Nasturcja

Nasturcja
Ilustracja
Nasturcja większa
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządkapustowce
Rodzinanasturcjowate
Rodzajnasturcja
Nazwa systematyczna
Tropaeolum L.
Sp. Pl. 1: 345. 1753
Nasturcja większa
Przekrój kwiatu nasturcji większej
Nasturcja włóczęga
Nasturcja trójbarwna

Nasturcja (Tropaeolum L.) – rodzaj roślin z rodziny nasturcjowatych (Tropaeolaceae). Należy do niego ponad 80 gatunków pochodzących z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej[3], największe zróżnicowanie osiąga wzdłuż Andów od Kolumbii po południowe Chile[4]. W naturze rośliny te zasiedlają wilgotne lasy, suche zarośla i górskie piargi. Nasturcja bulwiasta jest ważną rośliną spożywczą dla ludności Ameryki Południowej[4]. Mięsiste owoce i pąki kwiatowe nasturcji większej zakonserwowane w słonej wodzie lub occie stosowane są jak przyprawa (przypominają kapary). Niektóre gatunki są uprawiane jako ozdobne, dotyczy to zwłaszcza: nasturcji większej, mniejszej, Tropaeolum peltophorum i mieszańce między nimi[5]. W Polsce najczęściej w uprawie ogrodowej lub na balkonach.

Morfologia

Pokrój
Rośliny jednoroczne, trwałe lub pnącza o długiej (do 5 m[4]), niekiedy pnącej łodydze[3], zwykle gruboszowatej (soczystej)[6]. Korzenie nierzadko bulwiaste[6][4].
Liście
Skrętoległe, osadzone na długim ogonku, tarczowate, klapowane lub dłoniastodzielne[6]. Ogonki liściowe często owijają się wokół podpory[4].
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo z kątów liści na długich szypułkach. U niektórych gatunków tworzą skupienia baldachopodobne[6]. Działki kielicha są nierówne. Dwie dolne okazałe, trzy górne mniejsze, zrosłe u nasady, z jednej (rzadko z trzech) powstaje długa ostroga z miodnikiem. Płatki korony w liczbie 5, rzadko 2, nierówne. Dwa górne okazałe, zrosłe z ostrogą, pozostałe zwykle mniejsze[6]. Płatki mają barwę żółtą, czerwoną, purpurową, niebieską lub zieloną, często są dwubarwne[4]. Pręcików jest 8, wyrastają w dwóch okółkach i są nierówne. Zalążnia jest górna, trójkomorowa. Słupek jest pojedynczy, zakończony jest równowąskim, trójłatkowym znamieniem[6].
Owoc
Mięsista lub sucha rozłupnia rozpadająca się na trzy jednonasienne rozłupki[6].

Systematyka

Rodzaj Tropaeolum był przez długi czas klasyfikowany do rodziny nasturcjowate Tropaeolaceae razem z rodzajami Magallana i Trophaeastrum. Monotypowy rodzaj Magallana wyróżniano z powodu oskrzydlonych owoców. Z kolei dwa gatunki z rodzaju Trophaeastrum wyróżniano z powodu braku ostróg w kwiatach. Badania molekularne przeprowadzone w 2000 roku wykazały, że w takim ujęciu rodzaj Tropaeolum to takson parafiletyczny, a rodzaje Magallana i Trophaeastrum są w nim zagnieżdżone. W efekcie rodzaje te zostały zsynonimizowane z Tropaeolum[7].

Synonimy

Cardamindum Adans., Tropaeastrum Mabb., orth. var.[8]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Należy do rodziny nasturcjowatych (Tropaeolaceae), która wraz z siostrzaną rodziną Akaniaceae tworzy klad bazalny w obrębie rzędu kapustowców (Brassicales).

Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Rutanae Takht., rząd nasturcjowce (Tropaeolales Takht. ex Reveal ), rodzina nasturcjowate (Tropaeolaceae Juss. ex DC.), rodzaj nasturcja (Tropaeolum L.)[9].

Wykaz gatunków[3][10]
  • Tropaeolum adpressum Hughes
  • Tropaeolum argentinum Buchenau
  • Tropaeolum asplundii Sparre
  • Tropaeolum atrocapillare Sparre
  • Tropaeolum austropurpureum (J.M.Watson & A.R.Flores) J.M.Watson & A.R.Flores
  • Tropaeolum azureum Bertero ex Colla – nasturcja błękitna
  • Tropaeolum beuthii Klotzsch
  • Tropaeolum bicolor Ruiz & Pav.
  • Tropaeolum boliviense Loes.
  • Tropaeolum brachyceras Hook. & Arn.
  • Tropaeolum brasiliense Casar.
  • Tropaeolum brideanum Sparre
  • Tropaeolum calcaratum Sparre
  • Tropaeolum calvum (J.F. Macbr.) Sparre
  • Tropaeolum capillare Buchenau
  • Tropaeolum carchense Killip ex Sparre
  • Tropaeolum ciliatum Ruíz & Pav.
  • Tropaeolum cirrhipes Hook.
  • Tropaeolum cochabambae Buchenau
  • Tropaeolum crenatiflorum Hook.
  • Tropaeolum cuspidatum Buchenau
  • Tropaeolum deckerianum Moritz & H.Karst.
  • Tropaeolum dipetalum Ruiz & Pav.
  • Tropaeolum elzae Sparre
  • Tropaeolum emarginatum Turcz.
  • Tropaeolum ferreyrae Sparre
  • Tropaeolum fintelmannii Schltdl.
  • Tropaeolum harlingii Sparre
  • Tropaeolum hayneanum Bernh.
  • Tropaeolum hirsutum Sparre
  • Tropaeolum hjertingii Sparre
  • Tropaeolum hookerianum Barnéoud
  • Tropaeolum huigrense Killip
  • Tropaeolum incisum (Speg.) Sparre
  • Tropaeolum × jilesii Sparre
  • Tropaeolum kerneisinum Hughes
  • Tropaeolum kingii Phil.
  • Tropaeolum kuntzeanum Buchenau
  • Tropaeolum lasseri Sparre
  • Tropaeolum leonis Sparre
  • Tropaeolum lepidum Phil. ex Buchenau
  • Tropaeolum leptophyllum G.Don
  • Tropaeolum lindenii Wallis
  • Tropaeolum longiflorum Killip
  • Tropaeolum looseri Sparre
  • Tropaeolum magnificum Sparre
  • Tropaeolum majus L. – nasturcja większa
  • Tropaeolum menispermifolium Buchenau & Sodiro
  • Tropaeolum meyeri Sparre
  • Tropaeolum minus L. – nasturcja mniejsza
  • Tropaeolum moritzianum Klotzsch
  • Tropaeolum myriophyllum (Poepp. & Endl.) Sparre
  • Tropaeolum nubigenum Phil.
  • Tropaeolum nuptae-jucundae Sparre
  • Tropaeolum orinocense P.E.Berry
  • Tropaeolum orthoceras Gardner
  • Tropaeolum × oxalianthum C.Morren
  • Tropaeolum papillosum Hughes
  • Tropaeolum patagonicum Speg.
  • Tropaeolum pellucidum Sparre
  • Tropaeolum peltophorum Benth.
  • Tropaeolum pendulum Klotzsch
  • Tropaeolum pentagonum Hughes
  • Tropaeolum pentaphyllum Lam.
  • Tropaeolum peregrinum L. – nasturcja włóczęga
  • Tropaeolum polyphyllum Cav.
  • Tropaeolum porifolium (Cav.) L.Andersson & S.Andersson
  • Tropaeolum pubescens Kunth
  • Tropaeolum purpureum Killip
  • Tropaeolum repandum Heilborn
  • Tropaeolum rhomboideum Lem.
  • Tropaeolum sanctae-catharinae Sparre
  • Tropaeolum seemannii Buchenau
  • Tropaeolum sessilifolium Poepp. & Endl.
  • Tropaeolum smithii DC.
  • Tropaeolum speciosum Poepp. & Endl.
  • Tropaeolum steyermarkianum Sparre
  • Tropaeolum stipulatum Buchenau
  • Tropaeolum × tenuirostre Steud.
  • Tropaeolum trialatum (Suess.) L.Andersson & S.Andersson
  • Tropaeolum tricolor Sweet – nasturcja trójbarwna
  • Tropaeolum trilobum Turcz.
  • Tropaeolum tuberosum Ruiz & Pav. – nasturcja bulwiasta
  • Tropaeolum umbellatum Hook.
  • Tropaeolum unilobatum Sparre
  • Tropaeolum wagnerianum H.Karst. ex Klotzsch
  • Tropaeolum warmingianum Rohrb.
  • Tropaeolum willinkii Sparre

Zastosowanie

Rośliny ozdobne

Historia
Nasturcje wprowadzone zostały jako rośliny ozdobne w XVI wieku do Hiszpanii przez Nicolás Monardes. W końcu XVI wieku angielski botanik John Gerard uznał rośliny tego rodzaju za spokrewnione z rukwią wodną (Nasturtium officinale) i z tego powodu w językach europejskich spopularyzowała się nazwą rodzaju nawiązująca do nazwy naukowej rukwi. Obowiązującą nazwę naukową rodzaju nadał rodzajowi Karol Linneusz i pochodzi ona od łacińskiego słowa tropaeum oznaczającego trofeum. Linneuszowi żółte kwiaty nasturcji skojarzyły się ze starożytnym zwyczajem upamiętniania poległych żołnierzy za pomocą hełmu i tarczy mocowanych na drzewie[11]. Początkowo, w XVI wieku, w Europie wprowadzono do upraw nasturcję mniejszą, znaną jako Nasturtium indicum. Nasturcja włóczęga też znana była w Europie w XVI wieku, ale rozpowszechniła się w końcu XVIII. Najbardziej rozpowszechniona w uprawie współcześnie nasturcja większa spopularyzowała się w końcu XVII wieku[5].
Uprawa
W krajach północno-zachodniej części Ameryki Południowej wzdłuż ogrodzeń uprawiany jest powszechnie gatunek nasturcja włóczęga (N. peregrinum)[5]. W Europie jako rośliny ogrodowe uprawiane są głównie: nasturcja większa, mniejszej, T. peltophorum i mieszańce między nimi[5].

Rośliny jadalne

Nasturcja bulwiasta jest ważną rośliną spożywczą dla ludności Ameryki Południowej[4]. Poza tym pąki kwiatowe i młode, mięsiste owoce zakonserwowane w słonej wodzie lub occie stosowane są jak przyprawa (przypominają kapary i mogą być stosowane do ich fałszowania). Rośliny mają charakterystyczny, ostry smak powodowany zawartością olejku gorczycznego, identycznego jak u pieprzycy siewnej (zwanej rzeżuchą)[5]. Kwiaty i liście nasturcji większej mogą być stosowane jako dodatek w sałatkach. Kwiaty zawierają 130 mg witaminy C w 100 g[12]. Co więcej, kwiaty są bardzo bogatym źródłem β-karotenu i luteiny zawierając tej drugiej 45 mg w 100 g[13].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
  3. a b c Geoffrey Burnie i inni, Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  4. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 157. ISBN 0-333-74890-5.
  5. a b c d e Rośliny kwiatowe. Cz. 1. Warszawa: Muza SA., 1998, s. 353, seria: Wielka Encyklopedia Przyrody. ISBN 83-7079-778-4.
  6. a b c d e f g Tropaeolaceae. W: Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2015-07-09].
  7. Lennart Andersson, Stephan Andersson. A Molecular Phylogeny of Tropaeolaceae and Its Systematic Implications. „Taxon”. 49, 4, s. 721-736, 2000. DOI: 10.2307/1223973. 
  8. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-11-11].
  9. Crescent Bloom: Tropaeolum (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2008-12-08].
  10. Tropaeolum. W: The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2015-07-06].
  11. Nasturtium (Alaska). W: Plant of the Week [on-line]. Division of Agriculture University of Arkansas. [dostęp 2015-07-10].
  12. Tropaeolum minus - L.. W: Plants For A Future [on-line]. [dostęp 2015-07-10].
  13. P.Y. Niizu andDelia B. Rodriguez-Amaya. Flowers and Leaves of Tropaeolum majus L. as Rich Sources of Lutein. „Journal of Food Science”. 70, 9, s. S605–S609, 2005. DOI: 10.1111/j.1365-2621.2005.tb08336.x. 

Media użyte na tej stronie

Tropaeolum tricolor.jpg
Autor: Scott Zona, Licencja: CC BY 2.0
Tropaeolum tricolor at Royal Botanic Gardens, Kew, UK
Gc1 tropaeolum majus.jpg
Tropaeolum majus, gouache on vellum, in: Gottorfer Codex
Tropaeolum majus A.jpg
Oost-Indische kers
Tropaeolum peregrinum by codiferous - 001.jpg
Autor: Cody H., Licencja: CC BY 2.0
Cultivated in downtown Oruro. Love those fringes on the flowers.