Nataniel (Soborow)

Nataniel

Nikołaj Soborow
Biskup archangielski i chołmogorski
Kraj działania	Rosja
Data urodzenia	1824
Data śmierci	19 kwietnia 1907
Biskup archangielski i chołmogorski
Okres sprawowania	1885-1890
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	15 marca 1882
Diakonat	25 marca 1882
Prezbiterat	30 marca 1882
Chirotonia biskupia	15 sierpnia 1872

Nataniel, imię świeckie Nikołaj Iwanowicz Soborow (ur. 1824, zm. 19 kwietnia 1907 w Moskwie) - rosyjski biskup prawosławny.

Jego ojciec był protoprezbiterem eparchii riazańskiej. W 1851 Nikołaj Soborow ukończył Kijowską Akademię duchowną z tytułem magistra nauk teologicznych. W tym samym roku został zatrudniony w seminarium duchownym w Woroneżu. 15 marca 1852 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Nataniel. 25 marca tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś 30 marca 1852 - na hieromnicha. Od 1858 do 1860 był inspektorem seminarium duchownego w Woroneżu, następnie od 1860 do 1862 pracował na analogicznym stanowisku w seminarium w Orle. W 1862 otrzymał godność archimandryty, został rektorem seminarium duchownego w Twerze i przełożonym Monasteru Chłopięcego (Otrocz).

15 sierpnia 1872 miała miejsce jego chirotonia na biskupa nowomyrhorodzkiego, wikariusza eparchii chersońskiej. W 1879 został biskupem archangielskim i chołmogorskim. Przeprowadził remonty kilku monasterów swojej eparchii, wzniósł pierwszą cerkiew na Nowej Ziemi i otworzył tam placówkę misyjną. Zreformował miejscowe żeńskie seminarium nauczycielskie, otwierał nowe cerkwie, a przy nich biblioteki i szkoły parafialne. Po trzech latach przeniesiony na katedrę pskowską i porchowską. W 1885, na własną prośbę, po raz drugi został mianowany ordynariuszem eparchii archangielskiej i chołmogorskiej. Kontynuował działalność misyjną wśród rdzennych ludów północnej Rosji, doprowadzając do przyjęcia prawosławia przez tysiące osób dotąd nieochrzczonych. Opracował atlas guberni archangielskiej, zaznaczając w nim parafie prawosławne i opisując wszystkie miejscowości. Zainicjował wydawanie pisma eparchialnego Archangielskije Jeparchialnyje Wiedomosti, w którym następnie wydrukował szereg swoich tekstów.

W 1890 przeniesiony w stan spoczynku, żył w monasterze Spaso-Sumorińskim w Totmie. W 1896 przeniesiony do monasteru Spaso-Andronikowskiego w Moskwie, na prawach przełożonego. Pozostając w stanie spoczynku, regularnie odprawiał nabożeństwa w różnych cerkwiach Moskwy, głosząc każdorazowo homilie. Zmarł w 1907.

Bibliografia

• Biogram w bazie danych o prawosławiu rosyjskim