Nate Diaz

Nate Diaz
Ilustracja
Diaz w 2019
Pełne imię i nazwisko

Nathan Donald Diaz

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1985
Stockton

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

183 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu

Trenowany przez

Richard Perez (boks)
Cesar Gracie (BJJ)

Kategoria wagowa

lekka (2004–2010, 2011–2015)
półśrednia (2010–2011, 2016–obecnie)

Klub

Cesar Gracie Jiu-Jitsu

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

35

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

5

Przez poddania

13

Przez decyzje

4

Porażki

13

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 11 września 2022.

Nathan Donald "Nate" Diaz (ur. 16 kwietnia 1985 w Stockton) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Zwycięzca piątego sezonu reality show The Ultimate Fighter oraz były pretendent do pasa mistrzowskiego Ultimate Fighting Championship (UFC). W swojej karierze walczył dla World Extreme Cagefighting (WEC), Pancrase oraz Strikeforce. Aktualnie związany z UFC. Jest młodszym bratem Nicka Diaza – również zawodnika MMA.

Kariera MMA

Od 15 roku życia wraz z bratem Nickiem zaczęli trenować sporty walki, początkowo boks i kickboxing, następnie brazylijskie jiu-jitsu w którym jest posiadaczem czarnego pasa. W wieku 19 lat 21 października 2004 zadebiutował w MMA na gali WEC 12 wygrywając przed czasem z Alejandro Garcią. Kolejną walkę stoczył już w Japonii w 2005 na gali Pancrase, wtedy to uległ Koji Oishiemu na punkty. Przez cały 2006 rok stoczył pięć pojedynków – cztery wygrane i jedna przegrana (o tytuł WEC z Hermesem Françą) na galach Strikeforce i WEC.

The Ultimate Fighter

W kwietniu 2007 wziął udział w piątej edycji reality show organizowanego przez UFC The Ultimate Fighter, gdzie występował w drużynie prowadzonej przez byłego mistrza UFC Jensa Pulvera. Diaz wygrał eliminację wewnątrz programu pokonując trzech rywali przed czasem w tym Graya Maynarda po czym stoczył finałową walkę o zwycięstwo w całej edycji z innym finalistą Mannym Gamburyanem. Ostatecznie to Diaz tryumfował wygrywając na finałowej gali 23 czerwca 2007 przed czasem (kontuzja barku rywala w 2. rundzie) otrzymując tym samym angaż w UFC.

Ultimate Fighting Championship

Od zwycięstwa w TUFie do końca 2009 wygrywał pięciokrotnie m.in. z Joshem Neerem i Melvinem Guillardem oraz dwukrotnie przegrywał – z Clayem Guidą i Joe Stevensonem otrzymując za każdym razem pokaźne bonusy finansowe od włodarzy UFC w ramach "poddań" i "walk wieczoru". Na początku 2010, 11 stycznia przegrał w rewanżu z Maynardem niejednogłośnie na punkty po czym wygrał dwukrotnie z mało znanymi zawodnikami. Od 2011 do 2012 stoczył sześć pojedynków, początkowo przegrywając kolejno dwa m.in. z Rorym MacDonaldeem by następnie zwyciężać w trzech pod rząd z Takanori Gomim, Donaldem Cerrone i Jimim Millerem. Po wygranej nad Millerem otrzymał szanse walki o tytuł wagi lekkiej z ówczesnym mistrzem Bensonem Hendersonem (8 grudnia 2012) lecz nie sprostał mu i uległ wysoko na punkty. Od 2013 przeplata przegrane pojedynki (z Josheem Thomsonem i Rafaelem dos Anjosem) wygranymi (nad Maynardem).

5 marca 2016 Diaz zmierzył się z mistrzem wagi piórkowej Irlandczykiem Conorem McGregorem, którego nieoczekiwanie pokonał przed czasem w 2. rundzie (duszenie zza pleców), mimo iż walkę z McGregorem wziął w zastępstwo za kontuzjowanego na jedenaście dni przed galą Rafaela dos Anjosa[1]. Walka odbyła się w limicie kategorii półśredniej (-77 kg). Za to zwycięstwo Diaz otrzymał 500 tys. USD podstawowej gaży oraz dwa bonusy za "walkę" i "występ wieczoru"[2]. Po tej walce, ogłoszono rewanż na jubileuszową galę UFC 200, lecz ostatecznie do walki nie doszło z powodu perturbacji kontraktowych na linii McGregor – UFC. Rewanż ponownie zaplanowano na 20 sierpnia 2016 (UFC 202). Diaz przegrał w drugim pojedynku z Irlandczykiem na punkty (większościowa decyzja: 48-47, 47-47, 48-47)[3]. Mimo przegranej otrzymał ponownie ogromną wypłatę w postaci 2 milionów USD[4].

Oczekiwano, że 15 maja 2021 roku w Co-Main Evencie gali UFC 262 zawalczy z Leonem Edwardsem[5]. Z powodu niewielkiej kontuzji odniesionej przez Diaza walka została przeniesiona na UFC 263 i ostatecznie odbyła się również na dystansie 5 rund[6]. Edwards kontrolował zdecydowaną większość walki i wygrał walkę jednomyślną decyzją (49-46, 49-46, 49-46)[7].

10 września 2022 roku w walce wieczoru gali UFC 279 miał zmierzyć się z Chamzatem Czimajewem[8]. Podczas ważenia Czimajew przekroczył limit kategorii półśredniej o 3,4 kg[9] . W wyniku niezrobienia przez niego wagi został usunięty z walki z Diazem, a nowym rywalem został Tony Ferguson[10]. Zwyciężył przez poddanie gilotyną w czwartej rundzie[11]. To zwycięstwo przyniosło mu drugą nagrodę za najlepszy występ wieczoru[12].

Kontrowersje

Wraz ze starszym bratem Nickiem – również utytułowanym zawodnikiem MMA jest znany z wybuchowego temperamentu oraz prowokacji słownych skierowanych do rywali. 17 kwietnia 2010 na gali Strikeforce w Nashvile podczas wywiadu z Jakiem Shieldsem mającym miejsce zaraz po walce, do klatki wszedł Jason Miller, który w prowokującym i aroganckim tonie domagał się rewanżu od Shieldsa, nagle rozpoczęła się szamotanina między Gilbertem Melendezem (będącym wraz z Natem i Nickiem w narożniku Shieldsa) a Millerem do której dołączyli bracia Diaz okładając go pięściami co przerodziło się w wielką bójkę na oczach ponad 8 tysięcznej widowni zgromadzonej na hali oraz setkach tysięcy przed telewizorami. Po tym wydarzeniu wszyscy uczestnicy bójki zostali ukarani karami pieniężnymi oraz trzymiesięcznymi zawieszeniami[13][14].

Życie prywatne

Stosuje i promuje dietę wegańską[15]. Mówi o sobie oraz swoim żywieniu "on and off vegan", ponieważ w jego jadłospisie okresowo pojawiają się owoce morza i ryby. Na diecie pozbawionej produktów odzwierzęcych takich jak mleko, jaja czy mięso (nie licząc owoców morza i ryb) pozostaje od 2009 roku[16][17].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

  • 2007: Zwycięzca 5 edycji The Ultimate Fighter w wadze lekkiej
  • 15-krotny zdobywca nagród bonusowych w UFC (6 poddań, 7 walk, 1 występ i 1 nokaut wieczoru)

Grappling

Przypisy

  1. ↑ UFC: Nate Diaz nowym rywalem Conora McGregora – Sport, eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-19] (pol.).
  2. ↑ Najważniejsze Fakty z konferencji prasowej po UFC 196. Nate Diaz z podwójnym bonusem | MMAnews, www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-05] (pol.).
  3. ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor pokonał Nate’a Diaza większościową decyzją w rewanżu UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
  4. ↑ W. Mrozowski: Conor McGregor z rekordową wypłatą 3 mln $ podstawy, Nate Diaz 2 miliony za UFC 202. mmanews.pl, 21.08.2016. (pol.).
  5. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Historyczna druga walka wieczoru gali UFC 262. Nate Diaz wraca do oktagonu! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 31 marca 2021 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  6. ↑ Walka Nate Diaz vs. Leon Edwards przeniesiona z UFC 262 na UFC 263 – myMMA.pl, 4 maja 2021 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  7. ↑ Leon Edwards porozbijał i pokonał Nate’a Diaza po przetrwaniu horroru w końcówce walki na UFC 263 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  8. ↑ Nate Diaz vs. Khamzat Chimaev – 10 września na UFC 279 – myMMA.pl, 20 lipca 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  9. ↑ Wyniki ważenia przed UFC 279 – Chimaev przekroczył limit o 7,5 funta! – myMMA.pl, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  10. ↑ Tomasz Nowosielski, Nate Diaz vs Tony Ferguson i Khamzat Chimaev vs Kevin Holland na UFC 279 | MMAROCKS, MMA Rocks!, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  11. ↑ Tomasz Chmura, Najdziwniejsza walka ostatnich lat – UFC 279: Nate Diaz poddaje Tony'ego Fergusona! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 11 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  12. ↑ Bonusy po gali UFC 279 – myMMA.pl, 11 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  13. ↑ Coker on King Mo-Babalu Stalemate, International Shows, 135 Women’s Tourney, Kharitonov Signing and More, www.sherdog.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  14. ↑ Cesar Gracie says reaction to “Strikeforce: Nashville” brawl is overblown, hypocritical | MMAjunkie, mmajunkie.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  15. ↑ Nate Diaz speaks about vegan diet for first time since beating McGregor and says it "played a significant role in his success", „RiseOfTheVegan.com”, 23 marca 2016 [dostęp 2018-10-21] (ang.).
  16. ↑ Green machines: the superstar athletes you never knew were vegan, „The Telegraph”, 1 czerwca 2017, ISSN 0307-1235 [dostęp 2018-10-21] (ang.).
  17. ↑ Athlete And 'On And Off Vegan' Nate Diaz Speaks Out Against 'Wack' Tofu [dostęp 2018-10-21] (ang.).
  18. ↑ Wyniki Mistrzostw Panamerykańskich 2005. ibjjf.com. [dostęp 2017-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Nate Diaz Oct 2019.jpg
Autor: MMAnytt, Licencja: CC BY 3.0
Nate Diaz touched on a bunch of different subjects during the UFC 244 Media Day in New York City. Except from his BMF title fight against Jorge Masvidal - and the USADA issue that almost got him pulled from it, Diaz also spoke about his vegan diet, why he no longer wants to fight UFC lightweight champion Khabib Nurmagomedov and much more. Check out Nate Diaz's full media scrum ahead of Saturday's UFC 244 in Madison Square Garden!