Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy Politechnika Kijowska

Ten artykuł od 2016-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Politechnika Kijowska^[1]

Національний технічний університет України «Київський політехнічний інститут імені Ігоря Сікорського»

Gmach główny KPI
Data założenia	1898
Typ	państwowa
Państwo	Ukraina
Rektor	Michaiło Zgurowski
Położenie na mapie Kijowa Politechnika Kijowska[1]
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Politechnika Kijowska[1]
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego Politechnika Kijowska[1]
50°26′59″N 30°27′39″E/50,449722 30,460833
Strona internetowa

Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy Politechnika Kijowska (ukr. Національний технічний університет України «Київський політехнічний інститут імені Ігоря Сікорського», КПИ) – największa ukraińska uczelnia techniczna, założona w 1898 roku w Kijowie^[1]

Historia

• 1898 – zatwierdzenie utworzenia Kijowskiego Instytutu Politechnicznego przez ostatniego cara Rosji Mikołaja II. Początek prac ziemnych na terenie poligonu Szuliawka. Pierwszy rok akademicki w wynajętych pomieszczeniach rozpoczyna 360 studentów.
• 1899 – oddany do użytkowania wydział chemiczny, warsztaty mechaniczne i domy dla wykładowców.
• 1902 – oddano do eksploatacji główny gmach Politechniki. Na uczelni uczy się 1200 studentów.
• 1903 – pierwsi absolwenci KPI. Są wśród nich Polacy.
• 1918 – I wojna światowa i częste zmiany władzy w Kijowie powodują wstrzymanie działalności uczelni. Liczni polscy studenci i absolwenci wyjeżdżają do odrodzonej Polski.
• 1920–1940 – w miarę rozwoju Kijowski Instytut Politechniczny (od 1934 Kijowski Instytut Industrialny) stał się bazą powstania ośmiu nowych uczelni technicznych w Kijowie. Między innymi na bazie wydziałów budownictwa przemysłowego i budownictwa komunalnego w 1930 roku powstaje Kijowski Narodowy Uniwersytet Budownictwa i Architektury (KNUCA), zaś w 1933 roku na bazie wydziału lotnictwa – Kijowski Instytut Inżynierów Lotnictwa Cywilnego (KIIGA), obecnie – Akademia Lotnicza.
• 1941 – uczelnia zostaje ewakuowana do Taszkentu.
• 1943 – odbudowa zrujnowanych budynków KPI.
• 1944 – wznowienie działalności uczelni.
• 1975–1985 – szybki rozwój i rozbudowa KPI. Łączna powierzchnia uczelni rośnie z 41 ha do 104 ha, zaś powierzchnia pomieszczeń dydaktycznych rośnie ze 20 tys. m kw. do 320 tys. m kw. Politechnika daje początek 4 nowym uczelniom.
• 1995 – prezydent Ukrainy nadaje KPI status autonomicznej uczelni i nazwę: Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy – „Kijowski Instytut Politechniczny”.
• 1998 – Politechnika obchodzi stulecie istnienia.

Politechnika Kijowska w liczbach

• 40 tys. studentów
• 2700 pracowników naukowych, w tym ponad 270 profesorów, w tym 44 członków Akademii Nauk Ukrainy
• 96 specjalności
• 154 katedr
• 20 wydziałów
• 9 instytutów dydaktyczno-naukowych
• 13 instytutów naukowo-badawczych
• 30 budynków dydaktycznych
• 22 domy studenckie

Słynne nazwiska związane z Politechniką Kijowską

• Michał Butkiewicz – polski inżynier, kolejarz, działacz państwowy II Rzeczypospolitej (minister)
• Iwan Feszczenko-Czopiwski – ukraiński inżynier metaloznawca i metalurg działający w Polsce, profesor Akademii Górniczej w Krakowie
• Dmitrij Grigorowicz – konstruktor łodzi latających
• Konstanty Hrynakowski – polski chemik, farmaceuta i krystalograf
• Siergiej Korolow – konstruktor, ojciec radzieckiej kosmonautyki
• Kazimierz Kunicki – polski dowódca wojskowy, podporucznik pilot Wojska Polskiego II RP
• Juliusz Lubicz-Lisowski – polski aktor, teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser
• Dmitrij Mendelejew – twórca układu okresowego
• Boris Paton – twórca metod spawania elektrycznego i podstaw projektowania konstrukcji spawanych
• Mikołaj Prus-Więckowski – polski inżynier i generał Wojska Polskiego
• Igor Sikorski – konstruktor samolotów i śmigłowców, ojciec awiacji helikopterowej
• Franciszek Szymczyk – polski kolarz, olimpijczyk, działacz sportowy
• Wojciech Świętosławski – polski chemik i biofizyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej (której w latach 1928–1929 był rektorem), senator RP
• Kazymyr Iwanowycz Patrylak – chemik polskiego pochodzenia
• Lucjan Kaznowski – polski biolog, botanik, i hodowca roślin, dyrektor Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego (PINGW) w Puławach

Polonica

• W okresie powojennym Politechnika Kijowska wykształciła prawie 300 polskich inżynierów. Od 1922 roku przy Naczelnej Organizacji Technicznej działa Sekcja Wychowanków Politechniki Kijowskiej.
• W 2017 prof. Jan Szmidt otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Kijowskiej.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Narodowy Techniczny Uniwersytet Ukrainy „Politechnika Kijowska”
• Blog o „Politechnika Kijowska”
• Sekcja Wychowanków Politechniki Kijowskiej przy FSNT NOT
• Wydział spawania. weld.kpi.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-08)].