Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii

Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii

Kokuritsu Kokkai Toshokan

Państwo	Japonia
Miejscowość	Tokio
Położenie na mapie Tokio Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii
Położenie na mapie Japonii Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii
Położenie na mapie prefektury Tokio (c) Bourrichon (atelier graphique), CC BY-SA 2.0 fr Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii
35°40′42″N 139°44′39″E/35,678333 139,744167
Strona internetowa

Narodowa Biblioteka Parlamentarna Japonii (jap. 国立国会図書館 Kokuritsu Kokkai Toshokan) – biblioteka narodowa Japonii.

Nazwa

Biblioteka w języku angielskim nosi nazwę National Diet Library. Użyty termin „diet” nie odnosi się do angielskiego słowa tłumaczonego jako „dieta” („sposób odżywiania się”), ale do „zgromadzenia ustawodawczego”^[1][2] czyli w tym przpadku Zgromadzenia Narodowego Japonii.

Historia

Biblioteka powstała w 1948 roku z połączenia zbiorów dwóch bibliotek: wspólnej Izby Parów (Kizoku-in) i Izby Reprezentantów (Shūgi-in) parlamentu ustanowionego w 1890 roku oraz Biblioteki Cesarskiej (Teikoku Toshokan), która powstała w 1872 roku. Początkowo umieszczono zbiory w Pałacu Akasaka, a w 1968 roku biblioteka przeniosła się do własnego gmachu zbudowanego w dzielnicy rządowej Nagata-chō. W 1986 roku dobudowano do starego gmachu dodatkowy budynek, który mógł pomieścić 12 milionów woluminów^[3]. Powierzchnia obu budynków wynosi 148 000 metrów kwadratowych, z czego 53% zajmują magazyny^[4]. Biblioteka ma trzy oddziały, z których każdy ma inne zadania: biblioteka główna w Tokio gromadzi zbiory na potrzeby parlamentu i agend rządowych, biblioteka Kansai-kan zajmuje się działalnością informacyjną i informatyczną, a biblioteka dziecięca gromadzi literaturę dziecięcą^[5].

Kansai-kan

Powodem budowy nowej biblioteki na terenie Kansai Science City (Keihanna Science City)^[a], położonym częściowo w prefekturach: Osaka, Kioto i Nara było z jednej strony wyczerpanie powierzchni magazynowej biblioteki głównej w Tokio, z drugiej potrzeba zbudowania nowoczesnego budynku, który pozwoliłby czytelnikom skorzystać z usług biblioteki cyfrowej^[6]. Należy też pamiętać o wysokich cenach gruntów w Tokio^[7]. W 2002 roku budynek został oddany do użytku. Z biblioteki głównej w Tokio przewieziono 3,2 miliona woluminów. Były to czasopisma japońskie i zachodnie, książki japońskie oraz rozprawy doktorskie. Tę skomplikowaną operację przeprowadziło 11 100 osób. Książki były przewożone ciężarówkami, pociągami towarowymi, które tygodniowo przewoziły 12 pięciotonowych kontenerów^[8].

Międzynarodowa Biblioteka Literatury Dziecięcej

Biblioteka powstała w 2000 roku, ale dla czytelników została otwarta w 2002 roku. Decyzję podjęto kilka lat wcześniej, pragnąc zgromadzić w jednym miejscu posiadanych przez Bibliotekę Narodową ponad 130 tys. woluminów japońskich książek dla dzieci oraz 1500 tytułów czasopism. Zbiory uzupełniono zakupami książek zagranicznych. W 2010 roku biblioteka posiadała 400 tys. woluminów. Biblioteka mieści się w zabytkowym budynku z 1906 roku, który zbudowano dla Biblioteki Cesarskiej. Znajduje się on w Parku Ueno, obok Muzeum Narodowego^[9].

Uwagi

Przypisy