Nadsiarczan sodu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | Na | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 238,11 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | bezwonne[2], białe, higroskopijne kryształy[3] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Nadsiarczan sodu, Na
2S
2O
8 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy nadsiarczanów, sól kwasu nadsiarkowego i sodu.
Otrzymywanie
Może być otrzymany poprzez elektrolityczne utlenianie wodorosiarczanu sodu[8]:
- 2NaHSO
4 → Na
2S
2O
8 + H
2↑
Właściwości
Jest to białe, krystaliczne ciało stałe bez zapachu[5]. Rozkłada się powoli w warunkach pokojowych, a wilgoć i ogrzewanie mogą przyspieszać tę reakcję. Rozkłada się również w obecności etanolu i jonów srebra[6]. W temperaturze około 180 °C ulega pełnemu rozkładowi z wydzieleniem tlenków siarki. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, z którą tworzy roztwory o odczynie kwasowym. Ma silne właściwości utleniające, jest niepalny i niewybuchowy, jednak z substancjami posiadającymi takie właściwości może wchodzić w gwałtowne reakcje[5]. W kontakcie ze skórą i błonami śluzowymi powoduje ich znaczne podrażnienia[6].
Zastosowanie
Stosowany jest jako środek utleniający i wybielający oraz jako aktywator w procesach polimeryzacji emulsyjnej[6]. Stosowany jest również przy produkcji obwodów drukowanych do oczyszczania i wytrawiania płytek przed procesem bezprądowego osadzania na nich miedzi. Jego działanie powoduje zwiększenie chropowatości powierzchni płytki, dzięki czemu możliwe jest mocniejsze połączenie nanoszonej miedzi z płytką, jednocześnie bez niszczenia tworzywa, z którego płytka jest wytworzona[8].
W latach 90. XX wieku proponowano zastosowanie utleniających właściwości nadsiarczanu sodu w ramach jednej z metod utylizacji środków trujących i materiałów wybuchowych znajdujących się w broni chemicznej składowanej w amerykańskich ośrodkach Blue Grass Army Depot i Pueblo Chemical Depot. Ostatecznie w obu ośrodkach wybrano inne metody niszczenia[9][10].
Przypisy
- ↑ a b Neil G. Connelly i inni, Nomenclature of Inorganic Chemistry. IUPAC Recommendations 2005 (Red Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, RSC Publishing, 2005, s. 139, ISBN 978-0-85404-438-2 (ang.).
- ↑ a b c d Sodium persulfate (nr 216232) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski. [dostęp 2016-10-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 4-91, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).
- ↑ a b c Peroksodisiarczan(VI) sodu, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowa Organizacja Pracy [dostęp 2016-10-22] (pol. • ang.).
- ↑ a b c d Sodium peroxidisulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 6120 [dostęp 2016-10-22] (niem. • ang.).
- ↑ a b c d e Sodium Persulfate, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 14, Whitehouse Station, New Jersey: Merck & Company, 2006, ISBN 978-0-911910-00-1, OCLC 938242785 (ang.).
- ↑ Nadsiarczan sodu (nr 216232) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2016-10-22]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Steve Daigle i inni, Electronic Chemicals, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, s. 17, DOI: 10.1002/14356007.a09_265 (ang.).
- ↑ Analysis of Engineering Design Studies for Demilitarization of Assembled Chemical Weapons at Blue Grass Army Depot. Committee on Review and Evaluation of Alternative Technologies for Demilitarization of Assembled Chemical Weapons: Phase II. Washington: National Academies Press, 2002, s. 16. ISBN 0-309-08528-4.
- ↑ Analysis of Engineering Design Studies for Demilitarization of Assembled Chemical Weapons at Pueblo Chemical Depot. Committee on Review and Evaluation of Alternative Technologies for Demilitarization of Assembled Chemical Weapons: Phase II. Washington: National Academies Press, 2001, s. 11. ISBN 0-309-07607-2.
Media użyte na tej stronie
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for hazardous substances
The "fire diamond" as defined by NFPA 704. It is a blank template, so as to facilitate populating it using CSS.
Autor: Joris Dolderer, Licencja: CC BY-SA 2.5
Darstellung zeigt die Strukturformel von Natriumpersulfat
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for oxidizing substances
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Na2S2O8