Natan Rybak

Natan Samijłowycz Rybak (ukr. Натан Самійлович Рибак, ur. 3 stycznia 1913 we wsi Iwaniwka w obwodzie kirowohradzkim, zm. 2 września 1978 w Kijowie) – ukraiński radziecki pisarz pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

W latach 1929-1931 studiował w Kijowskim Instytucie Chemiczno-Technologicznym, później pracował w redakcjach i wydawnictwach, m.in. w redakcji pisma "Traktor" w Charkowie, "Mołodoj Bolszewik" w Kijowie, gazety "Komsomolec Ukrainy" w Kijowie i wydawnictwie "Radianśka literatura" w Charkowie. W latach 1940-1941 i ponownie 1947-1954 był głównym redaktorem wydawnictwa "Radianśkyj pyśmennyk" w Kijowie, a 1943-1946 korespondentem wojennym. Publikować zaczął w 1930. Pisał m.in. na tematy związane z wojną 1918-1922, wielkiej wojny ojczyźnianej 1941-1945, "budownictwa socjalistycznego" i o tematyce historycznej. Pisał też opowieści biograficzne, m.in. Pomyłka Onore de Balzaka (1940), powieści historyczne z czasów Bohdana Chmielnickiego - dylogia Rada Perejasławska (t. 1-2, 1948-1953, wyd. pol. 1951-1954) i społeczno-psychologiczne z życia inteligencji - trylogia Czas spodiwań i zwerszeń (1960-1965) i Sołdaty bez mundiriw (1966). Za Radę Perejasławską w 1950 otrzymał Nagrodę Stalinowską^[1]. Był również odznaczony Orderem Rewolucji Październikowej, Orderem Wojny Ojczyźnianej I i II klasy, dwukrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Orderem Czerwonej Gwiazdy oraz medalami^[2].

Bibliografia

• http://resource.history.org.ua/cgi-bin/eiu/history.exe?Z21ID=&I21DBN=EIU&P21DBN=EIU&S21STN=1&S21REF=10&S21FMT=eiu_all&C21COM=S&S21CNR=20&S21P01=0&S21P02=0&S21P03=TRN=&S21STR=Rybak_N
• Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. 5. Warszawa, 1998.

Przypisy