Napoleon Louis-Wawel

Napoleon Louis-Wawel
wiceadmirał wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia

10 października 1861
Krzeszowice

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 1934
Bydgoszcz

Przebieg służby
Siły zbrojne

 K.u.K. Kriegsmarine
 Marynarka Wojenna (II RP)

Stanowiska

delegat rządu w Międzynarodowej Komisji Odry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Napoleon Louis-Wawel (ur. 10 października 1861, zm. 14 grudnia 1934) – polski wiceadmirał i morski oficer pokładowy dużych okrętów nawodnych. W latach 1880-1918 służył w flocie austro-węgierskiej, a następnie − do 1920 − w odrodzonej polskiej Marynarce Wojennej. Karierę zakończył na stanowisku przedstawiciela rządu RP w Międzynarodowej Komisji Odry.

Służba wojskowa w Austro-Węgrzech

Napoleon Louis-Wawel urodził się 10 października 1861 w Krzeszowicach, w zaborze austriackim. Był synem Józefa i Ernestyny z Nordfelden-Hietzgernów. W 1880 ukończył Akademię Morską w Fiumie (jego nazwisko zostało wymienione na tablicy pamiątkowej, ustanowionej w 2010 w siedzibie Dowództwa Marynarki Wojennej RP)[1]. Następnie − do 1918 − służył w Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine (Marynarce Wojennej Austro-Węgier). Od 1904 był austro-węgierskim attaché morskim w Wielkiej Brytanii. W 1909 został dowódcą pancernika "Arpad", w 1910 krążownika "Kaiser Karl VI", a od 1911 dowodził pancernikiem "Erzherzog Ferdinand Max". W 1913 objął funkcję zastępcy przewodniczącego Komitetu Technicznego Marynarki Wojennej. Od początku do końca I wojny światowej był dowódcą Głównej Bazy Marynarki Wojennej w Puli.

Awansował kolejno na stopnie:

Służba wojskowa w Polsce

Po zakończeniu wojny przybył do Polski i wstąpił do odrodzonych Sił Zbrojnych RP.

Na mocy dekretu L. 2106 wydanego w dniu 14 kwietnia 1920 roku przez Naczelnego Wodza - marszałka Józefa Piłsudskiego, jako były wiceadmirał floty austro-węgierskiej, został przyjęty do Wojska Polskiego. Zatwierdzono go warunkowo w posiadanym stopniu generała porucznika oraz zaliczono do rezerwy armii, bez powołania do służby czynnej[2]. Z dniem 30 września 1920 r. został przeniesiony w stan spoczynku, z prawem noszenia munduru. Mieszkał w Wiedniu[3][4]. W 1921 nastąpiła zmiana stopni wojskowych, przemianowano go na wiceadmirała w stanie spoczynku.

W latach 1920-1923 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i zajmował posadę delegata rządu w Międzynarodowej Komisji Odry, która miała wytyczyć i uregulować zachodnią granicę RP. W 1923 odszedł z ministerstwa i przeniósł się do Bydgoszczy.

14 grudnia 1934 ciężko chory, samotny admirał popełnił samobójstwo. Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Ludwikowo 4 w Bydgoszczy.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Patryk Franiel: Stopnie oficerskie w marynarce austro-węgierskiej. nowastrategia.org.pl, 2015-05-24. [dostęp 2015-11-12].
  2. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 15 z 24 IV 1920, s. 293.
  3. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 14 z 9 marca 1923 roku, s. 174.
  4. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 42 z 24 czerwca 1923 roku, s. 423, przesunięto termin przeniesienia w stan spoczynku z 1 lipca na 30 września 1920 roku.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
POL PMW pagon1 wiceadmiral infobox.svg
Naramiennik wiceadmirała Marynarki Wojennej RP.
Naval Ensign of Austria-Hungary (1894–1915).svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval Ensign of Austria-Hungary, used from 1894 to 1915.
Naval Ensign of Poland (1919-1928).svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Naval_Ensign_of_Poland.svg oraz Image:Coat_of_arms_of_Poland2_1919-1927.svg. Była używana w latach 1919-1927 (praktycznie do 1936). Prawidłowe proporcje: 5:8 (w załączniku graficznym do ustawy są proporcje 5:10,5 lecz później zostało to sprostowane).