Nathaniel Cartmell
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 stycznia 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 sierpnia 1967 |
| Wzrost | 182 cm |
| Dorobek medalowy | |
Nathaniel John „Nate” Cartmell (ur. 13 stycznia 1883 w hrabstwie Union w stanie Kentucky, zm. 23 sierpnia 1967 w Forest Hills w Queens w Nowym Jorku[1]) – amerykański lekkoatleta sprinter, czterokrotny medalista olimpijski.
Na igrzyskach olimpijskich w 1904 w Saint Louis Cartmell zdobył dwa srebrne medale w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów. Oba razy przegrał ze swym rodakiem Archiem Hahnem, a wyprzedził innego Amerykanina Williama Hogensona. Startował także w biegu na 60 metrów, ale odpadł w repasażu[1]. Między 1906 a 1908 trzykrotnie zdobywał akademickie mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (IC4A) zarówno na 100 jardów, jak i na 220 jardów[2]. Nie zdobył jednak nigdy mistrzostwa USA (AAU)[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1908 w Londynie Cartmell zajął 3. miejsce w biegu na 200 metrów oraz 4. miejsce w biegu na 100 metrów, a także zwyciężył w sztafecie olimpijskiej, która składała się z biegów na odcinkach o długości kolejno 200 m + 200 m + 400 m + 800 m. Był to jedyny przypadek rozegrania tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich. Zwycięska sztafeta amerykańska biegła w składzie William Hamilton, Nathaniel Cartmell, John Taylor i Mel Sheppard[1].
W 1909 Cartmell zwyciężył w mistrzostwach Wielkiej Brytanii (AAA) na 220 jardów oraz zajął 2. miejsce na 100 jardów za mistrzem olimpijskim Reggie Walkerem ze Związku Południowej Afryki[4][5]. W sezonie 1909 przeszedł na zawodowstwo. Był zawodowym rekordzistą świata na 220 jardów w tym roku (21,5 s). Zakończył karierę biegacza w 1912 i poświęcił się pracy trenera[1].
Od 1909 trenował drużynę lekkoatletyczną University of North Carolina, a od 1910 także drużynę koszykarską tej uczelni. Przez cztery lata prowadził zespół koszykówki do 1914 osiągając 26 zwycięstw przy 23 porażkach[6]. Odszedł po wykryciu, że nielegalnie grał hazardowo w kości z zawodowymi graczami[7].
Rekordy życiowe:[1]
- 100 m – 11,0 s. (1908)
- 200 m – 21,5 s. (1907)
Cartmell nosił przydomek Bloody Neck (Krwawy kark), podobno od używanego przez niego angielskiego przekleństwa bloody ("cholerny") albo też ze względu na fakt, że w dzieciństwie wskutek wypadku stracił dwa i pół palca prawej ręki[6].
Przypisy
- ↑ a b c d e Nate Cartmell, olympedia.org [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ IC4A Championships (1876-1942), GBRAthletics [dostęp 2009-12-31] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1876-1942), GBRAthletics [dostęp 2009-12-31] (ang.).
- ↑ AAA and National Championships Medallists – 100 yards and 100 metres, nuts.org.uk [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ AAA and National Championships Medallists – 220 yards and 200 metres, nuts.org.uk [dostęp 2021-05-14] (ang.).
- ↑ a b Ken Rappoport: Tales from the Tar Heel Locker Room. Champaign: Sports Publishing L.L.C., 2005, s. 3-4. ISBN 1-59670-006-8. [dostęp 2009-12-31]. (ang.).
- ↑ Adam Powell: University of North Carolina Basketball. Charleston: Arcadia Publishing, 2005, s. 11. ISBN 0-7385-4150-8. [dostęp 2009-12-31]. (ang.).
Bibliografia
- Adam Powell: University of North Carolina Basketball. Charleston: Arcadia Publishing, 2005, s. 11. ISBN 0-7385-4150-8. [dostęp 2009-12-31]. (ang.).
- Ken Rappoport: Tales from the Tar Heel Locker Room. Champaign: Sports Publishing L.L.C., 2005, s. 3-4. ISBN 1-59670-006-8. [dostęp 2009-12-31]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
US Flag with 45 stars. In use 4 July 1896–3 July 1908. Created by jacobolus using Adobe Illustrator, and released into the public domain. This flag was used during the Spanish-American War.
Nathaniel Cartmell at the 1907 ICAA