National Museum of Western Art

National Museum of Western Art^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
(c) 663highland, CC BY 2.5 Muzeum i Brama piekieł Augusta Rodina (1880)
Państwo	Japonia
Spełniane kryterium	kulturowe (i) (ii) (vi)
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	2016 na 40 w Statmbule. sesji
Położenie na mapie Tokio National Museum of Western Art
Położenie na mapie Japonii National Museum of Western Art
Położenie na mapie prefektury Tokio (c) Bourrichon (atelier graphique), CC BY-SA 2.0 fr National Museum of Western Art
35°42′56″N 139°46′33″E/35,715556 139,775833
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

National Museum of Western Art (jap. 国立西洋美術館 Kokuritsu Seiyō Bijutsukan) – publiczne muzeum sztuki w Tokio w Japonii specjalizujące się w sztuce zachodniej tradycji. Budynek główny muzeum zaprojektowany przez Le Corbusiera został w 2016 roku wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Historia i kolekcja

Pod koniec II wojny światowej rząd Francji skonfiskował 400 dzieł sztuki ze zbiorów Kōjirō Matsukaty (1865-1950) znajdujących się w Paryżu pod opieką dyrektora Musée Rodin Léonce Bénédite. Po podpisaniu w 1951 roku w San Francisco traktatu pokojowego premier Shigeru Yoshida zwrócił się do ministra spraw zagranicznych Francji Roberta Schumana z prośbą o zwrot kolekcji. W 1953 roku Francja zgodziła się pod warunkiem stworzenia i umieszczenia zbiorów we „francuskim muzeum sztuki” oraz budowy budynku dla muzeum według projektu francuskiego projektanta^[1]. W styczniu 1959 roku zostało oficjalnie podpisane porozumienie pomiędzy rządami Francji i Japonii o zwrocie kolekcji, a w kwietniu na statku Asama Maru kolekcja zostaje przewieziona do Japonii^[2]. Muzeum zostało otwarte 10 czerwca 1959 roku. Jego celem jest szerzenie wiedzy na temat kultury i sztuki krajów zachodnich. Eksponaty pochodzą z okresu od renesansu do XX wieku. Muzeum prowadzi również szerokie badania nad materiałami związanymi ze sztuką zachodu oraz dokonuje ich renowacji^[3]. Posiada ok. 4500 eksponatów, w większości obrazów i rzeźb m.in. prace: El Greca, Veronese, Rubensa, Brueghla, Delacroixa, Courbeta, Maneta, Renoira, Rodina, Moneta, Van Gogha, Gauguina oraz Picassa, Miró czy Pollocka.

Budynki

Przygotowanie projektu budynku zlecono francuskiemu architektowi Le Corbusierowi. Projekt przygotowało trzech japońskich uczniów Corbusiera pracujących w jego pracowni w Paryżu: Kunio Maekawa, Junzo Sakakura i Takamasa Yoshizaka. Zajęli się oni również nadzorowaniem prac budowlanych prowadzonych przez Shimizu Corporation^[4]. W 2016 roku budynek został razem z innymi budynkami Le Corbusiera wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO^[5]. Ma on 4399 m² powierzchni, w tym 1533 m² zajmują galerie wystawowe^[4].

W sierpniu 1967 roku od pobliskiej świątyni Kan’eiji zakupiono działkę pod budowę nowego skrzydła. Zbudowano je według projektu Maekawa Kunio Associates i zostało ono otwarte w 1979 roku^[2]. Wizualnie i strukturalnie zostało ono zintegrowane z budynkiem głównym projektu Corbusiera, a w 1997 roku dobudowano skrzydło wystawowe o powierzchni 7979 m²^[4].

Nagrody

• 1998 Główny budynek otrzymuje nagrodę „Kokyo Kenchiku 100 Sen” (100 wybranych budynków użyteczności publicznej), ufundowaną przez byłe Ministerstwo Budownictwa^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• http://www.nmwa.go.jp/en/