Nature versus nurture

Nature versus nurture (z języka angielskiego, także nature vs. nurture, nature or nurture, termin tłumaczony na polski różnie: „natura czy wychowanie”[1], „natura czy kultura”[2]; termin angielski jest często stosowany w języku polskim bez tłumaczenia[3][4]) – spór naukowy dotyczący tego, czy w procesie kształtowania się osobowości bardziej istotny jest wpływ środowiska (wychowanie, kultura, itp.) czy biologia (hormony, geny, itp.).

Za twórcę terminu uważany jest Francis Galton[5], który użył go w tytule artykułu z 1874 r. zatytułowanym „English men of science: their nature and nurture” [Angielscy ludzie nauki: ich natura i wychowanie]. Rozważania dotyczyły udziału cech wrodzonych i czynników środowiskowych na posiadanie wybitnych zdolności naukowych. Choć sformułowanie wprowadził do języka nauki Galton, to można je odnaleźć w pisanym w XVI wieku dramacie Shakespeare’a Burza (Akt IV Scena I): „A devil, a born devil, on whose nature / Nurture can never stick!” („Diable nasienie! Żadnym wychowaniem / Nie da się zmienić tej natury”).

Badania empiryczne

W 2012 roku w badaniu 837 par bliźniaków wykazano, że wskaźniki szczęścia (well-being) takie jak niezależność, rozwój osobisty, relacje z innymi ludźmi, życiowy cel, samoakceptacja, mają głównie podłoże genetyczne[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Natura czy wychowanie – przyczyny psychopatii
  2. ↑ Jacek Radwan, Etologia
  3. ↑ Grzegorz Hołub, Godność człowieka a biotechnologia
  4. ↑ Richard Weikart, Dehumanizacja współczesnej myśli: Darwin, Marks, Nietzsche i ich następcy
  5. ↑ Dean Keith Simonton: Geniusz. Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej, 2010, s. 77. ISBN 978-83-89600-85-1.
  6. ↑ http://midus.wisc.edu/findings/pdfs/1213.pdf

Linki zewnętrzne