Naganka

Obraz Juliana Fałata Polowanie w Nieświeżu lub Naganka na polowaniu w Nieświeżu, 1891 r.

Naganka (także: nagonka) – w łowiectwie oznacza zespół ludzi, których zadaniem jest spłoszyć dziką zwierzynę, będącą przedmiotem polowania i skierować ją na stanowiska myśliwych.

Naganiacze idą zwykle w szeregu. Dla wypłoszenia zwierząt posługują się specjalnymi kołatkami, które powodują duży hałas. Poszczególni członkowie zespołu naganiaczy są zwykle w takiej odległości, aby mieć między sobą kontakt wzrokowy.

Jeżeli teren, na którym dokonuje się nagonki jest zbyt duży w stosunku do liczby naganiaczy i myśliwych, jego część może być odgrodzona od reszty lasu specjalnymi sznurami lub taśmami posiadającymi zawiązane w regularnych odstępach kolorowe tasiemki (fladry), które odstraszają zwierzęta od przekroczenia tej granicy.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Охота в Несвиже.jpg
Polowanie w Nieświeżu lub Naganka na polowaniu w Nieświeżu, akwarela, karton, 83 x 116 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie