Narteks

Rzut kościoła z zaznaczonym narteksem

Narteks (dawniej też narthex lub nartex) – w architekturze wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej oraz w okresie wczesnośredniowiecznym: kryty przedsionek przy przedniej (frontowej) ścianie kościoła.

Narteks powstał z podcienia otaczającego dziedziniec przed kościołem. W związku z tym w pierwotnej formie składał się z dwóch części: exonartex stanowił część otwartą na zewnątrz, przypominającą portyk, natomiast esonartex znajdował się wewnątrz budowli, jak np. w bazylice św. Ambrożego w Mediolanie[1]. Przeznaczony był przede wszystkim dla katechumenów i pokutników. W architekturze romańskiej został przekształcony w kruchtę.

Zobacz też

Przypisy

  1. Narteks - archirama.pl, archirama.muratorplus.pl [dostęp 2020-10-21].

Bibliografia

  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 104. ISBN 83-85001-89-1.

Media użyte na tej stronie

Narthex.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0