Nadieżda Durowa

Nadieżda Durowa
Chevalier d'Éon
Ilustracja
Nadieżda Durowa w mundurze oficera
Pełne imię i nazwisko

Nadieżda Andrejewna Durowa

Data i miejsce urodzenia

17 września 1783
Jełabuga

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1866
Jełabuga

Zawód, zajęcie

żołnierz, pisarka

Nadieżda Durowa
Надежда Андреевна Дурова
ilustracja
rotmistrz
Pełne imię i nazwisko

Nadieżda Andrejewna Durowa

Data i miejsce urodzenia

17 września 1783
Kijów

Data śmierci

21 marca 1866

Przebieg służby
Lata służby

1812−1816

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

Francuska inwazja na Rosję

Nadieżda Andrejewna Durowa (ros. Надежда Андреевна Дурова, ur. 17 września 1783 w Jełabudze, zm. 2 kwietnia 1866 tamże) − rosyjska oficer, pierwsza w tej roli kobieta w Rosji, pisarka.

Durowa urodziła się w 1783. W 1812 zaciągnęła się do rosyjskiej armii jako Aleksander Sokołow, by walczyć przeciw francuskiej inwazji. Służbę pełniła do 1816, gdy opuściła ją w randze rotmistrza. Jej postać stała się słynna w całej Rosji, a odwaga została przez cesarza Aleksandra I nagrodzona Krzyżem św. Jerzego.

W 1836 opublikowała swoje wspomnienia Kawalerzysta-dziewica, do stworzenia których zachęcił ją poeta Aleksander Puszkin. Napisała także kilka powieści, m.in. postulujących równouprawnienie kobiet.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie