Nacho Vidal

Nacho Vidal
Ignacio Jordà González
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Ignacio Jordà González[1][2]

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1973[3]
Mataró[4], Katalonia

Używane pseudonimy

Nacho[5], Nacho Vidale[5], Nacho Vital[5], Nachos Camachos[5]

Lata aktywności

od 1997

Liczba filmów

782 jako aktor (za IAFD)[6], 205 jako reżyser (za IAFD)[6]

Wzrost

188 cm[1][2]

Masa ciała

90 kg[6]

Penis

ok. 25 cm[7][8][9]

Kolor włosów

brązowy[5]

Kolor oczu

zielony[5]

Nacho Vidal właśc. Ignacio Jordà González (ur. 30 grudnia 1973 w Mataró) – hiszpański aktor, reżyser, producent, scenarzysta, montażysta i kamerzysta filmów pornograficznych[2], który zbudował sobie reputację jako „kataloński Rocco Siffredi”[10].

Jego pseudonim, Nacho, jest powszechnym przezwiskiem dla Ignacio[11]. Stał się szczególnie znany z wielkości penisa (biorąc pod uwagę grubość i długość ok. 25 cm[7][8][9]) i agresji, którą zwykle demonstruje w swoich filmach[10].

Wczesne lata

Urodził się w Mataró[1] w zamożnej rodzinie[12] w prowincji Barcelony[13][14] jako najmłodszy z pięciorga dzieci[15] Inmaculady González i Enrique Jordy Brassé’a, inżyniera przemysłowego[16].

Kiedy miał 8 lat, wraz z rodziną przeniósł się do Enguera[10][13], we wspólnocie autonomicznej Walencja, w prowincji Walencji, rodzinnym mieście jego ojca, ówczesnego właściciela firmy tekstylnej. Tu spędził swoje dzieciństwo. Jego rodzina była zamożna, ale skończyło się utratą wszystkich pieniędzy w 1987 roku podczas krachu na giełdzie. Ze względu na kryzys naftowy przechodził trudne dzieciństwo.

Mając czternaście lat porzucił szkołę i aby pomóc rodzinie, podjął pracę jako bramkarz, roznosiciel pizzy i przewoźnik. W okresie dojrzewania sięgał po narkotyki[10]. Jako młody nastolatek grał w zespole punkowym[17]. Był również bokserem[18]. Następnie przez 18 miesięcy służył w Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej w Melilli[19].

Kariera w branży porno

Nacho Vidal i Jewel De'Nyle podczas gali XRCO Award (2001)

W 1994, w wieku dwudziestu jeden lat, rozpoczął pracę u Juani de Lucíi w klubie porno „na żywo” Sala de Fiestas Bagdad w Barcelonie[20], gdzie występował w aktach seksualnych przed publicznością ze swoją ówczesną dziewczyną, Sarą Bernat[21]. W 1997 spotkał się tam z dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Filmów Erotycznych José Maríą Ponce[22], który wprowadził go w świat kinematografii porno[23].

Debiutował przed kamerami jako Jess w filmie Ángela Mory Aragóna Gorex: The Zombi Horror Picture Show (1997)[24][25]. Wystąpił w komedii Poli: El potro se desboca (1997) w roli menadżera boksera Poli Díaza[26]. Riccardo Billi i Luca Damiano zaangażowali go do roli żołnierza rzymskiego w hiszpańsko-włoskiej koprodukcji współczesnego porno International Film Group (IFG) Salomé (1997), pastiszu tragedii Oscara Wilde’a Salome.

W 1998 wraz ze swoim mentorem producentem i reżyserem Rocco Siffredim wyjechał do Hollywood, gdzie rozpoczął światową karierę[27][28]. Za swojego nauczyciela uważał także Roberta Malone[29].

W latach 1998-2002 występował w scenach gonzo w dwudziestu filmach jako adorator idyllicznej małej Jasmine Shimody-Rose[30], z którą związał się prywatnie gdy miała 19 lat.

W 2002 został uhonorowany nagrodą Ninfa w kategorii „Najlepszy aktor publiczności”[31], a za postać Mefista w pornograficznej wersji dramatu Goethego Faust - Private Black Label 26: Faust Power of Sex (2000)[22] w reżyserii José Maríi Ponce był nominowany do nagrody Ninfa w kategorii „Najlepszy aktor hiszpański”[31]. Film ten otrzymał także nagrodę Ninfa w kategorii „Najlepszy hiszpański film”[31].

W 2004 w Berlinie odebrał Venus Award kategorii „Najlepszy europejski aktor”. 20 grudnia 2008 znalazł się na drugim miejscu w rankingu „Top5 najbardziej atrakcyjnych aktorów porno” wg hiszpańskiego portalu Nosotras[32]. W 2009 na festiwalu filmów erotycznych w Cannes zdobył Hot d’Or w kategorii „Najlepszy europejski aktor”.

Choć określał samego siebie jako osobę heteroseksualną, wyreżyserował kilka filmów porno dla gejów[33], w tym Evil Angel Ass Destroyers (2007), KinkMen Dark Tales from Europe: The Cage (2012) z Francesco D’Macho i Dark Tales From Europe: Fight Club (2012) z Damienem Crosse[34].

W 2013 był gościem honorowym pierwszej edycji salonu erotycznego w Walencji[35][36][37]. W 2016 był nominowany do nagrody Ninfa jako najlepszy aktor i reżyser roku[38].

Pojawił się w parodiach porno takich jak Spartacus MMXII: The Beginning (2012) jako Legatus, westernie Outland 1: Beyond the Far West/Outland II: Looking for Freedom (2016) jako Sandor Kalimdor, Gwiezdnych wojen - Star Wars - Underworld - A XXX Parody (2016) jako Nash Thracken oraz nominowanym do AVN Award i XBIZ Award porno westernie Rawhide (2017)[39] jako Eli. Był także producentem i reżyserem wielu innych produkcji.

24 lutego 2019 czeska agencja modelek Nikki’s Model Agency napisała na Twitterze, że Vidal wykazał pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV i ogłosiła dwumiesięczne wstrzymanie produkcji[40]. Mimo tego, nie zaprzestał uprawiać seksu bez zabezpieczeń z dziewięcioma partnerkami na planie filmów porno[41]. Vidal skomentował raport na platformie YouTube, zaprzeczając, że miał tę chorobę, i wyjaśnił, że naprawdę cierpi na reaktywne zapalenie stawów[42][43][44].

W 2020 prezentował swoje filmy w społecznościowej sieci OnlyFans, zdobywając dużą liczbę subskrybentów[45][46].

Obecność w kulturze masowej

W 2000 przez rok uczęszczał do szkoły aktorskiej Escuela de interpretación Manuel y Yo w Barcelonie. Występował z grupą teatralną La Fura del Baus. Grał w filmach kinowych, w tym w dreszczowcu Niecierpliwy alchemik (El Alquimista impaciente, 2002) jako mafioso Vasili[47], komediodramacie Joaquína Oristrella Nikt nie jest doskonały (Va a ser que nadie es perfecto, 2006) jako Segurata z Santim Millánem, komedii Straszny hiszpański film (Spanish Movie, 2009)[48], El Gancho (2012) jako El Tigre oraz komedii kryminalnej Carlosa Theróna Nieustraszony (Impávido, 2012)[49][50][51] jako Mikima / Padre Mikima.

Brał udział w filmie dokumentalnym Vicente Péreza Herrero La piel vendida (2004)[52]. Występował na telewizyjnym ekranie, m.in. w jednym z odcinków serialu Majoria absoluta (2003), Paco i jego ludzie (Los hombres de Paco, 2005), Los simuladores (2006), sensacyjnym filmie krótkometrażowym Extremo (2006) z Óscarem Jaenadą i reality show Survivor (2015).

W 2011 wypuścił na rynek własną linię perfum 25 Twenty Five z flakonem w kształcie i wymiarach swojego penisa[53][54], a w 2016 – fajkę wodną w kształcie męskich genitaliów, wykonaną z ceramiki w kolorze czarnym[55].

W 2013 uczestniczył w warsztatach interpretacji z Ricardo Jordánem w Monólogo Club de la Comedia. Zadebiutował na profesjonalnej scenie Teatro Alameda w Maladze jako telewizyjny aktor Mariano Rivas w komedii Diany Raznovich Jesienny ogród (Jardín de otoño, reż. Norberto Rizzo; premiera: 10 grudnia 2015)[56][57][58][59].

W grudniu 2016 i styczniu 2017 na scenie Sala Cabanyes de Mataró (Barcelona) wziął udział w widowisku Pasterze z Mataró (Los Pastorets de Mataró), zorganizowanym przez sekcję teatralną katolickiego centrum parafii Santa María de Mataró[60][61][62].

Wspomagał fundację Fundación Invulnerables, która działa na rzecz na ubóstwo i wykluczenia społecznego dzieci i młodzieży, a także brał udział w rozmowach wideo na różne tematy, takie jak miłość, Kościół czy transseksualność córki[63].

We wrześniu 2018 opublikowano książkę Mi nombre es Violeta (Mam na imię Violeta, wyd. Planeta), której autorką jest Santi Anaya, inspirowaną prawdziwym życiem Violety, jego najmłodszej córki[64]. Powstał też film dokumentalny Me llamo Violeta, prezentowany na El Festival de Cine de Málaga 2019[65].

W 2020 rozpoczęto zdjęcia do serialu Bambu Producciones Nacho Vidal, przemysł XXXL (Nacho Vidal, una industria XXXL)[66][67], emitowanego na platformie Starz, gdzie tytułową rolę Nacho Vidala zagrał Martiño Rivas[68][69].

Muzyczne przedsięwzięcia

W 2008 Nacho Vidal rozpoczął trasę koncertową jako DJ w „Club Canalla”[70][71], a następnie zaistniał jako didżej w Tito’s Mallorca International Club w Palmie na Majorce[72], Imperia Drink w Altorricón, El Bribón de la Habana w Almeríi w Roquetas de Mar, Electrosonic Festival w Burgos, nocnym klubie „Chic de Luxe” w Roses[73], Parku Rozrywki w Saragossie[70] i klubie „Búccaro” w Blanes. 4 maja 2009 wydał album house Nacho Vidal & Javier Gonzalez In Session[74]. W 2010 grał podczas Electrobeach Festival w klubie nocnym KU Discoteca w Benidormie[75].

W teledysku do piosenki Miguela Bosé „Down with Love” (Precz z miłością, 2005)[76] z Katsumi pod wodą w basenie tańczy nago. Wystąpił w wideoklipach: Flavio Rodrígueza – „Pornstar” (2007), zespołu Fragment Four – „Love Won’t Leave Me Alone” (2007), La China – „En el aszensor” (2007), Rebeki Brown do utworu „Big Bad Bitch” (2011) i grupy Yonkilove – „Por momentos” (2015)[77].

W 2019 formacja KillaBeatMakera wspólnie z Chrizzem Samzem nagrali singiel „Nacho Vidal (Cipriani Edit)”, gdzie zarejestrowana jest rozmowa z telefonu komórkowego Nacho Vidala z Cristianem Cipriani[78].

Udział w wyścigach samochodowych

W 2020 rozpoczął treningi z zamiarem startu w Rajdzie Dakar 2021 na buggy SSV10[79]. Na początku marca w Maroku w towarzystwie innych pilotów przeprowadził serię testów, potwierdzając, że jego celem jest spełnienie marzenia o wystartowaniu w Rajdzie Dakar[80][81].

Problemy z prawem

16 października 2012, Vidal i jego siostra María José Jordá González zostali aresztowani w Barcelonie, jako podejrzani o udział w praniu brudnych pieniędzy[82] w wytwórni filmowej Nacho Vidal Productions i oszustwach podatkowych z chińską przestępczością zorganizowaną[21][83]. Chociaż hiszpańscy prokuratorzy starali się trzymać Vidala w więzieniu podczas śledztwa i późniejszego procesu, 19 października 2012 tzw. sędzia narodowy Fernando Andreu zarządził dla niego wolność bez kaucji. Vidal utrzymuje, że jest niewinny[84].

29 maja 2020 policja odkryła, że Vidal zajmuje się organizowaniem „leczniczych” rytuałów z wykorzystaniem trującego jadu ropuchy koloradzkiej (5-Metoksy-N,N-dimetylotryptamina)[85]. Jad ten zawiera substancję psychoaktywną – bufoteninę, znaną od wieków przez mieszkańców Meksyku i okolic[86]. 4 czerwca 2020 Vidal został aresztowany pod zarzutem zabójstwa w związku ze śmiercią fotografa mody José Luisa Abada (zm. 28 lipca 2019 w Enguera na atak serca w wieku 49 lat), współpracującego z takimi magazynami jak „Vogue” czy „Urban”[87]. Powodem zgonu była trucizna północnoamerykańskiej ropuchy w wyniku wdychania jadu w tradycyjnym rytuale, w którym Vidal działał jak szaman[88]. Vidal został aresztowany wraz z dwoma innymi osobami, członkiem jego rodziny i pracownikiem[89]. Vidal wyraził żal z powodu tragedii, nie przyznał się jednak do winy, twierdząc, że Abad wdychał trujący jad świadomie i z własnej woli[90]. W lutym 2022 ekspert z Instytutu Medycyny Sądowej w Walencji ujawnił dokument oczyszczający z zarzutów Nacho Vidala za nieumyślne spowodowanie śmierci fotografa, który dowodzi, że przed śmiercią ofiara zażyła narkotyki zwiększające ryzyko sercowo-naczyniowe[91].

3 października 2020 został zatrzymany przez hiszpańską policję i odebrano mu prawo jazdy za lekkomyślną jazdę, kiedy prowadził Toyotę ulicami Walencji i zderzył się z kilkoma samochodami[92]. Podczas rozmowy z dziennikarzami programu Telecinco Viva la vida Vidal twierdził, że przeszedł obowiązkowy kurs w celu odzyskania prawa jazdy[93].

W listopadzie 2020 w Enguerze w Walencji nagrał erotyczne wideo na miejskim cmentarzu, co wzbudziło oburzenie mieszkańców[94][95].

Życie osobiste

Wśród jego przyjaciół wymienieni byli m.in.: hiszpański piosenkarz Miguel Bosé[96], hiszpański tancerz Rafael Amargo i brazylijski piłkarz Dani Alves[97]. W biografii autorstwa Davida Barby Nacho Vidal. Confesiones de una estrella del porno oświadczył, że nigdy nie lubił się uczyć i nienawidził książek - z wyjątkiem poezji Pablo Nerudy[98].

W latach 2001-2004[99] związany był z aktorką porno Belladonną[100][101][102], z którą występował na ekranie. Spotykał się także z Silvią Sicilią, Carmen Lomamę, Taylor Rain, Vivien Martines (1999), Daisy Marie (2003), Lanny Barbie (2004) i Nikitą Denise (2007)[103].

Z nieformalnego związku z wenezuelską aktorką porno Rosą Eleną Castro Camacho (2004)[104][105][106] ma córkę Candelę[107] (ur. 3 sierpnia 2006)[108].

31 maja 2005 oświadczył publicznie, że wycofuje się z branży porno i w Bogocie zawarł ślub cywilny z kolumbijską modelką Franceską Jaimes (właśc. Silvia Romero)[109][110]. Przenieśli się do odzyskanej rodzinnej rezydencji w Enguera, w Walencji. Założyli tam rodzinę[111]. Mieli dwoje dzieci[112][113]: córkę Violetę (ur. 2007 jako Ignacio Puerta González - dokonał zmiany płci)[114][115] i syna Leóna (ur. 2009)[116][117]. Sześć tygodni później para rozwiodła się[118]. Po kilku miesiącach po ogłoszeniu odejścia na emeryturę, Vidal wrócił do kariery porno[119].

Jednak Franceska Jaimes po latach wróciła do Vidala[120], a w listopadzie 2014 wzięli ślub kościelny w hiszpańskiej willi[121][122]. W 2015 doszło do rozwodu.

W październiku 2022 ogłosił, że cierpi na zaburzenia erekcji[123][124].

Publikacje

  • David Barba: Nacho Vidal. Confesiones de una estrella del porno. Mr Ediciones, Madryt, 2004. ISBN 84-270-3011-8.

Filmografia

Filmy

RokTytułRolaReżyser
1997Kto i jak? (¿Quién y cómo?, film dokumentalny)[125]w roli samego siebie
2002Niecierpliwy alchemik (El Alquimista impaciente)[126]mafioso VasiliPatricia Ferreira
2004Sprzedane skóry (La piel vendida, film dokumentalny)[127]w roli samego siebieVicente Pérez
2006Extremo (film krótkometrażowy)[128]SpartakusJordi Arencón, Teo García
Nikt nie jest doskonały (Va a ser que nadie es perfecto)[129]SegurataJoaquín Oristrell
2009Straszny hiszpański film (Spanish Movie)[130]w roli samego siebie „Porno Guii” (niewymieniony w czołówce)Javier Ruiz Caldera
2010Fake Orgasm (film dokumentalny)[131]w roli samego siebieJo Sol
2012Nieustraszony (Impávido)[132]Mikima / ojciec MikimaCarlos Therón
2019Mam na imię Violeta (Me llamo Violeta, film dokumentalny)[133]w roli samego siebieDavid Fernández de Castro, Marc Parramon

Seriale TV

RokTytułRolaOdcinek
2000Eurotrash (serial dokumentalny)w roli samego siebie
2002Queremos saber más (talk-show)
2003Majoria absoluta
2004Otro rollo con: Adal Ramones (talk-show)
Me lo dices o me lo cuentas
Jet Lagodc.: „És clar, és clar, és clar...”
2004, 2017Toni Rovira y tú
2005Paco i jego ludzie (Los hombres de Paco)odc.: „El apocalipsis”
La noche con Fuentes y Cía
2006Los simuladores
2008Boqueria 357 (talk-show)
Somiers
2012Jo què sé! (talk-show)
2013¡Atención obras! (talk-show)
Àrtic (talk-show)
2015Supervivientes: Perdidos en Honduras (talk-show)15 odcinków
2017Viajando con Chester (talk-show)
Estranyes parelles
Convénzeme (talk-show)
2020Entre ovejas

Nagrody

RokNagrodaKategoriaFilmInni wykonawcy
1997NinfaNajlepszy aktor europejski[134]––
2000NinfaNajlepszy aktor[135]Buttman’s Anal Divas 1 (2000)–
Najlepsza scena seksu[135]Buttman & Rocco’s Brazilian Butt Fest (1999)Cassandra Wild i Jazmine
AVN AwardNajlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[136]When Rocco Meats Kelly 2: In Barcelona (1999)Kelly Stafford, Alba Dea Monte i Rocco Siffredi
XRCO AwardNajlepsza scena seksu analnego lub podwójnej penetracji[137]
2001Najlepsza scena seksu triolizmu (dziewczyna / dziewczyna / chłopak)[136]Please 9: Sex Warz (1999)Lynn Stone (w napisach: Amanda Angel) i Jessica Fiorentino
Najlepsza scena seksu damsko–męskiego[137]Xxxtreme Fantasies Of Jewel De’Nyle (2001)Jewel De’Nyle
AVN AwardNajlepsza scena seksu w zagranicznej produkcji[136]Buttman’s Anal Divas 1 (2000)Jazmine i Isabella
NinfaNajlepszy aktor[138]jako gangster w Buttman’s Face Dance Obsession (1999)–
2002NinfaNajlepszy aktor publiczności[139]––
2003NinfaNajlepszy aktor[140]Back 2 Evil (2003)–
2004AVN AwardNajlepszy scena seksu grupowego w filmie wideo[136]Ashley Long, Julie Night i Manuel Ferrara
Najlepsza scena seksu w parze[136]Belladonna
Najlepsza produkcja transseksualna[136]She-Male Domination Nation (2003)–
NinfaNajlepszy film transseksualny[141]Travestís dominados por Nacho (2003)–
2006NinfaNajlepszy aktor[142]Back 2 Evil 2 (2006)–
2008NinfaNajbardziej oryginalna scena seksu[143]The Fashionistas Safado Berlin 1 (2007)Katsuni i Melissa Lauren
Najlepszy aktor publiczności[144]––
2009Hot d’OrNajlepszy wykonawca europejski[145][146]––
2012AVN AwardNajlepsza scena seksu analnego[137]Asa Akira Is Insatiable 2 (2011)Asa Akira
Najlepsza scena seksu triolizmu (dziewczyna / dziewczyna / chłopak)[136]Ass Worship 13 (2011)Kristina Rose i Jada Stevens
Hall of Fame - Sala sławy[147]––
XXI Premios TuriaHuevo de Colón Award[148]––
XBIZ AwardWykonawca zagraniczny roku[149]––
Galaxy AwardsNajlepszy wykonawca (Ameryka Północna, Hiszpania)[150]––
2013AVN AwardNajlepsza scena seksu chłopak / dziewczyna[137]Alexis Ford Darkside (2012)Alexis Ford
XBIZ AwardNajlepsza scena gonzo w filmie niefabularnym[151]Nacho Invades America 2 (2012)Chanel Preston
2014NinfaNagroda publiczności dla najlepszego aktora[152]––
2015NinfaNajlepszy aktor wybrany przez publiczność[153]––
2017AVN AwardNajlepszy reżyser zagraniczny[154]Nacho Loves Nekane (2016)–
2018XCritic AwardNajlepszy wykonawca zagraniczny roku[155]––

Przypisy

  1. ↑ a b c Personalidade: Nacho Vidal (Espanha). InterFilmes.com. [dostęp 2014-08-21]. (port.).
  2. ↑ a b c Nacho Vidal Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  3. ↑ Nacho Vidal w bazie Filmweb
  4. ↑ Nacho Vidal w bazie IMDb (ang.)
  5. ↑ a b c d e f Nacho Vidal w serwisie Adult Film Database
  6. ↑ a b c Nacho Vidal w serwisie IAFD
  7. ↑ a b A 25 cm de la realidad – Nacho Vidal (Entrevista). Taringa!. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  8. ↑ a b Nacho Vidal: “Inés Arrimadas está para ponerle un piso”. Interviú. [dostęp 2016-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-25)]. (hiszp.).
  9. ↑ a b A vueltas con el tamaño y otros mitos sobre el pene. ABC.es. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  10. ↑ a b c d Blog La Sex Shop en Casa - Nacho Vidal, el rabo más deseado del planeta. Sexworld. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (hiszp.).
  11. ↑ Víctor M. Amela: Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper La Vanguardia. La Vanguardia, 2004-03-10. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (hiszp.).
  12. ↑ El actor porno Nacho Vidal, entre los detenidos de la operación Emperador. La Vanguardia. [dostęp 2012-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  13. ↑ a b Nacho Vidal. Famosos Valencianos. Las Provincias. [dostęp 2014-08-21]. (hiszp.).
  14. ↑ Liberan al actor porno Nacho Vidal. Sipse. [dostęp 2014-08-21]. (hiszp.).
  15. ↑ El turbio pasado de Nacho Vidal. Lecturas.com. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  16. ↑ Biografías: Nacho Vidal, sexo, drogas y televisión: las 5.000 mujeres con las que se acostó. El Español. [dostęp 2019-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)]. (hiszp.).
  17. ↑ Nacho Vidal. ČSFD.cz. [dostęp 2018-01-02]. (cz.).
  18. ↑ Victor M. Amela (2004-03-10): Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper La Vanguardia. La Vanguardia. [dostęp 2018-01-02]. (hiszp.).
  19. ↑ Antonio Manzano (2015-06-27): Es verdad, Nacho Vidal no miente: fue legionario antes de ir al reality 'Supervivientes' de Telecinco. OneMagazineES. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)]. (hiszp.).
  20. ↑ El Salón Erótico de Barcelona explota las posibilidades que ofrece el mundo digital e Internet. El Periódico, 2011-10-07. [dostęp 2022-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-14)]. (hiszp.).
  21. ↑ a b Nacho Vidal. Costume Warehouse. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  22. ↑ a b José María Ponce Biografía. josemariaponce.es. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-28)]. (hiszp.).
  23. ↑ Daniel Jabonero (2012-10-17): Nacho Vidal, el hombre que se metió en el porno para sacar a su novia de la prostitución. Vanitatis – El Confidencial. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  24. ↑ Ángel Mora Aragón: Gorex: The Zombi Horror Picture Show. horror.com.pl. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  25. ↑ Nacho Vidal. MYmovies.it. [dostęp 2015-07-25]. (wł.).
  26. ↑ Nacho Vidal - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-07-25]. (rum.).
  27. ↑ Coleen Singer (2013-12-08): Hot Male Porn Stars – A Trip Down Memory Lane. Erotic Scribes. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  28. ↑ Peter Warren (2011-06-01): Nacho Vidal Returns to U.S., Signs With LA Direct. AVN. [dostęp 2020-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  29. ↑ David González/Luis Miguel Montero (2020-06-04): El actor Nacho Vidal: De la Legión al cine porno y a ser acusado de homicidio imprudente. El Cierre Digital. [dostęp 2020-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-22)]. (hiszp.).
  30. ↑ Jazmine w serwisie IAFD
  31. ↑ a b c FICEB 2002 Awards. Salón Erótico de Barcelona. [dostęp 2018-03-26]. (hiszp.).
  32. ↑ Laura Mayor (2008-12-20): Top 5: Los actores porno más sexys. Nosotras. [dostęp 2017-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-30)]. (hiszp.).
  33. ↑ Interview with Nacho Vidal by Spanish newspaper El Mundo. El Mundo. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  34. ↑ The Hardcore Gay Porn Blog (2012-03-11): Lucio Saints, Damien Crosse, Goran and Adrian Toledo Star in A Gay Porn Movie Directed By Straight Porn Star NACHO VIDAL. Queer Me Now. [dostęp 2020-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-19)]. (ang.).
  35. ↑ Un centenar de artistas abren el Salón Erótico de Valencia. „El País”, 2013-05-10. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-05)]. (hiszp.).
  36. ↑ Nacho Vidal: „Tengo 127.000 seguidores; si sólo vienen 20.000, cuelgo el Twitter”. El Correo, 2013-05-10. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  37. ↑ I Salón Erótico de Valencia 2013. LoveValencia, 2013-05-10. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  38. ↑ Jordi Puig (2016-06-09): Esto pasa Ya hay nominados para los premios Ninfa. Primera Línea. [dostęp 2017-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-15)]. (hiszp.).
  39. ↑ Rawhide (2017). Cinema.com.do. [dostęp 2017-09-03]. (hiszp.).
  40. ↑ Hablamos con la madre de Nacho Vidal: desmiente rotundamente que su hijo tenga VIH. El Español. [dostęp 2019-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-20)]. (hiszp.).
  41. ↑ Aktor zarażał kobiety HIV-em. Fakt.pl. [dostęp 2019-02-27]. (pol.).
  42. ↑ Nacho Vidal: qué es el síndrome de Reiter, la dolorosa enfermedad que llevó al actor español a abandonar el porno. BBC News Mundo. [dostęp 2020-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  43. ↑ Nacho Hontoria (2019-09-05): Qué es el síndrome de Reiter, la enfermedad por la que Nacho Vidal pide la minusvalía a los 45 años. Uppers. [dostęp 2020-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  44. ↑ Esta es la verdadera enfermedad que tiene Nacho Vidal. „El Tiempo”. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-11)]. (hiszp.).
  45. ↑ Adriano Moreno: OnlyFans: qué es y cómo funciona la ‘app’ para adultos preferida por los famosos. Los 40, 16 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-10]. (hiszp.).
  46. ↑ Jesús Carmona: Cristian Suescun se lanza al porno junto a Apolonia Lapiedra grabando un vídeo en OnlyFans. El Español, 15 grudnia 2020. [dostęp 2021-01-10]. (hiszp.).
  47. ↑ Paco Gisbert (2013-12-19): Historias del porno: He encontrado a Vassily. Primera Línea. [dostęp 2017-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)]. (hiszp.).
  48. ↑ Nacho Vidal. Listal. [dostęp 2016-02-18]. (ang.).
  49. ↑ lo nuevo del director de 'Fuga de cerebros 2' con Nacho Vidal. Ecartelera.com. [dostęp 2015-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  50. ↑ Nacho Vidal, vestido durante toda una película. Elmundo. [dostęp 2015-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  51. ↑ Nacho Vidal. SensaCine.com. [dostęp 2015-01-21]. (hiszp.).
  52. ↑ Nacho Vidal Filmography. AllMovie. [dostęp 2021-01-25]. (ang.).
  53. ↑ El perfume '25: Twenty five', réplica del pene de Nacho Vidal. Qué.es. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-25)]. (hiszp.).
  54. ↑ Nacho Vidal lanza un perfume en un frasco con la réplica de su pene. El Periódico. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  55. ↑ Bongo penis Nacho Vidal Fajka wodna 23 cm. Allegro. [dostęp 2022-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-03)]. (pol.).
  56. ↑ Nacho Vidal debuta hoy en el teatro con el estreno de 'Jardín de otoño' en el Alameda. Diariosur.es. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  57. ↑ Nacho Vidal debuta en el teatro: 'Valgo más que para porno y tener sexo'. La Voz Libre. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-13)]. (hiszp.).
  58. ↑ Nacho Vidal: "La primera vez en un escenario me sentí completamente desnudo". La Vanguardia. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  59. ↑ Teatro Alameda. Jardín de otoño. UGT Andalucía: Inicio. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  60. ↑ Grupos católicos critican la actuación de Nacho Vidal en Els Pastorets. Elmundo.es. [dostęp 2017-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  61. ↑ Els Pastorets de Mataró, amb Nacho Vidal. El Tot Mataró. [dostęp 2017-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  62. ↑ Grupos católicos critican el cameo de Nacho Vidal en 'Els Pastorets'. elprogreso.es. [dostęp 2017-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  63. ↑ La agenda secreta de... Nacho Vidal. Elmundo.es. [dostęp 2017-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  64. ↑ Silvia Alberich (2018-09-30): Nacho Vidal: „Me imagino como terapeuta emocional”. El Periódico. [dostęp 2018-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)]. (hiszp.).
  65. ↑ Raúl Rodríguez (2019-03-08): Sabemos el lugar en el que Nacho Vidal contempla reaparecer tras los rumores de VIH. El Español. [dostęp 2019-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-09)]. (hiszp.).
  66. ↑ 'Nacho Vidal, una industria XXXL' y 'Express', las dos primeras series de Starzplay en España. Vertele - elDiario.es. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)]. (hiszp.).
  67. ↑ Jake Kanter: Starzplay Unveils First Slate Of Spanish & Mexican Originals. Deadline, 3 sierpnia 2020. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
  68. ↑ Martiño Rivas será Nacho Vidal en una serie sobre el actor porno. „La Vanguardia”, 2022-02-17. [dostęp 2022-03-10]. (hiszp.).
  69. ↑ Teresa Sánchez: El papel de Nacho Vidal en la serie sobre su vida será interpretado por Martiño Rivas. „El Mundo”, 2022-02-18. [dostęp 2022-03-10]. (hiszp.).
  70. ↑ a b Nacho Vidal presenta su nueva carrera como DJ en el Festival Park 2008. GozaZaragoza, 2008-09-12. [dostęp 2022-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  71. ↑ Nacho Vidal mañana en titos Palace Palma. Katty–Show, 2008-07-11. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  72. ↑ Marcos Torío: 'DJ Miembro' y las 'miembras'. „El Mundo”, 2008-09-14. [dostęp 2022-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  73. ↑ Xavier Canals: Nacho Vidal farà de DJ dissabte al Chic. Diari de Girona, 2008-09-17. [dostęp 2022-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  74. ↑ Nacho Vidal & Javier Gonzalez In Session. Amazon.com. [dostęp 2022-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-03)]. (hiszp.).
  75. ↑ Miquel Hernandis: 'Lo siento por los que piensan que van a echar un polvo. Esto es para bailar'. Elmundo.es, 2010-08-28. [dostęp 2022-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-20)]. (hiszp.).
  76. ↑ Censuran el nuevo vídeo de Miguel Bosé. los40.com. [dostęp 2015-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  77. ↑ Nelson Sheep: Rebeka Brown e Nacho Vidal (o ator pornô). Superpride, 2011-12-11. [dostęp 2015-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (port.).
  78. ↑ Chriz Samz y KillaBeatMaker hacen una canción con Cipriani llamada „Nacho Vidal”. LaMúsica.fm. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)]. (hiszp.).
  79. ↑ Rafa León (2020-04-03): Nacho Vidal quiere correr el Dakar 2021 en un quad. Automovilismo Canario. [dostęp 2020-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (hiszp.).
  80. ↑ J. V. Belda (2020-04-06): Nacho Vidal, del porno al Rally Dakar. Levante-EMV. [dostęp 2020-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (ang.).
  81. ↑ El actor porno Nacho Vidal calienta el próximo Dakar con su posible participación. 20minutos.es. [dostęp 2020-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-31)]. (hiszp.).
  82. ↑ El concejal del PSOE detenido en la 'operación Emperador', y Nacho Vidal libres sin fianza. Diario el Mundo. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  83. ↑ Actor porno Nacho Vidal, detenido en operativo contra mafia china. El Tiempo. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  84. ↑ Libertad con cargos para el actor porno Nacho Vidal. ABC.es. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  85. ↑ Germán González: „Todo fue un trágico accidente. Yo soy Nacho Vidal, no soy un chamán”. „El Mundo”, 24 września 2020. [dostęp 2021-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-07)]. (hiszp.).
  86. ↑ Alahna Kindred (2020-06-04): Porn star Nacho Vidal arrested over death of friend who inhaled psychedelic toad venom during bizarre mystic ritual. „The Sun”. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-04)]. (ang.).
  87. ↑ Magdalena Pienszka (2020-06-05): Aktor filmów dla dorosłych aresztowany za morderstwo. „Odprawiał rytuał”. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  88. ↑ Gwiazdor porno podejrzany o zabójstwo. Fotograf nie przeżył „mistycznego rytuału” Nacho Vidala. „Wprost”. [dostęp 2020-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  89. ↑ Joe Davies: Spanish porn star is investigated for manslaughter after fashion photographer dies at his home. „Daily Mail”, 4 czerwca 2020. [dostęp 2021-10-17]. (ang.).
  90. ↑ Gwiazda porno aresztowana z powodu śmierci mężczyzny. Zginął podczas tajemniczego rytuału. Antyradio. [dostęp 2020-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-06)]. (pol.).
  91. ↑ Ignasi Jorro: El informe que exculpa a Nacho Vidal de la muerte de un fotógrafo durante el “rito del sapo”. Crónica Global, 2022-04-01. [dostęp 2022-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-19)]. (hiszp.).
  92. ↑ Nacho Vidal dice que lo drogaron en fiesta privada con varias mujeres. „El Tiempo”. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-05)]. (hiszp.).
  93. ↑ S. Castillo: Nacho Vidal grava un vídeo porno en un cementiri valencià. „El Periódico de Catalunya”. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-03)]. (hiszp.).
  94. ↑ Impactante testimonio sobre Nacho Vidal: „Junto a la tumba de mis abuelos”. ESdiario. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-07)]. (hiszp.).
  95. ↑ Isabel Rábago: Nacho Vidal dice toda la verdad sobre la escena de cine X en cementerio local. ESdiario. [dostęp 2020-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-05)]. (hiszp.).
  96. ↑ Toni Cantó, Nacho Duato y Nacho Vidal, los tres famosos que fueron 'amigos' de Miguel Bosé. La República. [dostęp 2021-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-11)]. (hiszp.).
  97. ↑ Dani Alves pozował z aktorem porno! Są przyjaciółmi. Fakt.pl. [dostęp 2019-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (pol.).
  98. ↑ Rocío Franco López (2016-05-18): La genitálica de Nacho Vidal. Revista Los Cínicos. [dostęp 2020-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-08)]. (hiszp.).
  99. ↑ Belladonna and Nacho Vidal. FamousFix.com. [dostęp 2014-08-21]. (ang.).
  100. ↑ Belladonna Pornstar Biography. GameLink.com. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  101. ↑ Belladonna w bazie Notable Names Database (ang.)
  102. ↑ Belladonna and Nacho Vidal Relationship. FamousWhy. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).
  103. ↑ Nacho Vidal Dating History. FamousFix. [dostęp 2014-08-21]. (ang.).
  104. ↑ Rosa Castro kontra Nacho Vidal. Diario Córdoba. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  105. ↑ Rosa Castro: "Si nos pasa algo, a mí o a mi hija, ha sido Nacho Vidal". 20minutos.es. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  106. ↑ Rosa Castro, ex dziewczyna Nacho Vidala. Marujeo.com. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)]. (hiszp.).
  107. ↑ Kasyno, seks, miłość i zdrada: historia powieści w Mendozie. MDZ Online. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)]. (hiszp.).
  108. ↑ Rosa Castro, była dziewczyna Nacho Vidala. Interviú. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-22)]. (hiszp.).
  109. ↑ Franceska Jaimes Performer Biography. BigBoobBettys. [dostęp 2022-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-10)]. (hiszp.).
  110. ↑ Franceska Jaimes:Wywiad dla 'Barelist'. Barelist. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  111. ↑ Wywiad z Nacho Vidalem w hiszpańskim dzienniku 'La Vanguardia'. La Vanguardia. [dostęp 2014-08-21]. (hiszp.).
  112. ↑ El rey del Porno Vestido. Revista Gente Colombia – WordPress.com. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  113. ↑ Franceska Jaimes; “Nacho es mi marido, amante y maestro”. Interviú. [dostęp 2015-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-06)]. (hiszp.).
  114. ↑ La dura historia de la hija transexual de 9 años de Nacho Vidal. Bluper - El Español. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (hiszp.).
  115. ↑ Paula Doria (2017-03-24): “Padres no tengan miedo, ser transexual es normal”: Nacho Vidal. Semana. [dostęp 2017-04-08]. (hiszp.).
  116. ↑ El colmo de Nacho Vidal, actor porno: “Mi hijo me salió gay”. Publimetro. [dostęp 2015-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hiszp.).
  117. ↑ Nacho Vidal, el hombre que se metió en el porno para sacar a su novia de la prostitución. Vanitatis – El Confidencial. [dostęp 2015-01-06]. (hiszp.).
  118. ↑ Hot Male Porn Stars. Erotic Scribes. [dostęp 2014-08-21]. (ang.).
  119. ↑ Alejandro Castro: Nacho Vidal, de Rey del Porno a terapeuta espiritual. El Sol de México, 2020-06-19. [dostęp 2022-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-14)]. (hiszp.).
  120. ↑ Nacho Vidal se pone de nuevo el traje de luces. La Opinión. [dostęp 2014-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  121. ↑ El actor porno Nacho Vidal se casará por la iglesia con una colombiana. El Tiempo. [dostęp 2015-01-06]. (hiszp.).
  122. ↑ Porn actor Nacho Vidal to marry Colombia porn star in church. Colombia Reports. [dostęp 2015-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  123. ↑ Nacho Vidal confirma tener disfunción eréctil y lo complicada que es su vida sexual: "Nuestro miembro no funciona como cuando tienes 23 años". Marca, 2022-10-07. [dostęp 2022-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (hiszp.).
  124. ↑ Cristian M. Villa: El manga Isekai Pornstar es como revivir a Nacho Vidal en un mundo de fantasía. Areajugones, 2022-10-11. [dostęp 2022-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (hiszp.).
  125. ↑ ¿Quién y cómo? (1997) w bazie IMDb (ang.)
  126. ↑ Niecierpliwy alchemik (2002) w bazie IMDb (ang.)
  127. ↑ La piel vendida (2004) w bazie IMDb (ang.)
  128. ↑ Extremo (2006) w bazie IMDb (ang.)
  129. ↑ Va a ser que nadie es perfecto (2006) w bazie IMDb (ang.)
  130. ↑ Straszny hiszpański film (2009) w bazie IMDb (ang.)
  131. ↑ Fake Orgasm (2010) w bazie IMDb (ang.)
  132. ↑ Impávido (2012) w bazie IMDb (ang.)
  133. ↑ Me llamo Violeta (2019) w bazie IMDb (ang.)
  134. ↑ José María Ponce y Nacho Vidal. blogspot.com. [dostęp 2016-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (hiszp.).
  135. ↑ a b FICEB 2000 Awards. ficeb.com. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  136. ↑ a b c d e f g Nacho Vidal Awards. Adult Industry Awards Database. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  137. ↑ a b c d Nacho Vidal Awards. Adult Industry Awards. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-18)]. (ang.).
  138. ↑ FICEB 2001 Awards. ficeb.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  139. ↑ FICEB 2002 Awards. ficeb.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  140. ↑ FICEB 2003 Awards. ficeb.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  141. ↑ FICEB Award 2004. ficeb.com. [dostęp 2016-11-27]. (hiszp.).
  142. ↑ FICEB Award 2006. ficeb.com. [dostęp 2022-03-27]. (hiszp.).
  143. ↑ X Stars aux Ninfa Awards 2008: Les Gagnants!. XStarsNews.com, 2008-06-27. [dostęp 2022-03-27]. (fr.).
  144. ↑ Lucía Martí: Programación del Ficeb: más gorda que los miembros de sus actores. „El Mundo”, 2008-06-26. [dostęp 2022-03-27]. (hiszp.).
  145. ↑ Dan Miller: Hot Video Announces Hot d’Or Awards Nominees, Venue Ceremony set for Oct. 20 in Paris. AVN.com, 2009-08-11. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  146. ↑ Hot d’Or archives presse x, articles sur les Hot d'or. Hot-dor.fr. [dostęp 2021-04-21]. (fr.).
  147. ↑ AVN Awards 2012 – Nominations. AVN. [dostęp 2018-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-23)]. (ang.).
  148. ↑ XXI Premios Turia 2012. Cartelera Turia, 2012-07-01. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  149. ↑ 2012 Winners. XbizAward. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
  150. ↑ 2012 Galaxy Awards Winners Named. ynot.com. [dostęp 2018-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  151. ↑ Dan Miller: 2013 XBIZ Award Winners Announced. xbiz.com, 2013-01-12. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (ang.).
  152. ↑ Jordi Puig (2014-10-02): Amarna Miller, premio Ninfa a la mejor actriz. Primera Línea. [dostęp 2017-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-09)]. (hiszp.).
  153. ↑ Alex Pérez (05-10-2015): Entregados los Premios Ninfa-Primera Linea 2015. La Gaceta Uncut. [dostęp 2021-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-10)]. (hiszp.).
  154. ↑ Cecilia Uzzo: AVN Awards 2017, chi ha vinto quest’anno gli Oscar del porno. „GQ”, 2017-01-23. [dostęp 2022-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-18)]. (wł.).
  155. ↑ XCritic Awards Winners 2018. xcritic.com. [dostęp 2019-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-06)]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Nacho Vidal en el FICEB 2007.jpg
Autor: proteusbcn, Licencja: CC BY 2.0
Nacho Vidal, Spanish pornographic actor in FICEB 2007.
Jewel De'Nyle Nacho Vidal.jpg
Autor: lukeford.com (permission here), Licencja: CC BY-SA 2.5
Jewel De'Nyle and Nacho Vidal holding their XRCO Award trophies for Best Male-Female Sex Scene in "Xxxtreme Fantasies Of Jewel De'Nyle", April 6, 2001