Nadzieja Astapczuk

Nadzieja Astapczuk
	; Nadzieja Astapczuk podczas halowych mistrzostw świata w Dosze (2010)
Data i miejsce urodzenia	12 października 1980 ; Rzeczyca
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Białoruś
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Odznaczenia

Nadzieja Astapczuk lub Nadieżda Ostapczuk (biał. Надзея Астапчук, ros. Надежда Остапчук; ur. 12 października 1980 w Rzeczycy) – białoruska kulomiotka, wicemistrzyni świata z Paryża.

Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w pchnięciu kulą^[1].

Jej rekord życiowy w pchnięciu kulą na stadionie wynosi 21,58 m i został ustanowiony w lipcu 2012 w Mińsku. Wynik ten jest aktualnym rekordem Białorusi, Astapczuk jest także rekordzistką kraju w hali (21,70 2010).

Doping

Podczas igrzysk olimpijskich w 2012 roku wygrała konkurs pchnięcia kulą, jednak dzień po zakończeniu igrzysk została zdyskwalifikowana za stosowanie niedozwolonych środków, a złoty medal został jej odebrany^[2]. 7 sierpnia 2012 roku, w okresie pomiędzy zdobyciem medalu a dyskwalifikacją, została odznaczona Orderem Ojczyzny III stopnia^[3]. We wrześniu 2012 roku, szkoleniowiec zawodniczki, Aleksandr Jefrimow, przyznał się do potajemnego dodawania sterydu anabolicznego metenolonu do jedzenia podopiecznej, za co otrzymał karę czterech lat dyskwalifikacji. Astapczuk została zdyskwalifikowana przez Białoruski Komitet Olimpijski na rok^[4].

Rok później, po ponownej analizie próbek pobranych na mistrzostwach świata w Helsinkach w 2005 roku, IAAF odebrał Astapczuk złoty medal, który zdobyła na tych zawodach^[5].

W styczniu 2017 roku poinformowano, że została także zdyskwalifikowana z igrzysk olimpijskich w Pekinie, gdzie zajęła trzecie miejsce, ze względu na wykrycie środków dopingujących^[6]. Utraciła również dwa srebrne medale z mistrzostw świata z 2007 i 2011 roku.

Sukcesy

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa świata	Miejsce	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Lizbona 2001	Lizbona	2001	Pchnięcie kulą	19,24 m
Paryż 2003	Paryż	2003	Pchnięcie kulą	20,12 m
Helsinki 2005	Helsinki	2005	Pchnięcie kulą	~~20,51 m~~	DSQ
Osaka 2007	Osaka	2007	Pchnięcie kulą	~~20,51 m~~	DSQ

Halowe mistrzostwa świata

Mistrzostwa świata	Miasto	Data	Konkurencja	Wynik
Birmingham 2003	Birmingham	2003	Pchnięcie kulą	20,31 m
Walencja 2008	Walencja	9 marca 2008	Pchnięcie kulą	19,74 m
Ad-Dauha 2010	Doha	14 marca 2010	Pchnięcie kulą	20,85 m
Stambuł 2012	Stambuł	10 marca 2012	Pchnięcie kulą	20,42 m

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa Europy	Miejsce	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Göteborg 2006	Göteborg	2006	Pchnięcie kulą	~~19,42 m~~	DSQ
Barcelona 2010	Barcelona	2010	Pchnięcie kulą	20,48

Odznaczenia

Order Ojczyzny III Stopnia – 2012^[3]
Order Honoru – 2008^[7]

Przypisy

↑ Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi (pol.). Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03].
↑ Miała Nadzieję na złoto, ale się koksowała (pol.). Eurosport. [dostęp 2012-08-13].
↑ ^a ^b Александр Лукашенко наградил Надежду Остапчук орденом Отечества III степени (ros.). president.gov.by, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-16].
↑ Londyn 2012. Ostapczuk zdyskwalifikowana na rok za doping (pol.). sport.pl. [dostęp 2012-09-11].
↑ Doping: Five 2005 world medallists caught after IAAF retests (ang.). BBC Sport, 2013-03-08. [dostęp 2017-10-24].
↑ China weightlifters lose golds from 2008 Games after IOC retesting (ang.). The Guardian, 2017-01-12. [dostęp 2017-10-24].
↑ УКАЗ ПРЭЗІДЭНТА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ – 8 верасня 2008 г. № 502 (biał.). pravo.by. [dostęp 2013-01-09].

Linki zewnętrzne

Nadzieja Astapczuk w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2014-04-12].
Nadzieja Astapczuk, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-27] (ang.).

[1] Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi (pol.). Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-03].

[2] Miała Nadzieję na złoto, ale się koksowała (pol.). Eurosport. [dostęp 2012-08-13].

[order-3] Александр Лукашенко наградил Надежду Остапчук орденом Отечества III степени (ros.). president.gov.by, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-16].

[4] Londyn 2012. Ostapczuk zdyskwalifikowana na rok za doping (pol.). sport.pl. [dostęp 2012-09-11].

[5] Doping: Five 2005 world medallists caught after IAAF retests (ang.). BBC Sport, 2013-03-08. [dostęp 2017-10-24].

[6] China weightlifters lose golds from 2008 Games after IOC retesting (ang.). The Guardian, 2017-01-12. [dostęp 2017-10-24].

[7] УКАЗ ПРЭЗІДЭНТА РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ – 8 верасня 2008 г. № 502 (biał.). pravo.by. [dostęp 2013-01-09].

[np-8] Nie przyznano

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

Europejskie Igrzyska Juniorów	1964: Cziżowa 1966: Kostuszenko 1968: Syromiatnikowa
Mistrzostwa Europy juniorów	1970: Moritz 1973: Schoknecht 1975: Weselinowa 1977: Michel 1979: Schmuhl 1981: Simm 1983: Krieger 1985: Libera 1987: Wyludda 1989: Kumbernuss 1991: Gündler 1993: Tuliniemi 1995: De Bruin 1997: Iwanienko 1999: Astapczuk 2001: Charanieka 2003: Awdiejewa 2005: Hinrichs 2007: Boekelman 2009: Hryszko 2011: Urbaniak 2013: Dereli 2015: Dereli 2017: Ritter 2019: van Klinken

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne