Nabucco (gazociąg)

Planowany przebieg gazociągu Nabucco

Nabucco - nazwa proponowanego gazociągu, którym transportowany miał być gaz ziemny z Iranu, Azerbejdżanu, Rosji lub wschodniej części Turcji do Austrii poprzez Bułgarię, Rumunię i Węgry. Zdaniem niektórych ekspertów, Nabucco miało stanowić alternatywę wobec rosyjskiego monopolu na dostawy gazu do Europy Środkowo-Wschodniej. Z projektu zrezygnowano w 2013 roku.

Charakterystyka gazociągu

Rozpoczęcie budowy mającego mieć ok. 3900 km długości gazociągu Nabucco było zaplanowane na koniec 2012 roku, jej zakończenie na koniec 2015 roku. Przepustowość miała wynieść 31 mld m³. Koszt konstrukcji planowano na około 7,9 miliardów euro i miał zostać pokryty w 30% przez udziałowców, a w 70% z kredytów[1].

Projekt budowy Nabucco został włączony w program Trans-European Energy Network finansowany przez Unię Europejską[2].

Ocena wykonalności projektu została opłacona z grantu Unii Europejskiej, zaś sam projekt został zaaprobowany w 2006 roku[3].

Potencjalne źródła dostaw gazu

Nabucco miał zostać podłączony w pobliżu miasta Erzurum do gazociągu łączącego irański Tebriz z Ankarą oraz do gazociągu południowokaukaskiego, który miał zapewnić Nabucco połączenie z planowanym gazociągiem transkaspijskim. Dzięki temu Nabucco miał przesyłać gaz m.in. z Iranu, Azerbejdżanu i Turkmenistanu do Europy. Oprócz tego rozważano również transport gazu z Rosji[4]. Zachodnia część gazociągu miała kończyć się w austriackiej miejscowości Baumgarten an der March, w której znajduje się jeden z największych europejskich węzłów rozdzielczych gazu ziemnego.

W lutym 2009 roku zostało podpisane porozumienie pomiędzy Iranem i Turcją dotyczące transportu irańskiego gazu do Europy[5]. Dostarczanie prawie połowy niezbędnego dla realizacji projektu gazu (15 mld m³) do 2012 roku zaproponował Irak[6].

Udziałowcy projektu

Projektem budowy Nabucco zajmowała się spółka Nabucco Gas Pipeline International GmbH utworzona w 2004 roku w Wiedniu. Udziałowcami w projekcie były:

  • OMV (Austria)
  • MOL (Węgry)
  • Transgaz (Rumunia)
  • Bulgargaz (Bułgaria)
  • BOTAŞ (Turcja)
  • RWE (Niemcy)

Wszyscy udziałowcy posiadali po 16,7% akcji spółki[7]. Zainteresowanie uczestnictwem w projekcie wyraziły także Gaz de France (Francja), niemieckie E.ON[8], rosyjski Gazprom oraz Ukraina[9].

13 lipca 2009 w Ankarze Turcja, Bułgaria, Rumunia, Węgry i Austria podpisały umowę w sprawie budowy magistrali, która ma mieć 3,3 tys. km długości, zaś jej przepustowość planowana była na 31 miliardów metrów sześciennych surowca rocznie[6].

Przewidywana działalność operacyjna gazociągu

W początkowych latach po zakończeniu budowy gazociągu miał dostarczać od 4,5 do 13 miliardów metrów sześciennych gazu ziemnego rocznie, z tego 2-8 miliardów metrów sześciennych rocznie miało dotrzeć do Baumgarten an der March. W późniejszym okresie połowa ilości transportowanego gazu miała być przejmowana przez kraje tranzytowe, zaś reszta docierać do Austrii. Około 2012 roku gazociąg miał przesyłać ogółem 25,5-31 miliardów metrów sześciennych gazu rocznie[10].

Projekt konkurencyjny

Konkurencyjny wobec Nabucco projekt wysunął rosyjski Gazprom. Stosownie do niego, istniejący rosyjski gazociąg Błękitny potok miałby zostać przedłużony na Bałkany, a stamtąd do Węgier i do Włoch. Na Węgrzech Gazprom wybudowałby magazyny gazu oraz węzeł rozdzielczy. 28 lutego 2008 roku w obecności Ferenca Gyurcsánego (premiera Węgier) i Władimira Putina (premiera Rosji) podpisano na Kremlu kontrowersyjną umowę Gazpromu i MOL o przeprowadzeniu gazociągu South Stream przez terytorium Węgier. Tym samym Gyurcsány poparł projekt rosyjski, konkurencyjny wobec projektu gazociągu Nabucco, priorytetowego projektu Unii Europejskiej, której Węgry są członkiem[11].

Poparcie Unii Europejskiej dla Nabucco

Mimo początkowego sprzeciwu Niemiec Unia Europejska w marcu 2009 podjęła decyzję o dofinansowaniu rozpoczęcia prac przy gazociągu Nabucco kwotą 200 mln €[12]. Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Manuel Barroso i komisarz ds. energii Günther Oettinger zabiegali o włączenie Turkmenistanu i Azerbejdżanu do projektu[13].

Przypisy

  1. ↑ Facts & Figures (ang.). [dostęp 2011-02-19].
  2. ↑ Oficjalna Witryna Trans-European Energy Network; Nabucco opatrzono symbolem NG3 (ang.). Komisja Europejska. [dostęp 2009-06-13].
  3. ↑ Report from the Commission to the European Parliament, the Council, the Economic and Social Committee and the Committee of the Regions on the implementation of the guidelines for trans- European networks in the period 2002-2004 (.pdf) (ang.). Komisja Europejska, 2006-08-29. [dostęp 2009-06-13].
  4. ↑ Austria: Niech Nabucco trasportuje rosyjski gaz (pol.). Money.pl, 2007-05-23. [dostęp 2009-06-13].
  5. ↑ Wojciech Kobryń: Iran chce zasilać w gaz rurociąg "Nabucco". Gaz z Iranu do Europy (pol.). Nasz Dziennik, 2009-02-24. [dostęp 2009-06-13].
  6. ↑ a b "FT": Irak będzie dostarczał połowę gazu dla Nabucco (pol.). Onet.pl, 2009-07-14. [dostęp 2009-07-14].
  7. ↑ RWE joins Nabucco consortium as sixth partner. Press release. Nabucco Gas Pipeline International GmbH, 2008-02-06. [dostęp 2008-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-30)].
  8. ↑ Nabucco hunts for designer (ang.). Upstream Online, 2006-10-13. [dostęp 2009-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-02)].
  9. ↑ Ukraina jest zainteresowana gazociągiem Nabucco (pol.). Portal górniczy "Teberia", 2007-06-27. [dostęp 2009-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-02)].
  10. ↑ Prezentacja projektu Nabucco na "2nd WorkGroup meetingon SEE Gas Industry Infrastructure Financing". seerecon.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-13)]. (OMV Nabucco team, 10.2005) (ang.)
  11. ↑ Agnieszka Łakoma: Węgry poparły rosyjski gazociąg, choć nie służy UE (pol.). rp.pl, 2008-02-29. [dostęp 2009-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-15)].
  12. ↑ The Wall Street Journal Polska, 20.03.2009, str. 2.
  13. ↑ UniaEuropejska.org: Barroso walczy o dostawy dla Nabucco. [dostęp 2011-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

2010Nabuccopipelinemap.jpg
2010 map of the Nabucco pipeline (also referred as Turkey–Austria gas pipeline)