Natalia Budzyńska

Natalia Budzyńska
Ilustracja
Data urodzenia

1968

Zawód, zajęcie

publicystka

Miejsce zamieszkania

Poznań

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Małżeństwo

Tomasz Budzyński

Dzieci

Nina Budzyńska, Stanisław Budzyński

Krewni i powinowaci

Alfred Trzebinski

Natalia Budzyńska (z domu Trzebińska; ur. 1968) – polska kulturoznawczyni i pisarka biografistyczna, publicystka Przewodnika Katolickiego.

Informacje osobiste

Wychowywała się w Poznaniu. Jako nastolatka związała się z subkulturą punk i zaangażowała się w akcje zielonego anarchizmu i feminizmu[1]. Ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[2]. Swojego przyszłego męża, Tomasza Budzyńskiego, poznała na festiwalu muzyki niezależnej Eko Czad w Wągrowcu w 1991, na którym występował ze swoim zespołem Armia[3]. Następnie zamieszkali w Warszawie[4], a potem w Poznaniu[5]. W tym czasie nastąpił jej powrót do Kościoła, nie oznaczało to jednak w jej przypadku zerwania ze środowiskiem kultury alternatywnej[6]. W 1996 urodziła córkę Ninę[7], a w 1999 syna Stanisława[8].

Tomasz Budzyński kilkakrotnie w tekstach swoich wierszy i piosenek użył imienia Natalia. Piosenka „Tygrysy już śpią” z albumu Taniec szkieletów jest jej poświęcona[9].

Kariera publicystyczna i literacka

Jest jedną z autorek artykułów zebranych do pierwszego numeru Frondy, w którym opisała ruch Straight edge[10]. Później również publikowała w tym piśmie[11] Jest stałą autorką Przewodnika Katolickiego[12]. Między 2002 a 2021 ukazało się w nim kilkaset jej artykułów[13]. Wiele z nich dotyczy kultury i sztuki, a także religii[2], są to m.in. recenzje. Zgodnie z profilem pisma są to czasem teksty dotyczące kultury katolickiej[14], ale również związanej z innymi wyznaniami chrześcijańskimi[15], a także niezwiązanej z religią[16]. Porusza również tematy kultury żydowskiej i antysemityzmu[17][18][19], pedofilii w Kościele[20] wykorzystywania, także seksualnego, zakonnic[21]. Niektóre zaś dotyczą wprost religii, np. ekumenizmu[22] czy neokatechumenatu[23]. W swoich artykułach nie ogranicza się do wątków kulturowych i religijnych. Krytykuje eksploatację środowiska[24] podważanie medycyny opartej na dowodach, takie jak homeopatia[25] czy teorie spiskowe dotyczące pandemii COVID-19[26].

W swoich książkach biograficznych często porusza kontrowersyjne wątki. Taka okazała się biografia Marianny Kolbe, matki Maksymiliana Kolbego, która z tego względu stała się niechętnie widziana w Niepokalanowie. Sama Budzyńska podkreśla, że opisuje wątki pomijane przez wcześniejszych biografów Maksymiliana Kolbego czy Adama Chmielowskiego[27]. Biografia kuzyna jej dziadka, Alfreda Trzebińskiego, jest jednym z nielicznych przykładów publikacji, w których z perspektywy potomków poruszana jest kwestia udziału Polaków w zbrodniach nazistowskich[28].

Publikacje

Wybrane artykuły

  • Natalia Budzyńska, Straight Edge, „Fronda”, 1, 1994, s. 174-179.
  • Natalia Trzebińska-Budzyńska, „Klinika Lalek” – Teatr Artystyczny Wioski Wolimierz, „Kultura Współczesna”, 3/4, 1995, s. 133-143.

Książki

  • Natalia Budzyńska, Matka męczennika, Kraków: Znak, 2016, ISBN 978-83-240-4309-5.
  • Natalia Budzyńska, Brat Albert. Biografia, Kraków: Znak, 2017, ISBN 978-83-240-4975-2. 2018: nagroda Feniks w kategorii Eseistyka[29].
  • Natalia Budzyńska, Dzieci nie płakały. Historia mojego wuja Alfreda Trzebinskiego, lekarza SS, Wołowiec: Czarne, 2019, ISBN 978-83-8049-824-2. 2020: nominacja do nagrody Juliusz[30]
  • Natalia Budzyńska, Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której historią żyła cała Polska, Kraków: Znak, 2020, ISBN 978-83-240-5906-5.
  • Natalia Budzyńska, Witkiewicz. Ojciec Witkacego, Kraków: Znak, 2022, ISBN 978-83-240-6533-2.

Przypisy

  1. Natalia Budzyńska, Od anarchizmu do patriotyzmu, „Fronda”, 44/45, 2008, s. 184-197.
  2. a b Księgarnia ZNAK.com.pl > Autorzy > Natalia Budzyńska, Wydawnictwo Znak.
  3. Budzyński 2011 ↓, s. 229.
  4. Budzyński 2011 ↓, s. 242.
  5. Budzyński 2011 ↓, s. 251.
  6. Piotr Panek, Dzieci nie płakały, ich kat też nie, Niedowiary. Blog (szalonych) naukowców. Polityka.pl, 1 września 2020.
  7. Budzyński 2011 ↓, s. 280.
  8. Budzyński 2011 ↓, s. 344.
  9. Tomasz Budzyński koncert domowy 29 - "Tygrysy już śpią", YouTube, 20 kwietnia 2020.
  10. Budzyński 2011 ↓, s. 277.
  11. Budzyńska, Natalia. Overview, OCLC WorldCat Identities.
  12. Natalia Budzyńska, Instytut Książki. Indeks autorów.
  13. Natalia Budzyńska: Teksty tego autora, Przewodnik Katolicki.
  14. Natalia Budzyńska, Przez okna szybę, „Przewodnik Katolicki”, 10, 2020.
  15. Natalia Budzyńska, Ikona w dźwiękach, „Przewodnik Katolicki”, 19, 2007.
  16. Natalia Budzyńska, Magia kina według Tarantino, „Przewodnik Katolicki”, 34, 2019.
  17. Natalia Budzyńska, Jidysz żyje, „Przewodnik Katolicki”, 25, 2020.
  18. Natalia Budzyńska, Ucieczka od prawdy, „Przewodnik Katolicki”, 48, 2019.
  19. Natalia Budzyńska, „Na szczęście?”, „Przewodnik Katolicki”, 28, 2019.
  20. Natalia Budzyńska, Bez znieczulenia, „Przewodnik Katolicki”, 44, 2019.
  21. Natalia Budzyńska, Po stronie sióstr, „Przewodnik Katolicki”, 7, 2019.
  22. Natalia Budzyńska, W przyjaźni z ekumenizmem, „Przewodnik Katolicki”, 3, 2006.
  23. Natalia Budzyńska, Rozmowy Kiko z Bogiem, „Przewodnik Katolicki”, 16, 2018.
  24. Natalia Budzyńska, Rewolucja ekoalert!, „Przewodnik Katolicki”, 36, 2019.
  25. Natalia Budzyńska, Lek dobry na energię, „Przewodnik Katolicki”, 26, 2004.
  26. Natalia Budzyńska, Spisek, „Przewodnik Katolicki”, 37, 2020.
  27. “Prawda oczyszcza” Natalia i Tomasz Budzyńscy w Radio MPL, Radio MPL, 8 grudnia 2019.
  28. Lech M. Nijakowski, Mój wujek zbrodniarz. Recenzja reportażu „Dzieci nie płakały” Natalii Budzyńskiej, „Kultura Liberalna”, 18 (539), 7 maja 2019.
  29. Laureaci Nagród FENIKS 2018, Katolicka Agencja Informacyjna, 14 kwietnia 2018.
  30. Edycja V - 2020, nagrodajuliusz.pl, 2020.

Bibliografia

  • Tomasz Budzyński: Soul Side Story. Poznań: In Rock, 2011, s. 432. ISBN 978-83-60157-64-0.

Media użyte na tej stronie

Natalia budzynska.jpg
Autor: Panek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Natalia Budzyńska, kulturoznawczyni. 2007