Narodowe Obserwatorium Kitt Peak

Widok Obserwatorium Kitt Peak w 1988 roku z kopuły 4-metrowego teleskopu Nicholasa U. Mayalla. Po lewej w oddali widoczny jest teleskop słoneczny McMatha-Pierce’a. Blisko po prawej – kopuła teleskopu Boka (2,3 m) będącego własnością Steward Observatory. Na horyzoncie widoczny jest charakterystyczny ząb góry Baboquivari Peak, która jest – podobnie jak Kitt Peak – świętą górą Indian Tohono O’odham.

Narodowe Obserwatorium Kitt Peak (ang. Kitt Peak National Observatory, KPNO) – obserwatorium astronomiczne, znajdujące się na szczycie góry Kitt Peak w Górach Quilan na Pustyni Sonora w Arizonie w Stanach Zjednoczonych, 88 km na południe od Tucson. Zlokalizowane jest na wysokości 2 096 m n.p.m.

Obserwatorium wchodzi w skład National Optical Astronomy Observatory (NOAO), jednak niektóre tu zlokalizowane instrumenty są własnością innych instytucji. Liczące 26 niezależnych teleskopów obserwatorium jest obecnie największą tego typu instytucją na świecie.

Historia

Góra Kitt Peak została wybrana na obserwatorium w 1958 roku przez jego późniejszego dyrektora Adena B. Meinela w ramach kontraktu z National Science Foundation. Wydzierżawiono teren od Indian Tohono O’odham (dzierżawa wieczysta powierzchni 2400 akrów, czyli ok. 970 ha, z roczną opłatą w wysokości 10 dolarów za każdy akr)^[1].

Początkowo powołano organizację Association of Universities for Research in Astronomy do zarządzania obserwatorium, jednak w 1982 roku Obserwatorium na Kitt Peak stało się częścią nowo powołanego National Optical Astronomy Observatory, wspólnie z 3 innymi ośrodkami obserwacyjnymi.

Współczesne wyposażenie

Obecnie w KPNO pracują m.in. następujące instrumenty[2]: teleskop Ritcheya–Chrétiena im. Nicholasa U. Mayalla (o średnicy zwierciadła 4 m) reflektor Ritcheya-Chrétiena (3,5 m) i teleskop (0,9 m) konsorcjum WIYN[3] szerokokątna kamera Boka (2,3 m) będąca własnością Steward Observatory reflektory o średnicach 2,1, 1,3 i 0,4 m największy na świecie teleskop słoneczny McMatha-Pierce’a radioteleskop ARO o średnicy zwierciadła 12 m (Steward Observatory) teleskopy Projektu Spacewatch o średnicach 1,8 m i 0,9 m[4] (Steward Observatory) spektrograf coudé 3 automatyczne teleskopy konsorcjum RCT jeden z teleskopów odzyskanych z Obserwatorium MMT (1,8 m).

Teleskop Mayalla

Słoneczny teleskop McMatha-Pierce’a

Zobacz też

• Obserwatorium Paranal
• Obserwatorium La Silla
• Międzyamerykańskie Obserwatorium Cerro Tololo
• Very Large Telescope
• Ekstremalnie Wielki Teleskop

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona KPNO. noao.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (1997-01-29)].