolny do wykonywania lotów przy wiatrach od 6 do 22 m/s[1]. W tym szybowcu zastosowano nowatorskie rozwiązania techniczne, jego kratownicowy kadłub wykonano z rur stalowych łączonych spawami.
W Lubelskim Klubie Lotniczym przy Zakładach Plage i Laśkiewicz w Lublinie zbudowano wersję szkolno-przejściową szybowca, bez osłony kabiny pilota. W warsztatach szkolnych Działu Nauk CWOL w Dęblinie powstała wersja przejściowo-treningowa NN-2bis posiadająca kabinę z osłoną[3]. Oblot został wykonany w sierpniu i wrześniu 1931 roku przez Franciszka Jacha[4].
Szybowiec wykonany w CWOL wziął udział w I Dęblińskiej Wyprawie Szybowcowej we wrześniu 1931 roku do Ustjanowej[5]. Szybowiec wykazał się dobrymi właściwościami lotnymi, por. pilot Tadeusz Kurowski, żeglując wzdłuż pasma Żukowa, wykonał na nim lot trwający 3 h 58 min[6]. Szybowiec został w 1932 roku ponownie przetransportowany do Ustjanowej w ramach II Dęblińskiej Wyprawy Szybowcowej trwającej od 20 września do 18 października[7]. Przez kilka następnych lat był tam wykorzystywany do szkolenia pilotów w Wojskowym Obozie Szybowcowym[3][2]. Prawdopodobnie został skasowany w 1935 roku.
Egzemplarz wykonany w Lublinie był eksploatowany przez kilka lat w Lubelskim Klubie Lotniczym.
Konstrukcja
Jednomiejscowy górnopłat o konstrukcji mieszanej[1][3].
Kadłub o konstrukcji kratownicowej wykonany ze spawanych rur stalowych. Dodatkowe naciągi wykonano z linek stalowych. Kabina odkryta (w NN-2bis posiadała osłonę). Fotel pilota umocowany na stałe.
Skrzydło dwudzielne o obrysie prostokątnym z zaokrąglonymi końcami, dwudźwigarowe. Lotki szczelinowe Lachmann-Handley-Page, mocowane w dwóch punktach. Napęd lotek linkowy. Pokryte od krawędzi natarcia do dźwigara sklejką, dalej płótnem. Dodatkowo usztywnione naciągiem z linek przymocowanych do kozła nad kadłubem.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe, kryte płótnem. Usterzenie poziome dwudzielne, usztywnione zastrzałami. Napęd sterów linkowy.
Podwozie jednotorowe, złożone z jednej płozy mocowanej do kadłuba, amortyzowane dętką gumową.
Przypisy
- ↑ a b c d NN-2. „Skrzydlata Polska”. 12/1931, s. 316-317, grudzień 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 376-377.
- ↑ a b c NN-2, 1931 (pol.). samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Franciszek Jach - z cyklu wspomnień (pol.). samoloty.pl. [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Szybowcowe “przedszkole” dla wojskowych. Ustjanowa, której nie ma… (pol.). lotniczepodkarpackie.pl. [dostęp 2019-03-28].
- ↑ Jak w Dęblinie szybowce budowali (pol.). twojglos.pl. [dostęp 2019-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-28)].
- ↑ ll-i kurs Sekcji Dęblińskiej w Ustjanowej. „Skrzydlata Polska”. 12/1932, s. 272, grudzień 1932. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Szybowiec NN-2 w locie
Szybowiec NN-2 widziany od przodu