Natrolit
Natrolit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od łac. natrium = sód i lithos = kamień (skała), nawiązuje do składu chemicznego tego minerału (pierwiastek sód pełni w nim bardzo istotną rolę).
Właściwości
- Wzór chemiczny: Na2[Al2Si3O10]·2H2O – uwodniony glinokrzemian sodu
- Układ krystalograficzny: rombowy
- Twardość: 5–5,5 w skali Mohsa
- Gęstość: 2,2–2,26 g/cm3
- Rysa: biała
- Barwa: biała, szara, różowa, żółtawa, bezbarwny niekiedy zielonawa
- Przełam: nierówny, muszlowy
- Połysk: szklisty, jedwabisty, perłowy
- Łupliwość: doskonała
Zazwyczaj tworzy mocno wydłużone kryształy słupkowe, pręcikowe lub igiełkowe. Niektóre z nich mogą być zakończone piramidą. Ściany kryształów często wykazują podłużne prążkowanie. Jest kruchy, przezroczysty o zróżnicowanym połysku.
Występowanie
Produkt procesów hydrotermalnych, spotykany w pęcherzach pogazowych i szczelinach bazaltów, melafirów, w druzach sjenitów nefelinowych i w pegmatytach. Współwystępuje z phillipsytem, analcymem, chabazytem.
Miejsca występowania: Kanada, Indie, Islandia, Niemcy, USA, Francja, Włochy.
W Polsce bywa spotykany w bazaltach w woj. opolskim, w cieszynitach okolic Cieszyna i Bielska-Białej, w serpentynitach Przedgórza Sudeckiego.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe
- ma znaczenie kolekcjonerskie
- szczególnie czyste, dobrze wykształcone kryształy mają zastosowanie jako kamienie ozdobne.
Bibliografia
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002 r.
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
- R. Hochleitner - Minerały i kryształy – „Muza S.A.” 1994 r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Kluka (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
natrolit, pochodzenie Polska, Gracza; autor zdjęcia Dagmara Lesiów; 20.o8.2006r