Na śmierć i życie (film)

Na śmierć i życie
Kill Your Darlings
Gatunek

biograficzny, dramat, romans

Data premiery

18 stycznia 2013
25 października 2013[1] (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

104 min[2]

Reżyseria

John Krokidas

Scenariusz

Austin Bunn

Główne role

Daniel Radcliffe
Dane DeHaan
Ben Foster
Michael C. Hall
Jack Huston
David Cross
Jennifer Jason Leigh
Kyra Sedgwick
Elizabeth Olsen

Muzyka

Nico Muhly

Scenografia

Stephen Carter

Kostiumy

Christopher Peterson

Produkcja

John Krokidas
Christine Vachon
Michel Benaroya
Rose Ganguzza

Wytwórnia

Killer Films
Benaroya Pictures
Future Film

Dystrybucja

Sony Pictures Classics

Budżet

$1,686,065[3]

Strona internetowa

Na śmierć i życie (ang. Kill Your Darlings) – biograficzny dramat filmowy z 2013, napisany przez Austina Bunna i wyreżyserowany przez Johna Krokidasa, mający swoją światową premierę na Festiwalu Filmowym w Sundance[4]. Film opowiada o wydarzeniach poprzedzających słynne morderstwo z 1944[5][6], które splotło ze sobą losy wielkich poetów pokolenia beatników: Allena Ginsberga, Jacka Kerouacka i Williama S. Burroughsa.

Prawdziwa historia

Allen Ginsberg, Jack Kerouac, William Burroughs i Lucien Carr. Ostatnie nazwisko jest najprawdopodobniej mniej znane, ale Lucien był niesamowicie ważną postacią dla rozwoju jednego z największych ruchów kontrkulturowych – Beat Generation. Połączył on trójkę niesamowitych, kreatywnych ludzi, którzy zostali później okrzyknięci ikonami pokolenia. Gdyby nie on, Jack Kerouac, Allen Ginsberg i William S. Burroughs być może nigdy by się nie poznali[7].

Ludzie od ponad 50 lub 60 lat są zafascynowani beatnikami. Mimo to chcieliśmy podejść do tego tematu nie jak do biografii trzech legendarnych pisarzy, ale bardziej jak do historii kim byli jako ludzie dopiero wkraczający w dorosłość – niesamowity jest fakt, że dalej próbuję się dowiedzieć kim naprawdę byli. W 1944 roku, kiedy Allen Ginsberg właśnie wkraczał w wiek 18 lat, a Burroughs powoli dochodził do 30, ciągle nie mieli napisanego ani słowa. Dla nas fascynujący nie był fakt jak wspaniałymi i wielkimi ludźmi się stali, ale fascynujące wydawało się to, co i w jaki sposób ukształtowało kilkoro młodych dorosłych, że stali tymi ludźmi, których znamy i podziwiamy obecnie.

John Krokidas, reżyser i współscenarzysta „Na śmierć i życie”, [8]

W 1944 Allen Ginsberg był nieśmiałym, nerwowym, ale też ułożonym i zważającym na opinię innych pierwszoroczniakiem na Uniwersytecie Columbia[5]. Jack Kerouac był jednym z najlepszych biegaczy w uniwersyteckiej drużynie futbolowej. William S. Burroughs porzucił szkołę medyczną, stał się domokrążcą oraz narkomanem żyjącym na marginesie Nowego Jorku, który po śledzeniu swoich przyjaciół (Luciena Carra i Davida Kammerera) z rodzinnego Saint Louis osiadł się na Manhattanie. W ciągu kilku miesięcy wszyscy z wymienionych zdecydowali się realizować własną wizję sztuki i literatury, nazwaną później New Vision. Jednakże już bez Kammerera, który był martwy poprzez kilkukrotne pchnięcie prosto w serce przez swojego ukochanego Lu[8].

Okoliczności powstania

Austin Bunn jako współscenarzysta często podkreśla swoją przyjaźń z reżyserem Johnem Krokidasem: John i ja byliśmy współlokatorami podczas studiów. Spotkaliśmy się pierwszego roku na Uniwersytecie Yale’a i zabawnie się złożyło, że większość naszych pierwszorocznych eksperymentów znalazła się w tym filmie, który szczerze mówiąc jest historią o studiach[9]. Krokidas poszedł na program i karierę filmową na NYU, podczas gdy Bunn dał się poznać jako dobry pisarz po ukończeniu studiów na Iowa Writers’ Workshop. Ich wspólna fascynacja doprowadziła do współpracy przy Na śmierć i życie, które było debiutem filmowym Johna Krokidasa.

Nawet jeśli relacja pomiędzy Davidem Kammererem i Lucienem Carrem wydaje się być epicentrum, wokół którego toczy się opowieść to film został zrealizowany tak, aby to Ginsberg był ciągle w centrum uwagi.

Tak naprawdę Ginsberg staje się pełnoletni. Pojawia się na Uniwersytecie Columbia mając 17 lat i będąc niezwykle posłusznym synem poety i emocjonalnie chorej matki, którą musi się zajmować. Naukę rozpoczyna z myślą o studiowaniu prawa, ale zmienia zdanie po poznaniu młodego mężczyzny, Luciena Carra, który wkłada do jego głowy pomysł na bycie pisarzem. Dlatego też postanowili oni rozpocząć kulturową rewolucję zwaną „The New Vision”, która w zamierzeniach miała zmienić społeczeństwo. Więc tym, co naprawdę mnie tematycznie zastanawiało była idea bycia 18- lub 19-latkiem, zostawiającym swoje gniazdo i próbującym po raz pierwszy znaleźć swoje wewnętrzne ja oraz zrobić coś ważnego w swoim życiu, coś co być może ma szansę zmienić świat, coś co sprawi, że naprawdę poczuje się różnicę. I na koniec historii to „coś” naprawdę coś zmienia.

John Krokidas, [9]

Po trzech lub czterech latach nieustanego pracowania nad scenariuszem, Bunn i Krokidas znaleźli ich idealnego producenta: Christine Vachon (Daleko od nieba, Nie czas na łzy, Happiness)[10], jedną z producentek filmów niezależnych, dominującą na rynku od około dwóch dekad. W ciągu 15 lat osiągnęła ona mnóstwo sukcesów związanych z życiowymi historiami, często posiadającymi mroczny motyw np. włączający morderstwo (Boys Don't Cry wydają się być najlepszym przykładem), które wraz z bogatym tłem kulturowym uzewnętrzniają tak naprawdę historię ludzkiego życia. Dlatego też scenarzystom pani Vachon wydała się perfekcyjna do produkcji owego filmu[9].

Ekipa filmowa

  • Scenariusz – Austin Bunn, Jack Krokidas
  • Reżyseria – Jack Krokidas
  • Produkcja – John Krokidas, Christine Vachon, Michel Benaroya, Rose Ganguzza
  • Casting – Laura Rosenthal, Maribeth Fox-Chmielewski, Jodi Angstreich
  • Charakteryzacja – Lori Hicks, Peg Schierholz
  • Dyrektor artystyczny – Alexios Chrysikos
  • Kostiumy – Christopher Peterson
  • Redakcja – Brian Kates
  • Scenografia – Stephen Carter

Obsada filmowa

Dobór obsady aktorskiej

Pierwszym problemem było znalezienie kogoś do zagrania Allena Ginsberga. Szukaliśmy wśród wszystkich dobrych aktorów poniżej 30 roku życia, wspomina Austin Bunn, i wtedy też wpadłem na ten jeden z szalonych pomysłów wpadających do głowy o północy: a co z Danielem Radcliffem?[9]. Jack Krokidas i Austin Bunn szukali kogoś, kto będzie przejawiał cechy charakteru podobne do tych Ginsberga. Stwierdzili, że Daniel jest idealnym kandydatem do tej roli, a przez rolę Harry’ego Pottera, która stała się jego obosiecznym mieczem, nie dostał jeszcze wystarczającej szansy, aby pokazać światu swój prawdziwy talent.

On (Allen) jest tak strasznie zdesperowany. Tylko czeka na to aż ktoś go wyzwoli. Wydaje się być w pełni gotowy do podjęcia odważnych kroków zmierzających ku jego wyzwoleniu i właśnie wtedy spotyka charyzmatycznego Luciena. Szczerze mówiąc tym, co najbardziej przyciągnęło mnie do zagrania w Kill Your Darlings, była historia o pierwszej miłości, która kończy się bardzo źle. Myślę, że wszyscy kiedyś tego doświadczyli. Oczywiste jest, że ludzie będą mówić o tym jak o gejowskiej historii miłosnej, ale w zasadzie to po prostu historia zakochania się w sobie dwojga ludzi.

Daniel Radcliffe w odpowiedzi na zaproponowaną rolę, [9]

Przyjęcie przez Daniela Radcliffe’a roli Allena Ginsberga sprawiło przypływ energii, który zagnieździł się na stałe w pracownikach aż do zakończenia produkcji. Kolejnym elementem układanki było znalezienie aktora do roli Luciena Carra – żywej i pasjonującej postaci, która mimo młodego wieku posiada destruktywny wpływ na otoczenie.

Od początku wiedziałem, że będzie to trudna do zagrania rola, ponieważ jak bardzo ktoś musi być tak czarujący, aby udało mu się przekonać trójkę młodych ludzi (Ginsberga, Kerouaca i Burroughsa), że mają coś ważnego do powiedzenia, że mogą zbuntować się przeciwko swojemu uniwersytetowi, swoim rodzicom i przeciwko światu a tym samym stworzyć rewolucję kulturalną[9].

mówi Krokidas

Aby znaleźć odpowiedniego aktora do tej roli, Krokidas, Vachon i Radcliffe ponownie przesłuchali zainteresowanych aktorów poniżej 30. Zwycięzcą okazał się jednak Dane DeHaan.

Po wielu przesłuchaniach rolę otrzymali również: Jack Huston – potomek jednej z wielkich rodzin amerykańskiego kina, Ben Foster – dla którego zagranie roli swojego idola było spełnieniem marzeń oraz Michael C. Hall – odtwórca głównej roli w serialu Dexter. Natomiast w damskiej części obsady znalazły się: Elizabeth Olsen (grająca dziewczynę Jacka – Edie Parker), Jennifer Jason Leigh (odgrywająca rolę chorej psychicznie Naomi Ginsberg – matki Allena) oraz Kyra Sedgwick (jako Marian Carr – arystokratyczna i nadopiekuńcza matka Luciena).

Ostateczny skład obsady aktorskiej

Role pierwszoplanowe

Role drugoplanowe

  • Profesor Steeves – John Cullum
  • Bibliotekarka – Brenda Wehle
  • Gwendolyn – Erin Darke
  • Sekretarka – Lenore Harris
  • Strażnik kampusu – Mark Ethan
  • Luke Detwiler – Zach Appelman
  • Dean – David Rasche
  • Oficer do spraw zakwaterowania – Quinlan Corbett
  • Piosenkarka jazzowa – Dawn Newman
  • Przewodnik wycieczki – Clancy O’Connor
  • Pan Burroughs – John DeVries
  • Stała klientka klubu Harlem – Sarah Hollis
  • Page – Nicole Signore
  • Strażnik – Olen Holm
  • Ray Conkin – Michael Cavadias

Fabuła

Dla młodego Allena Ginsberga, żyjącego pod jednym dachem z konserwatywnym ojcem i chorą psychicznie matką, Uniwersytet Columbia wydaje się być niczym ziemia obiecana. Stanowi swoisty portal otwierający drzwi do poznania wielu dziedzin sztuki, kultury, intelektualnych osobistości oraz przede wszystkim do zasmakowania długo wyczekiwanej wolności. Zawiera w sobie wszystko to, czego brakuje młodemu człowiekowi w jego domu rodzinnym w Patterson. Dlatego kiedy Allen zostaje przyjęty na wymarzony uniwersytet, jego ojciec (poeta oraz nauczyciel angielskiego w pobliskim liceum) postanawia zostawić swoją niestabilną emocjonalnie żonę pod opieką jednego ze szpitali psychiatrycznych i udać się do Nowego Jorku w spełnianiu swoich własnych marzeń.

Na Uniwersytecie Columbia Allen zderza się z tradycyjnymi naukami uniwersyteckimi i odważnymi, nowoczesnymi ideami, których ucieleśnieniem jest postać Luciena Carra. Młodzi studenci spotkają się po raz pierwszy podczas ekspresywnego i zwracającego uwagę wyrecytowania przez Luciena skandalicznego fragmentu Zwrotnika Raka Henry’ego Millera w bibliotece podczas oprowadzania nowych kadetów po terenie uniwersytetu. Lucien wraz ze swoim diabolicznym uśmieszkiem i anielską urodą szybko staje się fascynacją nieśmiałego i prostolinijnego Allena. Wkrótce Lucien wciąga go w krąg przyjaciół spędzających większość wieczorów w jazz clubach, nadużywających alkoholu, narkotyków etc. Właśnie na jednej z prywatek Allen poznaje Williama Burroughsa (rozwiązłego jedynaka z bogatej rodziny) i Davida Kammerera (starszego mężczyznę, który z uporem maniaka nachodzi blondwłosego chłopaka), który od początku nie ukrywa niechęci do młodego Ginsberga. Śledzi on Luciena aż do Nowego Jorku, gdzie później pracuje jako woźny, pomimo bycia niezwykle wykształconym człowiekiem. Z kolei sam Lucien wykorzystuje słabość Davida i nastawia go przeciwko Allenowi, kiedy sam nie jest do końca pewien swoich uczuć do obu z nich.

Wraz z pogłębianiem się relacji Luciena i Allena, zdają sobie oni sprawę, że łączy ich ze sobą nie tylko trudna przeszłość, ale również zamiłowanie do poezji. Obaj są chętni do rozbicia literackich i społecznych konwencji. Lucien jest pełen wspaniałych manifestów, ale to Allen ma być tym, który sprawi, że znajdą one swoje urzeczywistnienie w pisanych przez niego poematach (oraz David, który niewolniczo pisze prace dla Luciena, aby ten mógł pozostać na uniwersytecie). Podczas gdy mężczyźni są zajęci rywalizacją o względu blondyna, to jego zainteresowanie kieruje się na postać Jacka Kerouacka (starszego, dobrze zbudowanego eksfutbolistę), który służył w marynarce wojennej, a obecnie jest pisarzem na miarę beatników, czyli przełamującym wszelkie tabu i konwencje. Postać Jacka sprawia, że Allen w przypływie uczucia zagrożenia zaczyna pisać własne wiersze.

Dążąc do obalenia tradycji New Vision – Lucien, Allen, Jack i William – postanawiają włamać się do biblioteki i umieścić, w miejscu klasyków na wystawie, zakazane dzieła. David Kammerer, patrzący z zewnątrz stara się zapobiec owym lekkomyślnym czynom poprzez zawiadomienie władz college’u i policji. Dla posłusznego i traktującego poważnie studia Allena włamanie jest niczym rebelia prowadząca do wyzwolenia, ale dla Davida jest to po prostu dewastacja równocześnie wykluczająca go z kręgu osób bliskich Lucienowi. Wykluczony i zapomniany David przychodzi na ostatnie spotkanie z Lucienem, aby następnego ranka zostać znalezionym martwym w rzece Hudson. Lucien trafia do więzienia za zabójstwo Davida oraz błaga Allena o pomoc w napisaniu zeznań i obrony, które przedstawiałyby, co według Luciena, stało się tej letniej nocy w parku Riverside. Allen staje przed trudnym wyborem: może zdradzić siebie oraz nakłamać prokuraturze, ale wesprzeć niewinność Luciena lub napisać prawdę i potępić swojego przyjaciela.

Ścieżka dźwiękowa

Oryginalna ścieżka dźwiękowa

Oryginalna ścieżka dźwiękowa została wykonana skomponowana przez Nico Mulhy'ego[11].

  1. Body In Water
  2. Columbia
  3. Typing
  4. The Murder
  5. Allen & Lucien
  6. Letter
  7. Plan On A Boat
  8. The Library
  9. Self-Defense
  10. Harlem On Parade
  11. The Blue Room
  12. VG’s Blues

Utwory występujące w filmie

Utwory różnych wykonawców wykorzystane w filmie[12].

  1. Lilli Marlene (twórcy: Norbert Schultze (kompozytor), Hansa Leipa (tekściarz), wykonawcy: Anna Shelton, Stanley Black i jego orkiestra)
  2. Harlem On Parade (twórcy: Benny Carter, Redd Evans, wykonawca: Catherine Russell z akompaniamentem Vince Giordano and His Nighthawks Orchestra)
  3. Let's Get Away From It All (twórcy: Tom Adaira i Matt Dennis, wykonawca: West Coast All Stars)
  4. G.I. Swing (twórca: Richard Myhill)
  5. Caldonia (twórca: Fleecie Moore, wykonawcy: Louis Jordan & The Tympany Five)
  6. Dinner with Gustav (twórca: Leo Nissim D'Apres)
  7. VG's Blues (twórca: Vince Giordano, wykonawca: Vince Giordano and His Nighthawks Orchestra)
  8. The Blue Room (twórca: Lorenz Hart i Richard Raodgers, wykonawca: Catherine Russell z akompaniamentem Vince Giordano and His Nighthawks Orchestra)
  9. Wolf Like Me (twórcy: Tunde Adebimpe (Babatunde Adebimpe), Jaleel Bunton, Kyp Malone (David Malone), David Sitek, Gerard Smith, wykonawca: TV on the Radio)
  10. Andante Non Troppo e Con Molto Espressione (twórca: Johannes Brahms, wykonawca: İdil Biret)
  11. The Pioneers (M83 Remix) (twórcy: Kele Okereke, Russell Lissack, Gordon Moakes, Matt Tong, wykonawca: Bloc Party)
  12. Bell Telephone March (twórca: Louis De Francesco)
  13. Symphony No.3 in F Major, Op.90 (twórca: Johannes Brahms)
  14. On the Sunny Side of the Street (twórcy: Jimmy McHugh i Dorothy Fields, wykonawca: Jo Stafford)
  15. Gimme Some Skin, My Friend (twórcy: Gene de Paul, Red Mack i Don Raye, wykonawca: The Andrews Sisters
  16. Dark Doings (twórca: Simon Benson
  17. Alleyways (twórca: Roger-Roger
  18. A Well A Take Em Joe (twórca: Slim Gaillard, wykonawca: Slim Gaillard)
  19. March of Joy (twórca: Gerhard Trede)
  20. You Always Hurt the One You Love (twórca: Doris Fisher, Allan Roberts, wykonawca: The Mills Brothers)
  21. The Magic Fiddler (twórca: Bernie Baum and Florence Kaye, wykonawca: Florence Kaye)
  22. Waltz No.7 in C Sharp Minor (twórca: Johannes Brahms, wykonawca: İdil Biret)
  23. Symphony No.3 in F Major, Op.90 Poco Allegretto (twórca: Johannes Brahms, wykonawca: Dan Waldkirch)
  24. Don't Look Back Into the Sun (twórcy: Carl Barât, Pete Doherty, wykonawca: The Libertines)

Daty wydania na świecie

KrajData wydaniaMiejsce premiery
Stany Zjednoczone USA18 stycznia 2013Festiwal Filmowy w Sundance
Włochy Włochy1 września 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji
Kanada Kanada10 września 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Toronto
Chorwacja Chorwacja19 września 2013premiera kinowa
Węgry Węgry19 września 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy Jameson CineFest
Grecja Grecja22 września 2013Ateński Festiwal Filmowy
Brazylia Brazylia26 września 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rio de Janeiro
Stany Zjednoczone USA10 października 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Hamptons
Stany Zjednoczone USA11 października 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chicago
Niemcy Niemcy16 października 2013Filmfest homochrom
Stany Zjednoczone USA16 października 2013Los Angeles
Stany Zjednoczone USA16 października 2013Nowy Jork
Wielka Brytania UK17 października 2013Festiwal Filmowy w Londynie
Włochy Włochy17 października 2013premiera kinowa
Polska Polska25 października 2013American Film Festival
Holandia Holandia1 listopada 2013Festiwal Filmowy w Amsterdamie
Holandia Holandia2 listopada 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Lejdzie
Kanada Kanada8 listopada 2013premiera kinowa
Szwecja Szwecja8 listopada 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sztokholmie
Irlandia Irlandia16 listopada 2013Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cork
Estonia Estonia18 listopada 2013Festiwal Filmowy Black Nights
Macedonia20 listopada 2013Cinedays Film Festival
Australia Australia5 grudnia 2013premiera kinowa
Wielka Brytania UK6 grudnia 2013premiera kinowa
Irlandia Irlandia6 grudnia 2013premiera kinowa
Izrael Izrael16 stycznia 2014premiera kinowa
Niemcy Niemcy30 stycznia 2014premiera kinowa
Singapur Singapur6 marca 2014premiera kinowa
Belgia Belgia19 marca 2014premiera kinowa
Litwa Litwa20 marca 2014Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wilnie
Holandia Holandia27 marca 2014premiera kinowa
Tajwan12 kwietnia 2014Festiwal Filmowy Golden Horse Fantastic
Węgry Węgry7 maja 2014premiera DVD
Tajwan9 maja 2014premiera kinowa
BrazyliaBrazylia12 czerwca 2014premiera kinowa
FrancjaFrancja15 czerwca 2014Festiwal Filmowy Champs-Élysées
JaponiaJaponia27 czerwca 2014premiera DVD
SzwecjaSzwecja23 lipca 2014premiera DVD
DaniaDania4 października 2014MIX Copenhagen
Korea PołudniowaKorea Południowa16 października 2014premiera kinowa

Obcojęzyczne tytuły

JęzykTytuł
oryginalny tytułKill Your Darlings
Brazylia portugalskiVersos de Um Crime
Bułgaria bułgarskiУбий любимите си
Chorwacja chorwackiUbij svoje najdraže
Estonia estońskiTapa oma kullakesed
Francja francuskiKill Your Darlings: Obsession meurtrière
Grecja greckiSkotose tous agapimenous sou
Hiszpania hiszpańskiAmores asesinos
Izrael hebrajskiHarog et yakirei'kha
Litwa litewskiNuzudyk tuos, kuriuos myli
Niemcy niemieckiKill Your Darlings – Junge Wilde
Polska polskiNa śmierć i życie
Portugalia portugalskiVersos de um Crime
Rosja rosyjskiУбей своих любимых
Turcja tureckiSevdiklerini Öldür
Węgry węgierskiÖld meg kedveseid
Włochy włoskiGiovani ribelli – Kill Your Darlings

Przypisy

  1. ↑ Na śmierć i życie 2013. IMDb. [dostęp 2016-01-02].
  2. ↑ Kill Your Darlings film. British Board of Film Classification, October 21, 2013. [dostęp 2016-01-02].
  3. ↑ Kill Your Darlings. Box Office Mojo. [dostęp 2016-01-02].
  4. ↑ Kill Your Darlings (2013) – Box Office Mojo, boxofficemojo.com [dostęp 2015-12-30].
  5. ↑ a b Allen Ginsberg Project, allenginsberg.org [dostęp 2015-12-30].
  6. ↑ Lucien Carr | Murderpedia, the encyclopedia of murderers, murderpedia.org [dostęp 2015-12-30].
  7. ↑ Historia pewnego morderstwa, Juventum.pl – To my tworzymy przyszłość! [dostęp 2015-12-30].
  8. ↑ a b Kill Your Darlings screening with director John Krokidas, Guerrilla Zoo [dostęp 2015-12-30].
  9. ↑ a b c d e f Kill Your Darlings – A true story of obsession and murder, sonyclassics.com [dostęp 2015-12-30].
  10. ↑ Christine Vachon, IMDb [dostęp 2015-12-30].
  11. ↑ Kill Your Darlings (Original Motion Picture Soundtrack) by Various Artists on iTunes, iTunes [dostęp 2015-12-30].
  12. ↑ Kill Your Darlings Soundtrack List, Unpopularlyics – Best Lesser-know music [dostęp 2015-12-30].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)