Nadchloran sodu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | NaClO 4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 122,44 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | białe, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 7601-89-0 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 522606 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | NaClO, NaClO 2, NaClO 3 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | LiClO 4, KClO 4, RbClO 4, CsClO 4, FrClO 4 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Nadchloran sodu, NaClO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu nadchlorowego.
Właściwości
Nadchloran sodu jest najlepiej rozpuszczalną solą z nadchloranów. Jest białą, higroskopijną, krystaliczną substancją stałą. Zazwyczaj występuje jako monohydrat o rombowym układzie krystalograficznym[1].
Otrzymywanie
Związek jest otrzymywany w reakcji anodowego utleniania chloranu sodu na anodzie wykonanej z platyny, β-tlenku ołowiu(II) lub grafitu. Katoda jest wykonana ze stali[5].
Schematyczny przebieg reakcji jest następujący:
- NaClO
3 + H
2O → NaClO
4 + H
2↑
Ponadto jako produkt uboczny na anodach wydziela się tlen. W zależności od używanych anod wymagane jest napięcie prądu 4,75 V (anoda z tlenku ołowiu) lub 6 V (anoda platynowa). Zużycie energii dla procesu wynosi 2,5–3 kWh/kg nadchloranu sodu[5].
Zastosowanie
W laboratorium stosowany jest jako prekursor w syntezie innych nadchloranów. Z powodu jego higroskopijności znajduje niewielkie zastosowanie w pirotechnice. W napędach rakietowych może służyć jako źródło tlenu.
Przypisy
- ↑ a b c d e CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R. Lide (red.), wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-91, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ sodium perchlorate (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-03-28].
- ↑ Sodium perchlorate (nr 410241) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2011-07-30]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Sodium perchlorate (nr 410241) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-07-30]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Karl Heinz Büchel, Hans-Heinrich Moretto, Industrial Inorganic Chemistry, Weinheim–New York: Wiley-VCH, 2000, s. 172, DOI: 10.1002/9783527613328, ISBN 978-3-527-29849-5 (ang.).
Media użyte na tej stronie
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for hazardous substances
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
Ball-and-stick model of the unit cell of potassium perchlorate, KClO4.
X-ray crystallographic data from D. Marabello, R. Bianchi, G. Gervasio and F. Cargnoni (2004). "An experimental (120 K) and theoretical electron-density study of KMnO4 and KClO4". Acta Cryst. A60: 494-501. DOI:10.1107/S0108767304015260..
Model constructed in CrystalMaker 8.1.
Image generated in Accelrys DS Visualizer.
chemical structure of sodium perchlorate
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for oxidizing substances