Nauzykaa
| ||||
 Nauzykaa, Frederic Leighton | ||||
| Występowanie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rodzina | ||||
| Ojciec | ||||
| Matka | ||||
Nauzykaa (Nausikaa, Ναυσικάα) – w mitologii greckiej królewna. Jest bohaterką jednego z epizodów Odysei autorstwa Homera[1].
Była córką króla Feaków, Alkinoosa i Arete. W Odysei Atena posłużyła się dziewczyną aby pomóc Odyseuszowi w powrocie na Itakę, po tym jak fale wyrzuciły rozbitka na nieznaną wyspę, którą Homer nazwał Scheria (prawdopodobnie jest to wyspa Korkyra)[2]. Zesłała sen Nausykai, w którym koleżanka nakłaniała ją by szła nad rzekę, aby wyprać bieliznę rodzinie. Na drugi dzień wraz ze służebnymi rzeczywiście pojechała nad rzekę i dziewczęta wyprały odzież, rozłożyły ją na trawie, żeby wyschła, a same zaczęły grać w piłkę. Piłka wpadła do wody. Krzyki dziewcząt obudziły śpiącego Odyseusza. Nausikaa po rozmowie z przybyszem pomogła mu. Nakarmiła go, użyczyła mu szat, zaprosiła go do pałacu, gdzie ojciec i matka wyprawili ucztę, aby ugościć Odyseusza. Wzruszona opowiadaniem o tułaczce i urzeczona jego urodą była gotowa go poślubić, ale Odyseusz miał już żonę i musiał odjechać. Alkinoos dał mu okręt, aby mógł powrócić do domu[2].
Mit o Nauzykai wykorzystał Sofokles w niezachowanej do dziś tragedii Nausikaa[3]. Temat ten podjęli inni twórcy (np. Johann Wolfgang Goethe[3], Peter Paul Rubens w malarstwie[3], Jacek Kaczmarski w poezji[4], Hayao Miyazaki w filmie animowanym)[5].
Przypisy
- ↑ Red. Zdzisław Piszczek, Mała Encyklopedia Kultury Antycznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1988, ISBN 83-01-03529-3.
- ↑ a b Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskiech Wydawnictwo, 1990, ISBN 83-04-01069-0.
- ↑ a b c Red. naczelny Barbara Petrozolin-Skowrońska, Nowa encyklopedia PWN, tom 4, Warszawa: wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, ISBN 83-01-11967-5.
- ↑ Nokturn mitologiczny. [dostęp 2021-06-04].
- ↑ Nausicaä z Doliny Wiatru. [dostęp 2021-06-04].