Na samym dnie (film 2001)
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | 21 stycznia 2001 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania | 101 minut |
| Reżyseria | Scott McGehee, |
| Scenariusz | Scott McGehee, |
| Główne role | |
| Muzyka | Peter Nashel |
| Zdjęcia | Giles Nuttgens |
| Scenografia | Kelly McGehee, |
| Kostiumy | Sabrina Rosen |
| Montaż | Lauren Zuckerman |
| Produkcja | Scott McGehee, |
| Wytwórnia | i5 Films |
| Dystrybucja | Fox Serarchlight Pictures |
Na samym dnie (tytuł oryg. The Deep End) – amerykański dramat filmowy z 2001 roku, napisany i wyreżyserowany przez Scotta McGehee oraz Davida Siegela, oparty na noweli The Blank Wall autorstwa Elizabeth Sanxay Holding.
Film spotkał się z pozytywnymi opiniami krytyki, a także z zadowalającym sukcesem komercyjnym. Zdobył liczne nagrody i nominacje, między innymi podczas 2001 Sundance Film Festival (w trakcie którego odnotował swoją oficjalną premierę). Sama odtwórczyni roli głównej, Tilda Swinton, uzyskała za swoją rolę blisko dziesięć renomowanych wyróżnień.
Fabuła
Margaret Hall, przedstawicielka amerykańskiej klasy średniej, wiedzie pozornie spokojne i szczęśliwe życie w Tahoe City w stanie Kalifornia. Jej mąż, Tom, jest pilotem na lotniskowcu USS Constellation, w związku z czym w domu bywa bardzo rzadko. Gdy kobieta ze zdumieniem odkrywa, że jej nastoletni syn Beau, uwikłany jest w romans z Darby'm Reese'm, trzydziestoletnim właścicielem nocnego klubu dla gejów, postanawia przekupić mężczyznę, by przestał widywać się z jej dzieckiem. Oferuje mu kwotę pięciu tysięcy dolarów, która jednak nie spełnia oczekiwań Reese’a. Przy najbliższej okazji odwiedza on Beau w jego własnej rezydencji. Przed domem, nad pobliskim jeziorem, pomiędzy dwojgiem dochodzi do konfliktu, który kończy się bójką. Gdy Beau odchodzi, niewidoczny napastnik atakuje Darby'ego. Mężczyzna upada i nadziewa się na zaostrzony fragment kotwicy.
Następnego ranka, podczas przebieżki wzdłuż jeziora, Margaret znajduje zwłoki Darby'ego. Dochodzi do wniosku, że on i Beau mieli sprzeczkę, w wyniku której Darby poniósł śmierć. Kobieta decyduje się na desperacki krok − odnalezione ciało przetransportowuje na drugą stronę zatoki i tam wrzuca je do wody. Zwłoki Reese’a szybko zostają odkryte, a ich sekcja za śmierć mężczyzny podaje zabójstwo.
Wkrótce potem wizytę bohaterce składa Alek Spera, współpracujący z mafią. Wręcza Margaret kasetę VHS, która stanowi zapis stosunku płciowego pomiędzy jej synem a Reese'm. Spera domaga się pięćdziesięciu tysięcy dolarów w gotówce. Ostrzega, że jeśli nie otrzyma ich w przeciągu następnej doby, wybierze się na policję z kopią nagrania video, która uwikła Beau w popełnione morderstwo.
Obsada
- Tilda Swinton – Margaret Hall
- Goran Višnjić – Alek „Al” Spera
- Jonathan Tucker – Beau Hall
- Peter Donat – Jack Hall
- Raymond J. Barry – Carlie Nagel
- Josh Lucas – Darby Reese
- Tamara Hope – Paige Hall
- Jordon Dorrance – Dylan Hall
- Heather Mathieson – Sue Lloyd
Realizacja
Film kręcony był w okresie do 10 maja do 25 czerwca 2000 roku[1] w miejscowości Reno oraz nad jeziorem Tahoe w stanie Nevada. Budżet, jaki posłużył twórcom do realizacji obrazu, szacunkowo wynosił trzy miliony dolarów[1].
Za kanwę scenariusza autorstwa Scotta McGehee i Davida Siegela posłużyła nowela Elizabeth Sanxay Holding pt. The Blank Wall. Pięć dekad wcześniej jej luźną adaptacją zajęli się także Mel Dinelli i Robert E. Kent, których Niebezpieczną decyzję (Reckless Moment, 1949) wyreżyserował Max Ophüls.
Historia wydania filmu
Światowa premiera filmu miejsce miała dnia 21 stycznia 2001 roku w trakcie prestiżowego Sundance Film Festival. W ciągu kolejnych miesięcy film prezentowano podczas europejskich festiwali, między innymi na Węgrzech, w Rosji czy we Francji (Cannes Film Festival). 8 sierpnia 2001 projekt spotkał się z ograniczoną dystrybucją kinową w rodzimych Stanach Zjednoczonych. Pod koniec roku 2001 oraz w latach 2002-2003 dystrybuowany był już na całym świecie[2].
Polską premierą obrazu był dzień 12 października 2001; wówczas wyemitowano go podczas Warszawskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego[2]. Następnie, 8 sierpnia 2002, Imperial udostępnił projekt klientom wypożyczalni kaset video (tzw. „rental”)[3]. Parokrotnie emisji Na samym dnie podjęły się telewizyjne stacje Polsat i TV4[4][5].
Festiwale
Film zaprezentowano podczas następujących festiwali filmowych:
|
|
Nagrody i wyróżnienia
Film uzyskał łącznie cztery prestiżowe nagrody i szesnaście nominacji do innych laurów.
2001
- Sundance Film Festival:
- nominacja do nagrody Grand Jury Prize w kategorii najlepszy dramat (nominowani: Scott McGehee, David Siegel)
- nagroda w kategorii najlepsze zdjęcia − dramat (Giles Nuttgens)
- Boston Society of Film Critics Awards:
- nagroda BSFC w kategorii najlepsza aktorka (Tilda Swinton)
- Deauville Film Festival:
- nominacja do nagrody Grand Special Prize (Scott McGehee)
- Ghent International Film Festival:
- nominacja do nagrody Grand Prix (Scott McGehee, David Siegel)
- National Board of Review, USA:
- Nagroda Specjalna za wybitność w dziedzinie sztuki filmowej
- Stockholm Film Festival:
- nominacja do nagrody Bronze Horse (Scott McGehee, David Siegel)
2002
- Golden Globes, USA
- nominacja do nagrody Złotego Globu w kategorii najlepszy występ żeński w filmie kinowym dramatycznym (Tilda Swinton)
- Independent Spirit Awards:
- nominacja do nagrody Independent Spirit w kategorii najlepsza aktorka w roli pierwszoplanowej (Tilda Swinton)
- nominacja do nagrody Independent Spirit w kategorii najlepsze zdjęcia (Giles Nuttgens)
- Chicago Film Critics Association Awards:
- nominacja do nagrody CFCA w kategorii najlepsza aktorka (Tilda Swinton)
- Las Vegas Film Critics Society Awards:
- nagroda Sierra w kategorii najlepsza aktorka (Tilda Swinton)
- Phoenix Film Critics Society Awards:
- nominacja do nagrody PFCS w kategorii najlepsza aktorka w roli pierwszoplanowej (Tilda Swinton)
- Chlotrudis Awards:
- nominacja do nagrody Chlotrudis w kategorii najlepsza aktorka (Tilda Swinton)
- Satellite Awards:
- nominacja do nagrody Golden Satellite w kategorii najlepszy kinowy film dramatyczny
- nominacja do nagrody Golden Satellite w kategorii najlepsza reżyseria (Scott McGehee, David Siegel)
- nominacja do nagrody Golden Satellite w kategorii najlepszy występ żeński w filmie dramatycznym (Tilda Swinton)
- nominacja do nagrody Golden Satellite w kategorii najlepszy występ męski drugoplanowy w filmie dramatycznym (Goran Višnjić)
- Casting Society of America, USA:
- nominacja do nagrody Artios w kategorii najlepszy casting do niezależnego filmu fabularnego (Mindy Marin)
- Online Film Critics Society Awards:
- nominacja do nagrody OFCS w kategorii najlepsza aktorka (Tilda Swinton)
Box office
| Świat | US$ 10,031,529 |
Informacje dodatkowe[6]
- Reżyserzy Scott McGehee i David Siegel wystąpili w filmie w rolach cameo jako sanitariusze.
- Data urodzin głównej bohaterki Margaret Hall to 5 listopada 1960 roku. Jest to także dzień, w którym urodziny obchodzi Tilda Swinton.
- Scena stosunku analnego pomiędzy bohaterami kreowanymi przez Jonathana Tuckera i Josha Lucasa nie mogła zostać nakręcona nim Tucker (ur. 1982) nie ukończył osiemnastego roku życia. Według jednego z reżyserów, ujęcie nagrano w dniu urodzin młodego aktora, 31 maja.
Linki zewnętrzne
- Poster
- Na samym dnie w bazie IMDb (ang.)
- Na samym dnie w bazie Filmweb
- Na samym dnie w bazie AllMovie (ang.)
Bibliografia
Przypisy
- ↑ a b Box office/business for The Deep End (2001). Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2010-09-01]
- ↑ a b Release dates for The Deep End (2001). Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2010-09-01]
- ↑ Na samym dnie / The Deep End (2001). stopklatka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)].. Stopklatka.pl. [dostęp 2010-09-01]
- ↑ Program TV: Na samym dnie. Teleman.pl. [dostęp 2010-09-01]
- ↑ Program TV Na samym dnie. TV.pl. [dostęp 2010-09-01]
- ↑ Trivia for The Deep End (2001). Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2010-09-01]