Naramiennik wędrowniczy

Ten artykuł od 2017-11 należy dopracować: podać linki do źródeł, uaktualnić linki zewnętrzne. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Naramiennik wędrowniczy – oznaka przynależności wędrownika do grupy wędrowniczej (ruchu wędrowniczego).

Wygląd i symbolika

Naramiennik jest koloru zielonego i przedstawia watrę wędrowniczą. Płomienie watry symbolizują (kolejno od najmniejszego): siłę ciała (dbałość o zdrowie i tężyznę fizyczną), rozumu (dążenie do wiedzy i rozwijanie swojego intelektu) i ducha (kształtowanie charakteru, dążenie do Prawdy i Boga), natomiast polana pracę nad sobą, służbę i szukanie swojego miejsca w społeczeństwie. Kolor zielony symbolizuje powiązanie ze światem harcerskim i przyrodą oraz przypomina, że tłem wędrówki i poszukiwań jest proste harcerskie życie. Sposób ułożenia polan to gwiazda - oznacza długie palenie, szczerą wolę postępowania po harcersku przez całe życie. Ogień natomiast to symbol ciepła, bliskości, wiedzy i energii, tak ważnych wartości dla każdego harcerza, nie tylko wędrownika. Watra jest zatem symbolem ciągłej wędrówki ku wartościom Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego.

Środowiska stosujące mundury wodne, a więc specjalności wodnej i żeglarskiej, zamiast naramiennika wędrowniczego, zdobywają patkę wędrowniczą, na której widnieje ta sama wędrownicza watra, co na naramienniku.

Związek Harcerstwa Polskiego

Naramiennik Wędrowniczy to oznaczenie przynależności do wspólnoty wędrowniczej. Jest on noszony przez: wędrowników, instruktorów w wieku wędrowniczym (16-21 lat), instruktorów wędrowniczy pracujących z wędrownikami oraz przez byłych wędrowników.

Naramiennik wędrowniczy jest noszony na lewym naramienniku munduru. Przyznaje go rozkazem posiadający naramiennik drużynowy lub inny przełożony posiadający już naramiennik. Warunkiem przyznania naramiennika jest zakończenie próby wędrowniczej (tryb normalny) lub ukończenie warsztatów wędrowniczych (dla instruktorów pracujących z wędrownikami). Próbę wędrowniczą należy przejść przed stopniem harcerza orlego. Osoby wstępujące do harcerstwa w wieku wędrowniczym najczęściej łączą próbę wędrowniczą z próbą harcerza.

Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej

Naramiennik wędrowniczy jest odznaką przynależności do ruchu wędrowniczego. Przyznanie naramiennika jest odpowiednikiem Przyrzeczenia Harcerskiego w ruchu harcerskim. Obrzęd ten jest również odnowieniem Przyrzeczenia Harcerskiego. Zdobywanie naramiennika obejmuje trzy próby: próbę siły (ciała), próbę rozumu i próbę ducha^[1]. Do prób można dołączyć także własne pole służby.

Zdobywanie naramiennika często wiąże się z biegiem zaliczającym, szczególnie w męskiej części środowiska, którego ukończenie jest ostatecznym warunkiem jego otrzymania.

Zobacz też

• Wędrownik

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wędrowniczki ZHR. harcerki.zhr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-11)].
• Wędrownictwo w Internecie (archiwum). wedrownik.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-04)].