Nagroda Goya dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagroda Goya dla najlepszego aktora drugoplanowego (hiszp. Premio Goya a la mejor interpretación masculina de reparto) – nagroda filmowa przyznawana od 1987 r. przez Hiszpańską Akademię Sztuki Filmowej.
Dotychczasowym rekordzistą w tej kategorii z dwiema statuetkami jest Emilio Gutiérrez Caba.
Zwycięzcy i nominowani
1987-1990
1987: Miguel Rellán – Moja niania
- Agustín González – Mambru poszedł na wojnę
- Antonio Banderas – Matador
1988: Juan Echanove – Boskie słowa
- Agustín González – Moros y cristianos
- Pedro Ruiz – Moros y cristianos
1989: José Sazatornil – Oczekiwanie w niebie
- Ángel de Andrés López – Baton Rouge
- Jorge Sanz – El Lute 2
- Guillermo Montesinos – Kobiety na skraju załamania nerwowego
- José Luis Gómez – Wiosłując z wiatrem
1990: Adolfo Marsillach – Markiz Esquilache
- Enrique San Francisco – Kaczy taniec
- Fernando Guillén – Ciemna noc
- Juan Echanove – Lot gołębicy
- Juan Luis Galiardo – Lot gołębicy
- Manuel Huete - Lot gołębicy
1991-2000
1991: Gabino Diego – Aj, Carmela!
- Juan Echanove – Sama z tobą
- Francisco Rabal – Zwiąż mnie
1992: Juan Diego – Oniemiały król
- José Luis Gómez – Beltenebros
- Javier Gurruchaga – Oniemiały król
1993: Fernando Fernán Gómez – Belle époque
- Gabino Diego – Belle époque
- Enrique San Francisco – Orquesta Club Virginia
1994: Fernando Valverde – Cienie bitwy
- Juan Echanove – Moja bratnia dusza
- Javier Gurruchaga – Tirano Banderas
1995: Javier Bardem – Policzone dni
- Óscar Ladoire – Alegre ma non troppo
- Agustín González – Najgorsze lata naszego życia
1996: Luis Ciges – Jako w niebie, tak i na ziemi
- Fernando Guillén Cuervo – Usta do ust
- Federico Luppi – Prawo pogranicza
1997: Luis Cuenca – Dobre życie
- Jordi Mollà – Celestyna
- Mancho Novo – Celestyna
1998: José Sancho – Drżące ciało
- Antonio Valero – Kolor chmur
- Juan Jesús Valverde – Szczury
1999: Tony Leblanc – Torrente: Przygłupia ręka sprawiedliwości
- Agustín González – Dziadek
- Francisco Algora – Dzielnica
- Jorge Sanz – Dziewczyna marzeń
2000: Juan Diego – Paryż-Timbuktu
- Mario Gas – Amic/Amat
- José Coronado – Goya
- Álex Angulo – Umrzeć ze śmiechu
2001-2010
2001: Emilio Gutiérrez Caba – Kamienica w Madrycie
- Luis Cuenca – Dzieło
- Juan Diego – You're the One
- Iñaki Miramón – You're the One
2002: Emilio Gutiérrez Caba – Otwarte niebo
- Antonio Dechent – Intacto
- Gael García Bernal – Boskie jak diabli
- Eduard Fernández – Pieśń morza
2003: Luis Tosar – Poniedziałki w słońcu
- José Coronado – Sejf
- Carlos Hipólito – Historia pocałunku
- Alberto San Juan – Po drugiej stronie łóżka
2004: Eduard Fernández – W mieście
- José Luis Gómez – Cudowne światło
- Joan Dalmau – Żołnierze spod Salaminy
- Juan Diego – Torremolinos 73
2005: Celso Bugallo – W stronę morza
- Luis Varela – Zbrodnia ferpekcyjna
- Unax Ugalde – Hector
- Juan Diego – Siódmy dzień
- Javier Cámara - Życie ukryte w słowach
- Fernando Guillén - Otros días vendrán
- Enrique Villén – Ninette
2007: Antonio de la Torre - GranatowyPrawieCzarny
- Juan Diego Botto - Odejdź raz na zawsze
- Juan Echanove – Kapitan Alatriste
- Leonardo Sbaraglia - Salvador (Puig Antich)
2008: José Manuel Cervino - 13 róż
- Raúl Arévalo - Siedem stołów bilardowych
- Emilio Gutiérrez Caba - Wieża Suso
- Carlos Larrañaga - Niedzielne światło
- Julián Villagrán - Pod gwiazdami
- José Ángel Egido - Ślepe słoneczniki
- Fernando Tejero - Szef kuchni poleca
- José María Yazpik - Aurora i archanioł
- Antonio Resines - Cela 211
- Carlos Bardem - Cela 211
- Ricardo Darín - Taniec Wiktorii
2011-2020
2011: Karra Elejalde - Nawet deszcz
- Álex Angulo - Wielki Vázquez
- Sergi López - Czarny chleb
- Eduard Fernández - Biutiful
2012: Lluís Homar - Eva
- Raúl Arévalo - Kuzyni
- Juanjo Artero - Nie zazna spokoju, kto przeklęty
- Juan Diego - 17 godzin
2013[1]: Julián Villagrán - Operacja Expo
- Ewan McGregor - Niemożliwe
- Josep Maria Pou - Śnieżka
- Antonio de la Torre - Najeźdźca
2014[2]: Roberto Álamo - Wielka hiszpańska rodzina
- Carlos Bardem - Zakochany Skorpion
- Juan Diego Botto - Ismael
- Antonio de la Torre - Wielka hiszpańska rodzina
2015[3]: Karra Elejalde - Jak zostać Baskiem
- Eduard Fernández - 9 mil
- Antonio de la Torre - Stare grzechy mają długie cienie
- José Sacristán - Magical Girl
2016[4]: Javier Cámara - Truman
- Felipe García Vélez - Nic w zamian
- Manolo Solo - B
- Tim Robbins - Cudowny dzień
2017[5]: Manolo Solo - Za późno na gniew
- Karra Elejalde - 100 metrów
- Javier Gutiérrez - Drzewko oliwne
- Javier Pereira - Niech Bóg nam wybaczy
2018[6]: David Verdaguer - Lato 1993
- José Mota - Abrakadabra
- Bill Nighy - Księgarnia z marzeniami
- Antonio de la Torre - Autor
Przypisy
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/27-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2013] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/28-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2014] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/29-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2015] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/30-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2016] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/31-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2017] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ [https://www.premiosgoya.com/32-edicion/nominaciones/por-categoria/actor-de-reparto/ Estas son las nominaciones de los PREMIOS GOYA 2018] (hiszp.). Premios Goya. [dostęp 2017-12-31].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona Premios Goya (hiszp.)
- IMdB Nagroda Goya (ang.)