Narodowa Organizacja Bojowa „Życie i Śmierć dla Narodu”

Narodowa Organizacja Bojowa „Życie i Śmierć dla Narodu” (NOB) – narodowo-radykalny, paramilitarny oddział RNR Falangi, przygotowywany do czynnej walki rewolucyjnej, początkowo używał nazwy Oddział Bojowy "Ręka z Mieczem"[1].

Zajęcia wojskowe prowadzono w majątku ziemskim Stanisława Zdziarskiego w Łęgonicach. NOB na koncie miał kilka akcji typu terrorystycznego m.in. ataki bombowe na siedziby Związku Nauczycielstwa Polskiego w Warszawie i Łodzi, ostrzelanie pochodu Bundu (żydowska partia lewicowo-socjalistyczna) 1 maja 1937 roku. Ludzie z NOB brali także udział w blokadzie Uniwersytetu Warszawskiego w listopadzie 1936 roku. Na początku szefem NOB był Bolesław Jamontt, funkcję tę później objął Zygmunt Przetakiewicz. W czasie okupacji członkowie organizacji zasilili szeregi m.in. NOB, Konfederacji Narodu[2][3].

Przypisy

  1. ↑ Rafał Dobrowolski: Rozdział IV: Działalność Ruchu Narodowo Radykalnego [w:] Obóz Narodowo-Radykalny. Praca proseminaryjna napisana pod kierunkiem dr. M. Piotrowskiego. Lublin 2001. [dostęp: 16.06.2014]
  2. ↑ Zygmunt Przetakiewicz: Od ONR-u do PAX-u. Warszawa 1994, s. 17
  3. ↑ Narodowa Organizacja Bojowa „Życie i śmierć dla Narodu”. Leksykon. endecja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-15)]. [w:] endecja.pl