NSDAP/AO

Schemat struktury NSDAP/AO

NSDAP/AO – zagraniczny oddział Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników (NSDAP). AO jest skrótem od niemieckiego Auslands-Organisation (organizacja zagraniczna).

Członkowie nazistowskiej partii, którzy mieszkali poza granicami III Rzeszy zebrali się w specjalnym oddziale NSDAP/AO. Jej członkami mogli zostać tylko faktyczni obywatele Rzeszy posiadający niemiecki paszport. Osoby niemieckiego pochodzenia, tak zwani etniczni Niemcy (Volksdeutsche), którzy posiadali obywatelstwo kraju, w którym mieszkali nie mogli do niej wstępować.

Historia

1 maja 1931 z inicjatywy Gregora Strassera powstał nowy odłam partii (Auslands-Organisation) na czele którego stanął doktor Hans Nieland. Ale ustąpił z tej funkcji już 8 maja 1933 ponieważ został szefem policji w Hamburgu, a później członkiem prowincjonalnego rządu. Na nowego kierownika AO został wybrany Ernst Wilhelm Bohle. Zanim powstało AO partyjni członkowie już w 1928 zaczęli tworzyć pierwsze grupy w Paragwaju i Brazylii. Podobne stowarzyszenia powstały w 1930 w Szwajcarii i w Stanach Zjednoczonych. Grupy te oficjalnie zostały uznane przez NSDAP dopiero po powstaniu AO. Od 1932 do zakazania w 1934 w Związku Południowej Afryki istniał, cieszący się dużą popularnością narodowy komitet, który utrzymywał liczne biura w byłej niemieckiej kolonii, Namibii. Miejscowe grupy NSDAP (Ortsgruppen) składały się z 25 członków, a najmniejsze (Stützpunkte) z pięciu lub więcej osób. Ponadto, duże lokalne grupy mogły dzielić się na bloki (Blöcke).

Corocznie urządzano także zjazdy, podobne do tych z Norymbergi, na które przybywali członkowie AO z całego świata, w tym także z Polski. Choć miały mniejszy rozmach to uczestniczyło w nich tysiące osób, odbywały się wielkie parady, a przemowy wygłaszali wysocy rangą przywódcy Rzeszy^[1].

Cele i zasady

Głównymi zadaniami NSDAP/AO było organizowanie ideologicznych szkoleń i dbanie o jednolite, charakterystyczne mundury dla wszystkich członków partii. Zadania te zostały wyznaczone wszystkim jednostkom NSDAP i członkom organizacji z nią stowarzyszonych mieszkających za granicą. Ludzie ci musieli być wychowani w filozofii, ideologii i politycznym programie NSDAP. AO nie było piątą kolumną, dlatego posiadało własne zasady:

• „Przestrzegaj prawa kraju, w którym jesteś gościem”.
• „Politykę wewnętrzną kraju, w którym jesteś gościem zostaw jego obywatelom; nie mieszaj się do tych spraw, nawet podczas rozmowy”.
• „Zawsze i w każdej sytuacji identyfikuj się jako członek NSDAP”.
• „Zawsze mów i działaj w imieniu ruchu NSDAP, w ten sposób zaszczycisz nowe Niemcy. Bądź uczciwy, honorowy, nieustraszony i lojalny”.

Te i inne zasady powstały, by wzbudzić uczucie sympatii do Niemców i Niemiec w ogóle. Pobocznym celem było przekonanie obcokrajowców, że NSDAP jest najlepszym wyborem dla Niemiec, a w rezultacie i dla reszty świata.

Przypisy

Bibliografia

• Emil Ehrich: Die Auslands-Organisation der NSDAP. Berlin: Junker u. Dünnhaupt, 1937.
• Donald M.D.M. McKale Donald M.D.M., The swastika outside Germany, Kent, Ohio: Kent State University Press, 1977, ISBN 0-87338-209-9, OCLC 3072183 .