Nadwiślanin
Okładka tomu 1 | |
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Organ prasowy | |
Język | polski |
Pierwszy numer | |
Ostatni numer | |
OCLC |
Nadwiślanin – czasopismo literackie i społeczno-kulturalne wydawane nieregularnie od marca 1841 do lutego 1842 roku, organ Cyganerii Warszawskiej.
Redaktorem naczelnym był Seweryn Filleborn, a jego współpracownikami między innymi: Józef Bohdan Dziekoński, Roman Zmorski, Jan Majorkiewicz, Seweryn Zenon Sierpiński, Tytus Chałubiński, August Adam Jeske[1].
„Nadwiślanin” ostro polemizował z „Biblioteką Warszawską”.
Bibliografia
- Saturnin Sikorski: Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, t. 31-32, Instygator - Joel Manuel. Warszawa: Drukarnia Aleksandra Tadeusza Jezierskiego, 1903, s. 911-912.
- Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, tom 4 (M-P), s. 370.
Linki zewnętrzne
- Nadwiślanin : pamiętnik literaturze poświęcony. NuKat – katalog zbiorów polskich bibliotek naukowych.
- Zdigitalizowane tomy czasopisma. Repozytorium Cyfrowe Instytutów Naukowych.
Media użyte na tej stronie
Autor: Malarz pl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flaga Króla Polski (jednocześnie Cara Rosji) w latach 1815-1830
Tytuł: Nadwiślanin : pamiętnik literaturze poświęcony. 1841, t. 1
Adres wydawniczy: Warszawa : [wydawca nieznany] 1841-[1842] (Warszawa : w drukarni Maxymiliana Chmielewskiego)
Gatunek: czasopismo literackie; czasopismo polskie
Forma i typ: czasopisma
Opis fizyczny: 17 cm
Według: Bibliografia prasy polskiej 1832-1864 / oprac. B. Korczak, poz. 63. redaktorem czasopisma był Seweryn Filleborn. Według Estr. XIX w 1842 ukazało się 6 zeszytów.