Natalja Sindiejewa

Natalja Sindiejewa
Наталья Владимировна Синдеева
Ilustracja
Natalja Sindiejewa, 2015
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1971
Miczuryńsk

Zawód, zajęcie

dziennikarka, wydawca, menedżerka mediów

Alma Mater

Instytut Pedagogiczny w Miczuryńsku
Stockholm School of Economics Russia

Natalja Władimirowna Sindiejewa ros. Наталья Владимировна Синдеева, IPA: [nɐˈtalʲjə sʲɪnˈdʲejɪvə] (ur. 11 czerwca 1971 w Miczuryńsku) – rosyjska dziennikarka, założycielka, główna właścicielka i CEO holdingu medialnego Dożd[1][2], który obejmuje kanał telewizyjny Dożd (Deszcz), magazyn internetowy Republic.ru i magazyn Big City(ros.). Jest współzałożycielką i była główną producentką stacji radiowej Srebrny deszcz. Ufundowała anty-nagrodę Srebrny kalosz(ros.). Jest trzykrotną laureatką nagrody „Menadżer mediów Rosji”[3][4][5] i honorowym akademikiem Rosyjskiej Akademii Radiowej[6].

Wczesne życie i edukacja

Natalja Sindiejewa urodziła się w Miczuryńsku w rodzinie wojskowego dentysty[7]. Jednak od 3 roku życia była wychowywana przez swoją babcię i dziadka[7][8]. Jako dziecko ukończyła szkołę baletową, studiowała muzykę i tańce ludowe.

W 1992 ukończyła Instytut Pedagogiczny w Miczuryńsku, gdzie otrzymała stopień nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej i matematyki[6][9][10].

W 2006 roku ukończyła Stockholm School of Economics Russia (oddział zagraniczny Wyższej Szkoły Handlowej w Sztokholmie) na kierunku rozwoju biznesu Entrepreneur Essential 4[11].

Kariera

Po ukończeniu studiów w 1992 roku przeniosła się do Moskwy. Na początku pracowała we włoskiej firmie odzieżowej i nad projektem nocnego show na wodzie w basenie Czajka. Pracując jako promotor na jednej z wystaw, Sindiejewa spotkała się z producentem Pawłem Waszczekinem, a później została jego osobistą asystentką[10]. W tym czasie nawiązała kontakty z przyszłymi, kluczowymi postaciami rosyjskich mediów: Siergiejem Kożewnikowem(ros.), założycielem Russian Media Group(ros.), producentem radiowym Michaiłem Kozyriewem(ros.), Andriejem Wulfem(ros.) i Otarem Kuszanaszwilim(ang.)[11]. W 1993 roku przeniosła się do kanału telewizyjnego 2x2, gdzie awansowała od sekretarki do producentki programu Tysiąc i jedna noc (Тысяча и одна ночь)[9].

Podczas pracy w 2x2 Natalja poznała swojego przyszłego męża Dmitrija Sawickiego(ros.) i razem z nim zaczęła tworzyć stację radiową Srebrny deszcz[9]. Podczas pracy w radiu Sindiejewa poznała rosyjskiego biznesmena i restauratora Jamila Asfariego[12], który został jej drugim mężem. W 2002 roku para doczekała się syna Luca[11].

W 2004 otrzymała swoją pierwszą nagrodę Menadżera mediów Rosji w kategorii Radio[3][11].

W 2005 roku, na meczu klubu piłkarskiego Chelsea, Sindiejewa spotkała bankiera Aleksandra Winokurowa(ros.)[10], który był wówczas szefem banku inwestycyjnego KIT Finance(ros.). W 2006 roku Sindiejewa i Winokurow pobrali się, a w 2009 roku urodziła się ich córka Aleksandra[11]. Wraz z Winokurowem, który stał się głównym inwestorem, Sindiejewa stworzyła holding medialny Dożd.

2 lutego 2020 roku Sindiejewa ogłosiła na antenie własnego programu, że zdiagnozowano u niej raka piersi[13][14].

1 marca 2022, w związku z nadawaniem w Dożd informacji na temat inwazji Rosji na Ukrainę, rosyjskie władze zablokowały nadawanie stacji w Rosji. W związku tym 3 marca Sidniejewa podjęła decyzję o tymczasowym zawieszeniu działalności stacji[15].

20 marca 2022 Natalja Sindiejewa napisała list otwarty do rosyjskich kobiet mediów[16]. List skierowała do swoich wieloletnich znajomych: do dziennikarki, prezenterki i producentki Tiny Kandelaki(ang.), do redaktor naczelnej RT Margarity Simonian oraz do rzeczniczki MSZ Mariji Zacharowej. W swoim liście prosi swoje znajome, by przestały wspierać wojnę na Ukrainie i znalazły w sobie siłę, by zerwać z pracą dla rosyjskiej propagandy. Wyraziła również uznanie dla odwagi Mariny Owsiannikowej, dziennikarki, która 14 marca zaprotestowała przeciwko rosyjskiej agresji wojennej na Ukrainę w telewizji Pierwyj kanał[16][17][18].

Nagrody

W 2004 roku Sindiejewa została laureatką nagrody Menadżer mediów Rosji w kategorii Radio – „za innowacyjne i niestandardowe podejście do off-airowych kampanii promocyjnych stacji”[3]. Nagrodę tę otrzymała ponownie w 2011 „za stworzenie nowego kanału telewizyjnego na żywo dla nieobojętnych osób” oraz w 2014 „za promocję projektów społecznych w TV Rain”[4][5].

W 2016 roku Sindiejewa otrzymała Nagrodę MHG od Moskiewskiej Grupy Helsińskiej (MHG) za rozwój tradycji ochrony praw człowiek wśród młodych ludzi[19]. W uzasadnieniu nagrody MHG zwraca uwagę, że właścicielka stacji Dożd stworzyła medium, w którym nadawane są relacje z masowych akcji protestacyjnych, z rozpraw w ważnych społecznie procesach i zamieszcza wywiady z obrońcami praw człowieka i ekspertami społeczeństwa obywatelskiego[20].

Przypisy

  1. AFP w Moskwie, Independent Russian TV channel subjected to extremism investigation, the Guardian, 7 grudnia 2015 [dostęp 2022-03-21] (ang.).
  2. Leonid Bershidsky, Russia’s Independent Dozhd TV Channel Audited Amid Protest Coverage, The Moscow Times, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2022-03-21] (ang.).
  3. a b c Национальная премия в области медиабизнеса 2004, www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
  4. a b Национальная премия в области медиабизнеса 2011, www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
  5. a b Национальная премия в области медиабизнеса 2014, www.media-manager.ru [dostęp 2022-03-20].
  6. a b Российская Академия Радио, radioacademy.ru, 23 grudnia 2014 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-23].
  7. a b https://web.archive.org/web/20140314140734/https://echo.msk.ru/programs/korzun/828019-echo/
  8. Nie da się zastraszyć Kremlowi. Kim jest Natalia Sindiejewa, Onet Kultura, 22 lutego 2022 [dostęp 2022-03-21] (pol.).
  9. a b c Наталья Синдеева | 100 самых влиятельных женщин, ria.ru, 20 września 2015 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-20].
  10. a b c Наталья Синдеева: бизнесвумен от радио, www.luxemag.ru [dostęp 2022-03-20].
  11. a b c d e Наталья Синдеева: фото, биография, фильмография, новости - Вокруг ТВ., vokrug.tv [dostęp 2022-03-20] (ros.).
  12. Наталья Синдеева – Про меня, snob.ru [zarchiwizowane z adresu 2020-08-15] (ros.).
  13. Рак. Нужно ли с ним бороться, как научиться говорить с врачом и почему не нужно жалеть людей с онкологическими заболеваниями?, web.archive.org, 6 marca 2021 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-06].
  14. «Я его приняла внутри себя». Гендиректор «Дождя» Наталья Синдеева призналась, что у неё рак, fontanka.ru, 2 lutego 2020 [dostęp 2022-03-21].
  15. Russian TV channel says it is temporarily halting work, Reuters, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-05].
  16. a b Natalja Sindiejewa, «Хватит смертей, хватит злобы, хватит крови, всего этого хватит и нам, и нашим детям» Обращение Натальи Синдеевой к Тине Канделаки, Маргарите Симоньян и Марии Захаровой, Nowaja gazieta, 20 marca 2022 [dostęp 2022-03-20] (ros.).
  17. ‘They’re lying to you’: Russian TV employee interrupts news broadcast, the Guardian, 14 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  18. Russian state TV editor interrupts live news broadcast with anti-war message, Meduza [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  19. MHG, Лауреаты Премии МХГ в области защиты прав человека за 2016 год, mhg.ru, 2016 [dostęp 2022-03-20].
  20. MHG, Лауреаты Премии Московской Хельсинкской Группы в области защиты прав человека в 2016 году, 2016 [dostęp 2022-03-21].

Media użyte na tej stronie

Natalia Sindeeva crop.jpg
Autor: Birulik, Licencja: CC BY-SA 4.0
Наталья Синдеева на конференции MedaiMakers 2015