Nawój z Morawicy

Nawój z Morawicy herbu Topór (zm. 1331) – wojewoda sandomierski i kasztelan krakowski. Syn Sułka z Morawicy. Pochodził z rodu Toporczyków, będących zagorzałymi stronnikami Władysława Łokietka. W 1307 lub 1308 roku został podkomorzym sandomierskim. W latach 1317-1320 piastował urząd wojewody sandomierskiego. Tuż przed koronacją Łokietka, w styczniu 1320 roku, otrzymał godność kasztelana krakowskiego, czyli najwyższy urząd świecki w królestwie.

Miał kilkoro synów. Jednym z nich był Andrzej z Tęczyna (Tęczyński), wojewoda krakowski, protoplasta rodu Tęczyńskich[1].

Przypisy

  1. ↑ Nawój z Morawicy h. Topór, www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-05-13] (pol.).
Wojewodowie sandomierscy