Napoléon-Henri Reber

Napoléon-Henri Reber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1807
Miluza

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1880
Paryż

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Grobowiec N-H Rebera na paryskim cmentarzu Père-Lachaise

Napoléon-Henri Reber (ur. 21 października 1807 w Miluzie, zm. 24 listopada 1880 w Paryżu)[1] – francuski kompozytor i pedagog.

Życiorys

Od 1828 studiował w Konserwatorium Paryskim harmonię u Antonína Rejchy i kompozycję u Jean-François Le Sueura[1][2], ale musiał zrezygnować z powodu niezadowalających wyników[2].

Około 1835 zaczął komponować, początkowo utwory kameralne, później także sceniczne. Wraz z François Benoistem był współautorem baletu Le diable amoureux, który wykonano 23 września 1840 w Opéra-Comique[1][2].

W 1851 został mianowany profesorem harmonii w konserwatorium w Paryżu, a w 1862 objął tam stanowisko profesora kompozycji. Od 1871 pełnił funkcję inspektora filii konserwatorium[1][2].

W latach 60. zrezygnował z pisania dla teatru i wrócił do komponowania muzyki kameralnej, zajął się również teorią muzyki[2]. Jego Traité d’harmonie wydany w 1862, został zalecony przez komisję jako obowiązujący w konserwatorium podręcznik harmonii, później wielokrotnie wznawiany[1].

W 1853 powołano go na członka Institut de France. W 1855 został kawalerem, a w 1870 oficerem orderu Legii Honorowej[1].

Twórczość

Muzycznie był bardzo konserwatywny[3]. Komponował w stylistyce "spóźnionego klasycyzmu", demonstrując swoją odrębność wobec muzyki romantycznej własnego stulecia; jedynie Schuberta darzył szacunkiem[2].

Dorobek kompozytorski Rebera, zwłaszcza jego opery, był ceniony przez mu współczesnych. Szczególną pozycję w jego spuściźnie zajmowały utwory wokalne (mélodies) komponowane do tekstów poetów dawnych (Tybald IV, Karol Orleański i in.) i współczesnych (Victor Hugo)[1].

Jego instrumentacja Marszu żałobnego Chopina była wykorzystana podczas pogrzebu Fryderyka Chopina na paryskim cmentarzu Père-Lachaise 30 października 1849[3].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory sceniczne

  • Le Diable amoureux; balet, współautor François Benoist (1840)
  • La Nuit de Noël, opera komiczna w 3 aktach, libretto Eugène Scribe (1848)
  • Le Père Gaillard, opera komiczna w 3 aktach, libretto Thomas Sauvage (1852)
  • Les Papillotes de M. Benoist, opera komiczna w 1 akcie, libretto Jules Barbier i Michel Carré (1853)
  • Les Dames capitaines, opera komiczna w 3 aktach, libretto Mélesville (1857)
  • Naïm, ou Les maures en Espagne, grand opéra w 5 aktach, niewystawiana, niepublikowana (b.d.)
  • Le ménétrier à la cour, niewystawiana, niepublikowana (b.d.)

Utwory orkiestrowe

  • 4 symfonie (1858)
  • Suite de morceaux, op. 31 (1878)

Utwory kameralne

  • kwintet smyczkowy, op. 1 (1835)
  • kwartet fortepianowy (1866)
  • 3 kwartety smyczkowe (b.d.)
  • 7 triów fortepianowych
  • 6 pièces, na skrzypce i fortepian (1849)
  • Pièces de différents caractères en 3 suites, op. 15, na skrzypce lub flet lub wiolonczelę i fortepian (ok. 1855)
  • 9 pièces, na skrzypce i fortepian (1866)
  • 2 morceaux caractéristiques, na skrzypce i fortepian (1881)
  • Berceuse célèbre, na skrzypce lub wiolonczelę i fortepian (1901)

Utwory fortepianowe

  • 6 pièces (1845)
  • 9 pièces de différents caractères en forme de valses, op.10
  • 6 pièces de différents caractères en 3 suites, op.13
  • Souvenirs d’Alsace, walce (1866)
  • Pastorale, na 4 ręce (1876)
  • Suite de morceaux, na 4 ręce (1877)
  • Bagatelles, op.36 (1879)

Utwory wokalne

  • kantata "Roland" (słowa Ph. Quinault), op.35 (1887)
  • 56 mélodies, pieśni na głos z towarzyszeniem fortepianu, zesz., I (1863), zesz. II (1880)
  • 18 wokaliz na sopran lub tenor z towarzyszeniem fortepianu (1845)

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Rutkowska-Łysoń 2004 ↓, s. 328.
  2. ↑ a b c d e f g Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Frédéric Robert: Reber, (Napoléon-)Henri (ang.). W: Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)]. via Oxford University Press.
  3. ↑ a b Nauczyciel kompozycji Napoléon Henri Reber (pol.). W: Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)].

Bibliografia

  • Wanda Rutkowska-Łysoń: Reber Napoléon Henri. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 8: Pe–R część biograficzna. Kraków: PWM, 2004, s. 328. ISBN 83-224-0837-4. (pol.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Closed Access logo alternative.svg
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.
Père-Lachaise - Division 55 - Reber 01.jpg
Autor: Francisco Gonzalez, Licencja: CC BY 2.0
Tombe de Napoléon Henri Reber au cimetière du Père Lachaise. Paris. France.
Nhr.jpg
Portrait by Pierre Petit of the composer Napoléon Henri Reber. Circa 1850.