Na wspak
Ten artykuł od 2014-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Autor | Joris-Karl Huysmans |
---|---|
Typ utworu | powieść |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | Francja |
Język | francuski |
Data wydania | maj 1884 |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego | 1976 |
Wydawca | Czytelnik |
Przekład | Julian Rogoziński |
Na wspak (fr. À rebours) – wydana w 1884 roku powieść francuskiego pisarza Jorisa-Karla Huysmansa i jednocześnie punkt wyjścia dla wszystkich jego późniejszych dzieł, które sam autor określi mianem „supernaturalizmu”[1]. Jest to przykład literatury dekadentyzmu (z nawiązaniem do symbolizmu) i zerwanie z charakterystycznym dla wcześniejszej twórczości Huysmansa naturalizmem spod znaku Zoli[2]. Głównym bohaterem jest diuk Jan des Esseintes, znudzony życiem jedyny potomek arystokratycznej rodziny. Książka jest właściwie katalogiem gustów prawdziwego dekadenta i w swoim czasie uzyskała nawet określenie „biblii dekadentyzmu”[3]. Szerszą sławę Na wspak zdobyła w 1895 roku, podczas procesu Oscara Wilde’a, kiedy określono ją mianem książki „sodomicznej”, po tym, gdy Wilde zażądał ją do swojej celi[4].
Treść utworu
Diuk des Esseintes, znudzony życiem potomek arystokratycznej rodziny i wychowanek jezuitów, sprzedaje rodzinny zamek i kupuje w podparyskiej miejscowości rezydencję[5], którą urządza na własną, skrajnie estetyczną modłę. Czas upływa mu na lekturze ukochanych książek – literatura Cesarstwa Rzymskiego (Gajusz Petroniusz), literatura chrześcijańska i katolicka, współczesna literatura francuska (Charles Baudelaire, Paul Verlaine) oraz dzieła klasyków takich jak Edgar Allan Poe[6]. Ponadto komponuje nowe, zaskakujące zapachy oraz zestawienia kolorów, miesza smaki alkoholi, kolekcjonuje niepokojące obrazy oraz „nienaturalne” rośliny (rosiczki)[7], próbuje inkrustować kamieniami szlachetnymi żywego żółwia (ze skutkiem śmiertelnym dla zwierzęcia)[8]. Cierpi na koszmary i pojawiają się u niego oznaki neurozy[9].
Wkrótce podupada na zdrowiu z powodu niehigienicznego trybu życia (diuk był aktywny wyłącznie w nocy, prawie nigdy nie wychodził z rezydencji). Fiaskiem kończy się jego planowana podróż do Anglii. W wyniku zaleceń lekarza des Esseintes postanawia zerwać z dotychczasowym dekadenckim stylem życia i wrócić (jakkolwiek niechętnie) do aktywnego życia w Paryżu.
Przypisy
- ↑ Rogoziński Julian, Wstęp, [w:] Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 5, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Przedmowa po dwudziestu latach, [w:] Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 40–41, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Rogoziński Julian, Wstęp, [w:] Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 20–21, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Richard Ellmann , Oscar Wilde, New York: Vintage Books, 1988, s. 477–478, ISBN 0-394-75984-2, OCLC 836100295 .
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 55, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 112, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 140, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 88–93, ISBN 83-7389-097-1.
- ↑ Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, s. 148, ISBN 83-7389-097-1.
Bibliografia
- Huysmans, Joris-Karl, Na wspak, Warszawa 1976, Czytelnik, ISBN 83-7389-097-1.
Media użyte na tej stronie
Huysmans: A rebours, title of the first czech edition, 1913