Nadspady
Nadspady – niewielka dolinka zawieszona znajdująca się około 150 m powyżej południowo-zachodniej części Kotła Morskiego Oka w polskich Tatrach Wysokich. Jest to kocioł lodowcowy o płaskim dnie[1]. Od południowo-wschodniej strony ograniczenie Nadspadów tworzą podnóża Turni Zwornikowej, od południowo-zachodniej i zachodniej strony wznoszą się nad nią Mnichowe Baby i próg Doliny za Mnichem, od północno-zachodniej strony należące do Miedzianego stoki opadające z Mnichowej Płaśni. W kierunku wschodnim Nadspady opadają stromym progiem do Morskiego Oka. Pomiędzy Turnią Zwornikową a Mnichem opada do Nadspadów Mnichowy Żleb zasypujący je skalnym gruzowiskiem. Zagłębieniem pomiędzy Nadspadami a stokami Miedzianego spływa niewielki Mnichowy Potok, niżej zanikający w skalnym gruzowisku[2]. Woda z tego potoku pojawia się znów niżej, wypływając na progu skalnym Nadspadów[2] i tworząc wodospad Dwoista Siklawa spadający zaraz powyżej północno-zachodniego brzegu Morskiego Oka[3].
Próg skalny poniżej Nadspadów to Spady. Jest stromy i jest w nim wiele pionowych ścianek oraz mniej stromych urwisk porośniętych kosodrzewiną z domieszką limby i krzaczastej jarzębiny. Zarówno nazwa Spady, jak i Nadspady używana była od kilkudziesięciu lat, szczególnie przez ratowników TOPR. Nazwa ta nie była obecna na mapach, nieoczekiwanie w 1984 pojawiła się w tym miejscu na mapie wojskowej nikomu nieznana nazwa Mnichowy Kocioł, w 1995 zaakceptowana w Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej. Władysław Cywiński jest zwolennikiem używania starszej nazwy Nadspady[1].
Kilkadziesiąt metrów powyżej Nadspadów w zboczach Miedzianego poprowadzono żółto znakowany szlak turystyczny zwany Ceprostradą. Nadspadami chodzą taternicy; latem rzadko, natomiast zimą często, gdyż prowadzi przez nie podejście do zimą popularnego wśród taterników Kuluaru Kurtyki, a lodospady na zamarzniętej Dwoistej Siklawie stają się celem treningowym[1].
Przypisy
- ↑ a b c Władysław Cywiński: Cubryna – Tatry. Przewodnik szczegółowy, tom 8. Poronin: Wyd. Górskie, 2001. ISBN 83-7104-026-1.
- ↑ a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzysztof Dudzik, Licencja: CC BY 3.0
Szpiglasowa Przełęcz, Miedziane i Opalony Wierch znad Czarnego Stawu pod Rysami
Autor: Kristo, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dwoista Siklawa i Żleb pod Mnichem, Tatry, Polska