Nadzór pedagogiczny

Nadzór pedagogiczny – zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 1082) – „polega na: 1) ocenianiu stanu i warunków działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkół, placówek i nauczycieli; 2) analizowaniu i ocenianiu efektów działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej oraz innej działalności statutowej szkół i placówek; 3) udzielaniu pomocy szkołom, placówkom i nauczycielom w wykonywaniu ich zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych; 4) inspirowaniu nauczycieli do innowacji pedagogicznych, metodycznych i organizacyjnych.” Szczegółowe zasady nadzoru pedagogicznego określone zostały w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz.U. z 2020 r. poz. 1551).

Nadzór pedagogiczny dzieli się na nadzór o charakterze zewnętrznym i wewnętrznym[1].

Organy nadzoru pedagogicznego o charakterze zewnętrznym

Ministrowie inni niż minister właściwy do spraw oświaty i wychowania sprawują nadzór pedagogiczny wyłącznie nad podlegającymi im szkołami i placówkami oświatowymi (tzw. szkoły i placówki resortowe)[2].

Organy nadzoru pedagogicznego o charakterze wewnętrznym

  • dyrektor szkoły
  • dyrektor placówki oświatowej

Nadzór pedagogiczny sprawowany przez kuratora oświaty

Nadzorem pedagogicznym w danym województwie zajmuje się kurator oświaty, który ustanawia również delegatury kuratorium oświaty.

Typowe zadania wydziału kuratorium oświaty do spraw nadzoru pedagogicznego:

  1. sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad publicznymi i niepublicznymi przedszkolami, przedszkolami specjalnymi, szkołami podstawowymi, gimnazjami, szkołami ponadgimnazjalnymi, szkołami i placówkami kształcenia specjalnego, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi;
  2. sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad nauczaniem przedmiotów ogólnokształcących w szkołach resortowych;
  3. sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad publicznymi i niepublicznymi szkołami działającymi w placówkach opiekuńczo-wychowawczych;
  4. opiniowanie arkuszy organizacyjnych nadzorowanych szkół i placówek;
  5. współdziałanie z jednostkami samorządu terytorialnego w projektowaniu sieci publicznych szkół i placówek;
  6. koordynowanie działań w zakresie:
    • wychowania i profilaktyki,
    • regionalizmu,
    • ekologii,
    • wychowania komunikacyjnego,
    • kształcenia obywatelskiego,
    • edukacji prozdrowotnej,
    • edukacji prorodzinnej,
    • nauczania religii w szkołach i placówkach,
    • kształcenia integracyjnego,
    • przestrzegania praw dziecka i praw ucznia,
    • udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz organizowania pomocy profilaktyczno-wychowawczej,
    • działalności pozalekcyjnej i pozaszkolnej, sportu szkolonego, krajoznawstwa i turystyki,
    • pomocy materialnej dla uczniów,
    • stypendiów dla uczniów,
    • zapewnienia uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki,
    • indywidualnego toku nauki,
    • współpracy z ochotniczymi hufcami pracy,
    • legalizacji i nostryfikacji świadectw oraz wydawania duplikatów,
    • kształcenia ogólnozawodowego, zawodowego i ustawicznego, w tym dokształcania pracowników młodocianych,
    • kształcenia i zatrudniania cudzoziemców,
    • rekrutacji do szkół ponadgimnazjalnych,
    • nauczania języków obcych,
    • edukacji europejskiej.

Bibliografia

  • Adam Balicki, Magdalena Pyter, Prawo oświatowe, Warszawa 2011, s. 21-42.
  • Beata Dyrda, Sabina Koczoń-Zurek, Irena Przybylska, Podstawy prawne i organizacyjne oświaty, Katowice 2008, s. 85-89.
  • Mateusz Pilich, Ustawa o systemie oświaty. Komentarz, wyd. 3, Warszawa 2009, s. 370-407.

Przypisy

  1. ↑ Dobromir Dziewulak, Nadzór pedagogiczny w systemach edukacyjnych w Polsce i w wybranych państwach Unii Europejskiej, „Analizy BAS” nr 7 (96), s. 3-5.
  2. ↑ I. Przybylska, Organy w systemie oświaty, [w:] Beata Dyrda, Sabina Koczoń-Zurek, Irena Przybylska, Podstawy prawne i organizacyjne oświaty, Katowice 2008, s. 87.

Linki zewnętrzne