Namiot móżdżku

Namiot móżdżku (na czerwono)
Namiot móżdżku i sierp mózgu

Namiot móżdżku (łac. tentorium cerebelli) – wypustka opony twardej mózgu oddzielająca częściowo tylny dół czaszki od pozostałej części jamy czaszki. Powstaje w ten sposób przestrzeń nadnamiotowa (zawierająca mózg) i podnamiotowa (zawierająca móżdżek i większą część pnia mózgu). Pień mózgu przechodzi przez wcięcie namiotu (łac. incisura tentorii) – połączenie pomiędzy przestrzenią nad- i podnamiotową. Przyczepia się on obustronnie do bruzdy zatoki poprzecznej na kości potylicznej oraz do górnego brzegu piramidy kości skroniowej, a także do wyrostków pochyłych tylnych, środkowych i przednich na kości klinowej[1].

We wcięciu namiotu móżdżku znajduje się śródmózgowie[2].

Przypisy

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 995 s., 2012, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Tom IV. PZWL, 2006. ISBN 83-200-3449-3.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Falxcerebri.jpg
Schemat przedstawiający oponę twardą i sierp mózgu.