Naoya Shiga
![]() Naoya Shiga, 1938 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | japońska |
Dziedzina sztuki | pisarz |
Odznaczenia | |
Naoya Shiga (jap. 志賀 直哉 Shiga Naoya; ur. 20 lutego 1883 w Ishinomaki, zm. 21 października 1971 w Tokio) – japoński pisarz[1].
Pochodził z wysoko sytuowanej rodziny o korzeniach samurajskich. Uczęszczał do prestiżowej szkoły Gakushūin, gdzie pod wpływem Kanzō Uchimury nawrócił się na chrześcijaństwo[2]. Później studiował anglistykę na Uniwersytecie Tokijskim, ale studiów nie skończył[3][4]. Związany był z grupą literacką Shirakaba[1][2] (Biała Brzoza[5]). Zasłynął osobistymi utworami z gatunku watakushi-shōsetsu, często zawierającymi wątki autobiograficzne[3]. Jest autorem opowiadań, m.in. Kamisori (Brzytwa, 1910) i Seibei to hyōtan (Seibei i tykwy, 1913), a także powieści takich jak Wakai (Pojednanie, 1917) czy An’ya kōro (Droga w mrokach nocy, 1921, druga część 1937)[2].
W 1949 roku został odznaczony Orderem Kultury[2][6]. W 1951 roku uhonorowano go tytułem zasłużonego dla kultury[7]. W ostatnich dekadach życia niewiele tworzył. Zmarł na zapalenie płuc[2].
Uchodzi za mistrza zwięzłego stylu, który został nazwany jego imieniem[1].
Przypisy
- ↑ a b c Shiga Naoya, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-08-21] (ang.).
- ↑ a b c d e J. Scott Miller: The A to Z of Modern Japanese Literature and Theater. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 111. ISBN 978-0-8108-7615-6.
- ↑ a b William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 278. ISBN 978-0-8108-5460-4.
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 338-340. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ Marcelina de Zoete-Leśniczak: Okoliczności debiutu literackiego Tanizakiego Jun’ichirō na podstawie eseju autobiograficznego Seishun monogatari. cejsh.icm.edu.pl, 2016. [dostęp 2017-08-21]. (pol.).
- ↑ Shiga, Naoya (1883-1971). ndl.go.jp. [dostęp 2017-08-21]. (ang.).
- ↑ 1. Support for Creative Activities in Arts and the Improvement of Cultural Infrastructure [dostęp 2020-08-02] (ang.).
- ISNI: 0000 0001 1063 0709
- VIAF: 54173830
- LCCN: n79072791
- GND: 118937219
- NDL: 00070621
- BnF: 12085092s
- SUDOC: 027385205
- NLA: 35496280
- NKC: kup19980000098312
- DBNL: shig001
- BNE: XX5018990
- NTA: 073396893
- BIBSYS: 90763241
- CiNii: DA00313684
- Open Library: OL1173985A
- PLWABN: 9810573179105606
- NUKAT: n2008090708
- J9U: 987007297738205171
- PTBNP: 196250
- LNB: 000096436
- NSK: 000068299
- BNC: 000483524
- BLBNB: 000351707
- KRNLK: KAC200811239
- LIH: LNB:BrkB;=Bx
- WorldCat: lccn-n79072791
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Kultury