Nagroda im. Anny Godlewskiej

Nagroda im. Anny Godlewskiej
Nagroda za	twórczość literacką lub działalność społeczną
Przyznawana przez	Komitet Nagrody
Lokalizacja	Szwajcaria
Pierwsze rozdanie	1963 (przyznawana do 1973)

Julian Godlewski (z prawej) i pianista Witold Małcużyński, 1976

Nagroda im. Anny Godlewskiej – nagroda literacka, ufundowana przez dr Juliana Godlewskiego dla upamiętnienia matki^[1], przyznawana w Szwajcarii w latach 1963–1973 polskim artystom i instytucjom działającym na emigracji.

Historia

Julian Godlewski ustanowił nagrodę literacką dla uczczenia 90. urodzin swojej matki, Anny. 13 lipca 1963 w hotelu „National”^[2] w Lucernie odbyło się zebranie inauguracyjne Komitetu Nagrody. W uroczystości uczestniczyła również dostojna jubilatka, imienniczka nagrody, Anna Godlewska (z domu Zachariewicz), córka profesora Juliana Zachariewicza, współtwórcy i rektora Politechniki Lwowskiej.

W skład Komitetu wchodzili^[1]: Józef Maria Bocheński O.P., Zygmunt Kalllenbach, Henryk Blumer, Wanda Blumerowa, Roman Gierszewski, Jerzy Paszkowski, Halszka Vincenz-Poniatowska, Janusz Morkowski i Marian F. Respond. W czternastoosobowym jury zasiadali^[1] m.in.: Mieczysław Grydzewski (również laureat), Konstanty Jeleński, Tadeusz Nowakowski, Stanisław Vincenz, Kazimierz F. Vincenz, Klemens Rudnicki i Kazimierz Wierzyński.

Jubileuszowa nagroda została przyznana w lipcu 1973. Obejmowała trzy kategorie: literacką, społeczną i przyjaźni, i opiewała na łączną kwotę 60 000 franków szwajcarskich. Wręczenie Nagrody im. Anny Godlewskiej i uroczystość zakończenia jej działania odbyły się w Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie. W ciągu dziesięciu lat nieprzerwanej działalności na nagrody przeznaczono ponad 160 000 CHF^[1].

W następnych latach Nagroda przyznawana była trzykrotnie: w 1974, 1976 i 1977^[3].

Wybrani laureaci

Przypisy

Bibliografia

• Kazimierz F. Vincenz, Nagroda imienia Anny Godlewskiej ufundowana przez syna Juliana 1963-1973, Oficyna Stanisława Gliwy, London 1974