Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Strzelnica_w_Pszczynie%2C_2._po%C5%82._lat_20.%2C_cz%C5%82onkowie_Narodowego_Zwi%C4%85zku_Powsta%C5%84c%C3%B3w_i_By%C5%82ych_%C5%BBo%C5%82nierzy.jpg/220px-Strzelnica_w_Pszczynie%2C_2._po%C5%82._lat_20.%2C_cz%C5%82onkowie_Narodowego_Zwi%C4%85zku_Powsta%C5%84c%C3%B3w_i_By%C5%82ych_%C5%BBo%C5%82nierzy.jpg)
Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy – powstała 21 maja 1926[1] organizacja związana z Chrześcijańską Demokracją i Wojciechem Korfantym, która wyodrębniła się z popierającego Józefa Piłsudskiego Związku Powstańców Śląskich i która kontynuowała działalność Związku b. Powstańców i Żołnierzy ze Stanisławem Krzyżowskim i Janem Kędziorem na czele[1][2] (patrz też: „Gazeta Śląska”). W styczniu 1932 w wyniku połączenia ze Związkiem Obrońców Śląska (związanym z NPR) przekształciła się ona w Związek Powstańców i b. Żołnierzy[3], który później zmienił nazwę na Związek Narodowych Powstańców i b. Żołnierzy[4].
Organizacja ta miała swoją odznakę. Była nią ustanowiona w 1927 „Odznaka Narodowego Związku Powstańców i Byłych Żołnierzy”. Oznakę odznaki stanowił krzyż czteroramienny. Na krzyżu nałożony był srebrny orzeł śląski z tarczą herbową, na której znajdowało się srebrne popiersie króla Bolesława Chrobrego z mieczem w dłoni.
Główni działacze: Wojciech Korfanty (współzałożyciel)[1], Władysław Tempka (współzałożyciel)[1], Stanisław Krzyżowski, Bolesław Palędzki, Jan Kędzior.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Strzelnica w Pszczynie, druga połowa lat 20. XX w., członkowie Narodowego Związku Powstańców i Byłych Żołnierzy. W środku Stanisław Krzyżowski (w jasnym kapeluszu)