Nawojów Łużycki
Artykuł | 51°10′36″N 15°20′27″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 51°10'36"N, 15°20'27"E, 51°9'N, 15°20'E |
- błąd | 39 m |
Odległość | 0 m |
wieś | |
Dwór w Nawojowie Łużyckim | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) | 337[1] |
Strefa numeracyjna | 75 |
Tablice rejestracyjne | DLB |
SIMC | 0190360 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°10′36″N 15°20′27″E/51,176667 15,340833 |
Nawojów Łużycki (niem. Sächsisch Haugsdorf)[2] – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Lubań. Leży przy drodze wojewódzkiej DW357 relacji Osiecznica – Lubań.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Rzeka Kwisa oddziela wieś od Nawojowa Śląskiego.
Nazwa
Wieś nosiła kolejno nazwy: Hugisdorf (1287), Craas Hugonis (1291), Husdorff (1391), Haugsdorf (1426), Sächsisch Haugsdorf (XIX w.), Sächsisch Haugsdorf (do 1945), Słowiany Wielkie (1945-1947), Nawojów Łużycki (od 1947)[2].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[3]:
- dwór, obecnie kościół filialny pw. Matki Boskiej Szkaplerznej; ruiny dworu wzniesionego przez Christopha von Tschirnhausa według jego projektu są perłą renesansowej architektury XVI wieku, sprowadzonej prosto z Włoch, gdzie studiował[2]. Obiekt pochodzi z lat 1570-1571. W 1626 r. częściowo spłonął. W XVIII w. został powiększony o drugie skrzydło, a w 1945 r.uszkodzony[2]. Dawną kaplicę dworską z częścią skrzydła po wojnie, w latach 1966-1968, przebudowano na kościół, likwidując w tej części podział wewnętrzny pomieszczeń. Skrzydło z kościołem nakrywa dach czterospadowy[2]. Na zapleczu, niewidocznym od strony drogi znajduje się dziedziniec z dwoma ocalałymi skrzydłami dworu. Najcenniejszy fragment stanowi krużganek wsparty na kamiennych kolumnach sięgający drugiej kondygnacji z loggią wspartą na kolumnach toskańskich i jońskich. Parapet zdobią kartusze herbowe, rozdzielone kariatydami na kroksztynach ozdobionych maszkaronami[2]. Misterne piaskowcowe płaskorzeźby zdobią arkady i pachwiny łuków. Obiekt jest niezabezpieczony i niszczeje.
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b c d e f Zespół autorów pod red. Marka Staffy: Pogórze Izerskie. Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 2 (M-Ż). Wrocław, wyd. I-Bis: 2003, s. 82-86. ISBN 83-85773-61-4.Sprawdź autora:1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 102. [dostęp 2012-09-10].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
Linki zewnętrzne
- Nawojów Łużycki, pałac. naszesudety.pl, 6 grudnia 2005. [dostęp 2016-04-27].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Arkadiusz Kucharski "Arski", Licencja: CC BY-SA 3.0
Nawojów Łużycki dwór, ob. kościół fil. p.w. MB Szkaplerznej, 1570, XX, nr rej.: 561/266 z 27.04.1951