Naczelne Dowództwo Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. Mieczysław Dąbkowski |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | Naczelne Dowództwo WP |
Naczelne Dowództwo Saperów WP – komórka organizacyjna Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego Wojska Polskiego II RP.
Naczelne Dowództwo Saperów WP zostało utworzone doraźnie na wiosnę 1939r. z Inspektoratu Saperów Sztabu Głównego, a naczelnym Dowódcą Saperów i Szefem Fortyfikacji został gen. bryg. Mieczysław Dąbkowski[1].
Struktura organizacyjna Naczelnego Dowództwa Saperów WP
- I zastępca - płk Stanisław Arczyński
- II zastępca – ppłk Henryk Bagiński
- oficer sztabu - ppłk sap. Jerzy Sochocki
Wydział Ogólny
- Szef Wydziału - ppłk Władysław Weryho
- oficerowie - mjr Protasiewicz, kpt dypl. Małaszkiewicz
Wydział Techniczny
- Szef Wydziału – ppłk Jan Wańkowicz
- Referat Fortyfikacji - mjr Gawkowski
- Referat Roboty wodne – mjr inż. Stankiewicz
- Referat Zaopatrzenia – mjr Wyszyński [2]
Przypisy
Bibliografia
- Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie z działalności przed wojną i w czasie wojny w myśl rozkazu komendanta Obozu WP w Băile Herculane nr 11/40 z 11 stycznia 1940 r., opracowane w Băile Herculane 9 lutego 1940 r., Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.1.c
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).