Napomnienia Amenemopeta

Napomnienia Amenemopeta (lub Amenemope), inaczej Mądrość Amenemopeta, jest dziełem literackim powstałym w starożytnym Egipcie, najprawdopodobniej w okresie Ramzesów (ok. 1300–1075 przed Chr.); na księgę składa się trzydzieści rozdziałów zapełnionych radami dotyczącymi szczęśliwego, spełnionego życia - najwyraźniej pozostawionymi przez pisarza Amenemope, syna Kanachta jako testament dla syna[1]. Jest to charakterystyczne dzieło Nowego Państwa, “wieku osobistej pobożności”[2][3]. Księga prowadzi refleksję na temat wewnętrznej wartości człowieka, jego postaw i zachowań prowadzących do szczęśliwego życia wobec narastających trudności życia społecznego i ekonomicznego[4]. Jest uznana za jedno z arcydzieł literatury mądrościowej starożytnego Bliskiego Wschodu i cieszy się dziś szczególnym zainteresowaniem uczonych, ze względu na związki z biblijną Księgą Przysłów[1][5].

Przypisy

  1. ↑ a b M. Lichtheim, Ancient Egyptian Literature, t. 2: The New Kingdom, University of California Press, 1976, 146-149, ISBN 0-520-03615-8
  2. ↑ R. J. Williams, Piety and Ethics in the Ramessid Age, "Journal of the Society for the Study of Egyptian Antiquities" 8 (1978), 131-137.
  3. ↑ Weeks, Stuart. Early Israelite Wisdom (Clarendon Press, 1994), 168-169.
  4. ↑ Por. H. C. Washington, Wealth and Poverty in the Instruction of Amenemope and the Hebrew Proverbs, SBL Dissertation Series 142, Scholars Press, 1994.
  5. ↑ Ray, J. D. Egyptian Wisdom Literature, w: J. Day i inn., Wisdom in Ancient Israel, Cambridge University Press, 1997,s. 17-29. ISBN 0-521-62489-4.