Nataniel (Leandrow)
| Nikołaj Leandrow | |
| Biskup jekaterynburski i irbicki | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data urodzenia | 10 listopada 1813 |
| Data śmierci | 10 stycznia 1888 |
| Biskup jekaterynburski | |
| Okres sprawowania | 1885–1888 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Śluby zakonne | 1873 |
| Prezbiterat | 1834 |
| Sakra biskupia | 1 października 1878 |
Nataniel, imię świeckie Nikołaj Ignatjewicz Leandrow (ur. 30 listopada 1813, zm. 10 stycznia 1888) − rosyjski biskup prawosławny.
Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne w Jarosławiu i w 1834 został wyświęcony na kapłana. Po czternastu latach został protoprezbiterem. W 1855 został kapelanem cerkwi dworskiej w Korobowie. W 1872 został skierowany do monasteru z przyznaniem emerytury. Rok później złożył wieczyste śluby mnisze, przyjął imię Nataniel i z godnością archimandryty został przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego i św. Abrahama w Rostowie[1].
1 października 1878 przyjął chirotonię na biskupa sarapulskiego, wikariusza eparchii wiackiej. Od 1882 był wikariuszem eparchii permskiej z tytułem biskupa jekaterynburskiego, zaś od 1885 – ordynariuszem samodzielnej eparchii jekaterynburskiej. Odbywał liczne podróże duszpasterskie, jako pierwszy biskup prawosławny odwiedził Mansów. Trzy lata później zmarł[1].
Przypisy
- ↑ a b Нафанаил (Леандров). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].