Nate Campbell

Nate Campbell

Pseudonim	The Galaxxy Warrior
Data i miejsce urodzenia	7 marca 1972 Jacksonville
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	junior półśrednia
Bilans walk zawodowych
Liczba walk	50
Zwycięstwa	37
Przez nokauty	26
Porażki	11
Remisy	1
Nieodbyte	1

Nate Campbell, właśc. Nathaniel Campbell (ur. 7 marca 1972 w Jacksonville) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF, WBO i WBA w kategorii lekkiej (do 135 funtów).

Zawodową karierę rozpoczął w lutym 2000 roku. Pierwszych 17 pojedynków zakończył zwycięstwami przez nokaut. Do końca 2002 roku wygrał 23 walki. Pierwszej porażki doznał 25 stycznia 2003 roku w pojedynku ze złotym medalistą olimpijskim z Barcelony, Joelem Casamayorem.

14 marca 2004 roku został znokautowany w piątej rundzie przez Robbiego Pedena, w walce eliminacyjnej IBF w kategorii junior lekkiej. Campbell w pewnej chwili z niewiadomych powodów całkowicie opuścił ręce na dół i przestał się bronić, co wykorzystał Peden zadając nokautujący cios^[1]. Rok później, w walce o wakujący tytuł mistrza świata IBF tej samej kategorii, ponownie przegrał z Pedenem, tym razem przez techniczny nokaut w ósmej rundzie^[2]. Cztery miesiące później doznał czwartej porażki w karierze, przegrywając z Franciskiem Lorenzo^[3].

Po wygraniu kolejnych dwóch pojedynków, 7 kwietnia 2006 roku Campbell przegrał niejednogłośnie na punkty z Isaakiem Hlatshwayo^[4]. Była to jak na razie jego ostatnia przegrana. Jeszcze w tym samym roku pokonał jednogłośnie na punkty Polaka Macieja Zegana^[5]. W 2007 roku stoczył dwie zwycięskie walki - w marcu pokonał na punkty Ricky Quilesa, a w lipcu Wilsona Alcorro (TKO w 6 rundzie).

8 marca 2008 roku zmierzył się z Juanem Díazem. Stawką pojedynku były trzy mistrzowskie pasy:IBF, WBA i WBO. Po zaciętej walce niejednogłośną decyzją na punkty wygrał Campbell i został niekwestionowanym mistrzem świata w kategorii lekkiej^[6]. Na początku 2009 roku zrzekł się tytułu mistrza świata organizacji WBA^[7].

14 lutego 2009 roku zmierzył się z Ali Funeką z RPA. Stawką pojedynku miały być pasy mistrzowskie federacji IBF i WBO, jednak Campbell nie zdołał zmieścić się w limicie wagowym i został pozbawiony swoich tytułów. Ostatecznie walkę wygrał Amerykanin decyzją większości na punkty^[8].

Po tej walce Campbell zmienił kategorię wagową na wyższą. 1 sierpnia 2009 roku zmierzył się z Timothym Bradleyem w walce o tytuł mistrza świata WBO w kategorii junior półśredniej. W trzeciej rundzie Campbell w wyniku przypadkowego zderzenia głowami doznał dużego rozcięcia skóry nad lewym okiem. Pojedynek został przerwany w przerwie między trzecią i czwartą rundą, ponieważ kontuzja uniemożliwiała bokserowi dalszą walkę. Zwycięzcą został ogłoszony Bradley^[9]. Jednak po proteście złożonym przez Campbella kilka tygodni później walka została uznana za nieodbytą, ponieważ kontuzja nie została spowodowana ciosem rywala, lecz przypadkowym zderzeniem głowami^[10].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lista walk zawodowych Nate Campbella