Nawal as-Sadawi
| ||
Data i miejsce urodzenia | 27 października 1931 Kafr Tahla, Al-Kaljubijja | |
Data i miejsce śmierci | 21 marca 2021 Kair | |
Zawód, zajęcie | psychiatra, pisarka, działaczka praw człowieka | |
Narodowość | egipska | |
Alma Mater | Uniwersytet Kairski | |
Małżeństwo | Ahmed Helmi, Rashad Bey, Sherif Hatata |
Nawal as-Sadawi (arab. نوال السعداوي Nawāl al-Saʿdāwī, ur. 27 października 1931 w Kafr Tahla (obecnie w muhafazie Al-Kaljubijja), zm. 21 marca 2021 w Kairze[1]) – egipska psychiatra i pisarka feministyczna tworząca w języku arabskim, obrończyni praw człowieka, w szczególności kobiet w Egipcie i na Bliskim Wschodzie.
Życiorys
Działalność naukowa i popularyzatorska
Ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie Kairskim w 1955. W 1972 skandal wywołała jej książka pt. Al-Mara wa-al-dżins (Kobieta i seks), w której zajmowała się socjalizacją płciową i jej wpływem na kobiety, w wyniku czego autorkę zwolniono z kierowniczego stanowiska w egipskim ministerstwie zdrowia. Inne jej prace oparte na jej doświadczeniu lekarskim jako psychologa i psychiatry, dotyczące problematyki płci to An al-mara (O kobiecie) z 1988 i Maraka dżadida fi kadijjat al-mara (Nowy bój o sprawę kobiet) z 1992[2].
W 1982 założyła Stowarzyszenie Solidarność Kobiet Arabskich (Dżamijjat Tadamun an-Nisa al-Arabijjat), które zostało rozwiązane przez władze egipskie w 1991[2].
Twórczość literacka
Dzieła literackie Nawal as-Sadawi, na które składają się opowiadania i powieści, są ściśle związane z jej walką o poprawę sytuacji kobiet w Egipcie i na Bliskim Wschodzie.
Do jej wczesnych dzieł, powstałych przed 1960, należą zbiory opowiadań Ta’allamt al-hubb (Nauczyłam się miłości) i Lahzat sidk (Chwila prawdy) oraz powieść Muzakkirat tabiba (Wspomnienia lekarki).
W powieściach Maut ar-radżul al-wahid ala al-ard (Śmierć jedynego mężczyzny na świecie) z 1976 i Imra’a inda nuktat as-sifr (Kobieta w punkcie zero) z 1975 w sposób realistyczny i alegoryczny zarazem przedstawia i analizuje problemy nierówności płciowej i ucisku kobiet w społeczeństwie, w którym się wychowała[2].
W wydanej w 1987 powieści pt. Sukut al-imam (Upadek Imama) as-Sadawi krytycznie rozprawia się z fundamentalistyczną muzułmańską wizją pozycji kobiety w społeczeństwie, a w powieści Dżannat wa-Iblis (Dżannat i diabeł) z 1992 r. zajmuje się zagadnieniem kontroli społecznej sprawowanej przez reprezentantów ideologii religijnych[2].
Z kolei powieść Al-Hubb fi zaman an-nift (Miłość w czasach ropy naftowej) dotyczy relacji między realiami gospodarki światowej a problematyką płci. Ponadto as-Sadawi jest autorką wspomnień z więzienia zatytułowanych Muzakkirat fi sidżn an-nisa (Wspomnienia z więzienia dla kobiet), opublikowanych w 1983[2].
Przekłady polskie
Po polsku z twórczości Nawal as-Sadawi ukazały się fragmenty dwóch powieści:
- Upadek Imama, przeł. Marcin Michalski, „Literatura na Świecie” nr 11-12/2016, str. 5-39.
- Dżannat i Diabeł, przeł. Marcin Michalski, „Literatura na Świecie” nr 11-12/2016, str. 373-385.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- د نوال السعداوي (arab.). lipiec 2012. [dostęp 2021-03-25].
- ISNI: 0000 0001 2029 6695
- VIAF: 84254254
- LCCN: n81133834
- GND: 118867032
- NDL: 00474267
- LIBRIS: wt79bs8f5vmtp1w
- BnF: 11999798c
- SUDOC: 067070477
- SBN: IT\ICCU\RAVV\012212
- NKC: js20060922024
- BNE: XX969623
- NTA: 069431213
- BIBSYS: 90084214
- Open Library: OL2758789A
- PLWABN: 9810542179305606
- NUKAT: n2014190420
- PTBNP: 1711764
- CONOR: 124305507
- BLBNB: 000253362
- KRNLK: KAC2018N1630
- WorldCat: lccn-n81133834
Media użyte na tej stronie
Autor: Gigi Ibrahim, Licencja: CC BY 2.0
Nawal el Saadawi, Tahrir, April 2012