Nadchloran amonu

Nadchloran amonu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

NH4ClO4

Masa molowa

117,49 g/mol

Wygląd

bezbarwne ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

7790-98-9

PubChem

24639

Podobne związki
Inne aniony

NH4ClO3

Inne kationy

KClO4, NaClO4, LiClO4

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Nadchloran amonunieorganiczny związek chemiczny, sól amonowa kwasu nadchlorowego. Silny i stabilny utleniacz, stosowany m.in. w pirotechnice do paliw rakietowych oraz materiałów wybuchowych.

W stanie czystym jest materiałem wybuchowym (czym różni się od nadchloranu potasu). W odróżnieniu od chloranu amonu jest związkiem stabilnym[6]. Stosowany jako składnik niektórych kruszących mieszanin wybuchowych, tzw. szedytów, zamiast chloranu lub nadchloranu potasu. Przykładowo, w czasie I wojny światowej Francuzi używali szedytu B (82% NH4ClO4, 13% dinitrotoluenu, 5% oleju rycynowego) lub prostszych mieszanek 86–92% NH4ClO4 i 14–8% parafiny; elaborowano nimi pociski o niskiej prędkości wylotowej np. pociski moździerzowe lub bomby lotnicze[7]. Podobnego materiału (78% NH4ClO4, 16% parafiny i 8% aluminium) używali Brytyjczycy do napełniania min lądowych[8].

Ze względu na większy ciężar właściwy nadchloranu amonu materiały wybuchowe przygotowane z jego użyciem są silniejsze od tych przygotowanych z azotanem amonu. Są czulsze na tarcie i płomień od materiałów chloranowych. Ich wykorzystanie w kopalnictwie podziemnym ogranicza możliwość występowania chlorowodoru w produktach rozkładu[9].

Nadchloran amonu jest jednym z najczęściej spotykanych utleniaczy w stałych paliwach rakietowych. Mieszaniny z jego udziałem palą się stosunkowo wolno, w niższej temperaturze i dają mniej dymu niż mieszaniny z nadchloranem potasu[10]. Popularne są paliwa złożone z nadchloranowego utleniacza i wielosiarczkowych polimerów, które służą równocześnie jako element wiążący i paliw[11].

Nadchloran amonowy był utleniaczem stosowanym w silnikach SRB.

Przypisy

  1. a b c Ammonium perchlorate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 500057 [dostęp 2010-04-29] (niem. • ang.).
  2. a b Nadchloran amonu (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-07].
  3. Ammonium perchlorate, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2011-12-21] (ang.).
  4. Nadchloran amonu (nr 455822) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2011-12-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. Nadchloran amonu (nr 455822) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-12-21]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  6. Urbański 1967 ↓, s. 279.
  7. Urbański 1967 ↓, s. 280.
  8. Urbański 1967 ↓, s. 270.
  9. Urbański 1967 ↓, s. 279–280.
  10. Urbański 1967 ↓, s. 367.
  11. Urbański 1967 ↓, s. 369.

Bibliografia

  • Tadeusz Urbański: Chemistry and technology of explosives. T. III. Oxford: Pergamon Press, 1967.

Media użyte na tej stronie

NFPA 704.svg
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
Ammonium perchlorate 100g.jpg
Autor: W. Oelen, Licencja: CC BY-SA 3.0
100 grams of ammonium perchlorate
Perchlorat-Ion.svg
Structure of the Perchlorate ion
GHS-pictogram-explos.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for explosive substances
Hazard E.svg
The hazard symbol for explosive substances according to directive 67/548/EWG by the European Chemicals Bureau.