Nagamaki
Nagamaki (jap. 長巻 inaczej: nagatsuka-no katana) – japońska sieczna broń drzewcowa, bardzo podobna do naginaty, uważana nieraz za jej odmianę.
Głównie nagamaki były wytwarzane przez najlepszych kowali ze stali skuwanej na kształt damastu lub okuwanej twardymi, stalowymi płaskownikami. Ostrza te miewały bardzo piękny, precyzyjny szlif oraz ładnie widoczną linię hartu i były pozbawione wszelkich ozdób takich jak strudziny, zbrocza czy grawerunki. Długość głowni nie przekraczała zwykle trzech shaku, czyli dziewięćdziesięciu centymetrów. Głownie nagamaki wyglądały właściwie jak głownie mieczy z bardzo długim trzpieniem -nakago i były osadzane metodą mieczową na niezbyt długim drzewcu.
Nazwa broni pochodzi od oplotu drzewca wykonanego podobnie jak oplot rękojeści miecza (nagamaki - "z długim oplotem"). Drzewce były krótkie, zwykle mierzyły około czterech shaku (1,2 m), tak że cała broń, mimo znacznie dłuższego niż u naginaty ostrza, miała podobną długość. Cenna głownia była chroniona pochwą, saya, przypominającą zwykłą pochwę miecza, np. katany.
Trudno jest ocenić, jak skuteczną była bronią. Wiadomo natomiast, że cieszyła się uznaniem wśród wojowników. Nobunaga Oda uważał ją za doskonałe uzbrojenie dla żołnierzy walczących w pierwszej linii.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor: Samuraiantiqueworld, Licencja: CC BY-SA 3.0
Shinto era nagamaki, 54 in koshirae, 52 in from tsuka to tip, 19.75 in nakago, 26.75 in tsuka, 24 in cutting edge.